ایجاد تعامل با فوتبال هلند، بدون شک می‌تواند دستاوردی بزرگ باشد، چراکه تعامل راهی برای به اشتراک گذاشتن دانش و اندیشه است و می‌تواند زمینه‌ساز پیشرفت باشد. چه از لحاظ فنی و چه غیرفنی. همین مسئله کافی است برای آنکه تفاهمنامه خواهرخواندگی فوتبال ایران و هلند که پنج‌شنبه توسط تاج امضا شد را قراردادی مفید خواند. تفاهمنامه‌ای که می‌تواند گامی بلند باشد برای به روزرسانی دانش فوتبالی ایران و کسب دانش هرچه بیشتر در این خصوص در زمینه‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری و فنی. اما به شرط آنکه این تفاهمنامه برای مسئولان فدراسیون ایران به پیراهن‌های تیم ملی هلند که به نام تاج و کفاشیان خورده بود و عکس‌های یادگاری که در این زمینه با مایکل فان پراخ، رئیس فدراسیون فوتبال هلند گرفته شد، خلاصه نشود و فدراسیون فوتبال ایران هدف و برنامه‌ای برای استفاده از این تفاهمنامه داشته باشد. همانطور که هلندی‌ها دارند و به آن اشاره هم کردند.

بازی دوستانه‌ای البته قرار نیست با تیم ملی فوتبال ایران برگزار شود. این را همان اول رئیس فدراسیون هلند تأکید دارد و آب پاکی را روی دست تاج می‌ریزد که برنامه‌های این تیم در سال آینده پر است، اما قول همکاری در زمینه‌های تیم‌های پایه، فوتبال بانوان، فوتسال، ‌فوتبال ساحلی و استفاده از امکانات دو طرف داده شده است. قول‌هایی که اگر به مرحله اجرا در آید که البته این بستگی به نوع نگاه فدراسیون فوتبال ایران دارد و برنامه استفاده از این امکانات هلندی‌ها، می‌تواند زمینه‌ساز پیشرفت جدی فوتبال ایران شود، اما مهم‌ترین مسئله در پی عقد این قرارداد، ‌اهداف از پیش تعیین شده هلندی‌هاست که باید دید آیا فدراسیون فوتبال ایران هم همتای این اهداف و چشم‌اندازها را برای خود ترسیم کرده یا اصلاً به آن فکر هم نکرده است؟

امضا قراردادهای همکاری با فوتبال دنیا، گامی بلند و مثبت در زمینه پیشرفت فوتبال ایران است، اما به شرط آنکه به این مسئله مهم به چشم یک فرصت نگریسته شود نه فقط یک شو تبلیغاتی و صرفاً برای پر کردن رزومه کاری. همانطور که دیگران به چنین قراردادهای همکاری کاملاً به چشم یک فرصت برای بهره‌برداری می‌نگرند. مسئله‌ای که رئیس فدراسیون فوتبال هلند به وضوح به آن اشاره می‌کند.

مایکل فان پراخ، کاملاً شفاف و روشن می‌گوید که در پی امضا قرارداد همکاری با فوتبال ایران، از تجربیات ایران در فوتسال و فوتبال ساحلی استفاده خواهند کرد: «قطعاً در حوزه‌هایی که شما بهتر از ما هستید همچون فوتسال، فوتبال ساحلی و بانوان و فوتبال پایه کمک می‌گیریم.» یعنی هلندی‌ها قبل از ورود به ایران و امضا تفاهمنامه همکاری با ایران، می‌دانستند که از این تفاهمنامه و باز شدن باب همکاری با ایران چه می‌خواهند و به آن اشاره هم کردند و بدون شک، استفاده خود را نیز از قبال این تفاهمنامه خواهند برد و چه بسا همانطور که گفته‌اند، در زمینه تیم‌های پایه، ‌از استعدادهای نخبه ایران نیز به سود خود استفاده کنند. پس مسئولان فوتبال ایران نیز باید در پی استفاده از داشته‌های فوتبال هلند برای ارتقا سطح فوتبال ایران باشند. چه در زمینه‌های مدیریتی، ‌چه سخت‌افزاری و نرم‌افزاری و حتی فنی.

مهم‌ترین مسئله امروز فوتبال ایران امکانات و زمین‌های تمرینی است و می‌توان در این خصوص، با الگوبرداری از روش‌های فوتبال دنیا، ‌معضل بزرگ امکانات را در ایران حل کرد تا فوتبال گامی بلند به سوی پیشرفت بردارد. البته این مسئله محقق نمی‌شود مگر اینکه مسئولان فوتبال ایران اهدافی مشخص در این زمینه داشته باشند و در تعامل‌های بین‌المللی خود، به دنبال استفاده از دانش و تجربه دیگر کشورها باشند که امضا تفاهمنامه‌های همکاری در این راستا می‌تواند کمک شایانی باشد اگر، مسئولان به این مسئله مهم به چشم یک فرصت بنگرند و به‌سادگی از کنار آن عبور نکنند.

دستاورد تعامل‌های فوتبالی، بدون شک اتفاقی بزرگ برای فوتبال ایران است. البته فوتبال ایران قراردادهای اینچنینی زیادی را تاکنون به امضا رسانده که از هیچ‌کدام نتوانسته آن طور که باید و شاید بهره‌مند شود، اما باید دید تاج می‌تواند از این موقعیت به سود فوتبال کشور بهره‌برداری کند یا او هم مانند دیگران در خواب گرفتن یک هدیه نمادین و چند عکس یادگاری خواهد ماند.

انتهای پیام/