به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه تحلیلی خبری«شیرازه»، مدتی است که وقتی اسرائیل علیه منافع ایران اقدامی انجام می‌دهد عده‌ای از کاربران دلسوز انقلابی شروع به انتقاد از جمهوری اسلامی کرده و این نظام را متهم به ترس و سکوت در مقابل دشمن می‌کنند.

این واکنش‌ها آنجا ادامه پیدا می‌کند که یک دید منفی و بزدلانه را نسبت به نیروهای مسلح اعلام کرده و آنان را عاجز از پاسخ به اسرائیل می‌پندارند، جالب است که این واکنش‌ها بسیار شبیه به رسانه‌های ضد نظام بوده و تقریباً یک پیام را مخابره می‌کند و آن هم تضعیف جمهوری اسلامی ایران است.

اما واقعیت آن است که جمهوری اسلامی هیچگاه در مقابل اسرائیل دست بسته نبوده و آنچه اسرائیل انجام می‌دهد واکنشی به شکست‌هایی است که در حال خوردن است. چون می‌داند در پشت پرده همه این‌ها جمهوری اسلامی ایران قرار دارد، مجبور است که چنین واکنشی داشته باشد.

چون می‌داند فلان سردار و فلان مقر محل عمده بدبختی‌های اوست و می‌داند که از کجا دارد رخم می‌خورد، به آنجا حمله می‌کند و الا اگر چنین نبود چرا باید چنین حملاتی را انجام دهد و خود را به چالش بیندازد.

و این همان برتری هوش سیاسی دشمن در مقایسه با بعضی از جریانات بی‌انصاف انقلابی است که ضربه دشمن را می‌بینند؛ اما ده‌ها ضربه که به او وارد می‌شود را نمی‌بینند. ضرباتی که گاهی باید آن را دوباره تکرار کرد تا یادمان باشد ما مقتدر هستیم.

اینکه اسرائیل با آن همه ادعای قدرت ۶ ماه است نتوانسته یک گروه کوچک را شکست دهد.
 اینکه حدود ۲ هزار اسرائیلی که در تاریخ بی‌سابقه است کشته شده و چندین افسر ارشد این رژیم در اسارت هستند.
 اینکه چند صد تانک افسانه مرکاوا با سلاحی ساده از بین رفته است.
 اینکه تعداد زیادی از کشتی‌های اسرائیلی مورد حمله قرار گرفته و از بین رفته‌اند.
 اینکه چند بنادر اسرائیل تعطیل شده و دیگر کارایی برای این رژیم ندارند.

 اینکه شمال این رژیم خالی از سکنه بوده و مردم دیگر جرات و رغبت زندگی در آن مناطق را ندارند.
 اینکه صنعت گردشگری اسرائیل کاملاً تعطیل شده است.
اینکه ۸۰ درصد تظاهرات دنیا ضد اسرائیل برگزار شده
 اینکه اسرائیل رسماً اعلام کرده در جنگ رسانه‌ای دچار شکست شده است.
 اینکه کشورهای مختلف از جمله آمریکا و انگلیس قطعنامه ضد اسرائیلی را وتو نمی‌کنند.
اینکه از عراق، لبنان، سوریه و یمن به‌صورت مکرر قلب اسرائیل را بمباران می‌کنند.

اینها یعنی اینکه اسرائیل ضعیف‌تر از آن شده است که تصورش را می‌شود کرد و این ضعف و ناتوانی و این ضربات مکرر عمدتاً ناشی از یک قدرتی است که بنیامین نتانیاهو از آن به‌عنوان کابوس نام می‌برد و اعلام می‌کند کابوسش چیزی جز ایران نیست.

کابوسی که هیچگاه بعد از حملات اسرائیل ساکت نبوده و هر بار در کوچه و خیابان یا در کشوری ثالث جواب اسرائیل را حتی اگر شده با آتش‌گرفتن «هتلی در عکا و مرگ آوی هار ایون» باشد تلافی کرده است. موضوعی که باید آن را در عامل پشت پرده حماس، جهاد اسلامی، حزب‌الله لبنان، انصارالله یمن و همه گروه‌های مقاومت در عراق جست که کسی جز ایران نیست.

پس لازم است که در بازی دشمن قرار نگرفت و با کلام خود ایران را دست بسته نشان نداد؛ بلکه ایران به قدرتی دارای چند دست و بازو تبدیل شده که در هر کجا، اراده کند سیلی خود را بر صورت اسرائیل می‌نوازد و طبیعی است که گاهی نیز یک سیلی بخورد؛ اما این رسانه است که سیلی‌خورده را بیان می‌کند و زده‌ها را کتمان و نکند آن خوردن‌ها توسط دوستان انقلابی و هم راستا با دشمن اسرائیلی بیان شود.

هر چند که نگارنده نیز منتظر سیلی بعدی بر چهره دشمن اسرائیلی بوده و در دیدن آن تعجیل دارم تا به صف سیلی‌های قبلی اضافه کنم؛ اما به سکوت و یا اقدام فوری نیروهای مسلح و فرماندهان شجاع آن اعتماد و ایمان دارم که اگر چنین نبود اکنون جنگ داخلی اسرائیل در خاک ما بود و شاید ما مجبور بودیم سفارت اسرائیل را در کشوری همسایه بجای پایگاه اربیل ویران کنیم.

انتهای خبر/224224