چندنکته از زندگی مردی که همیشه سیگار به لب داشت
فیدل کاسترو پسر یک خانواده ثروتمند بود که دوران تحصیلش را در یک مدرسه کاتولیک گذراند. مدرسه‌ای که بعدها خودش به نفع دولت ضبطش کرد.
فیدل به محض آنکه پایش به دانشگاه رسید فوری خودش را داخل گروه‌های تند و تیز سیاسی انداخت تا اقدامات مسلحانه و نظامی از کوچکترین کارهایشان به حساب بیاید.
در دوران دانشجویی حسابی عاشق یک دختر ثروتمند شد و ازدواج عاشقانه‌اش را آغاز کرد. اما آقای داماد از ترس جانش از در پشتی وارد کلیسا شد. این ازدواج باشکوه عمر زیادی نداشت چون به محض آنکه فیدل به زندان افتاد خانم پولدارش نشان داد قصه خیلی هم عاشقانه نبوده است و تقاضای طلاق کرد. اما فیدل بعد از زندان دوباره ازدواج کرد و به تلافی ازدواج صاحب ۴ پسر شود تا در مجموع ۵ بچه چریک را در خانه تربیت کند.
کاسترو و ۵۰ تن از یارانش در ۲۶ جولای ۱۹۵۳ دسته جمعی به سربازخانه‌ای در «مونکادا» واقع در بندر «سانتیاگو» حمله کردند که از شانس بد درجا شکست خوردند و فیدل همه یارانش را به کشتن داد؛ چون همگی دستگیر و تیرباران شدند اما خودش توانست جان سالم به در ببرد و ۴ روز را میان نیزارها به سر برد.
اما بالاخره کاسترو خودش هم دستگیر و به دادگاه احضار می‌شود ولی در جلسه دادگاه برای دفاع از خودش حسابی سنگ تمام می‌گذارد و یک نفس ۴ ساعت و نیم سخنرانی می‌کند. سخنرانی که در آن بارها این جمله تکرار می‌شود:« تاریخ مرا تبرئه خواهد کرد.»
بعد از زندان فیدل ۱۸ ماه به مکزیک می‌رود تا برای ادامه اقداماتش حسابی پول و اسلحه جمع کند. در این سفر ۱۸ ماهه «چه گوآرا» نیز به تیمش اضافه می‌شود تا حسابی جمع‌شان جمع شود. آنها در اوایل کارشان حسابی شکست می‌خورند و در نهایت می‌توانند انقلابشان را به ثمر برسانند و جشن پیروزی بگیرند.
بعد از موفق شدن قیام کاسترو و در دست گرفتن قدرت، آمریکایی‌ها فوری دولت جدید را به رسمیت شناختند. کاسترو هم در سفری غیر رسمی ۱۲ روز به آمریکا رفت و با آنها دیدار کرد ولی از همان جا کل‌کل‌ها آغاز شد.
کاسترو در اقدامی در کوبا اصلاح اراضی کرد. آمریکا هم واردات شکر از کوبا را کاهش داد. کاسترو هم دارایی های آمریکا در کشور را ملی اعلام کرد. آمریکا هم به تلافی زمین‌های زراعی کوبا را بمباران بیولوژیک کرد. کاسترو هم از شوروی موشک هسته‌ای گرفت و در ۹۰ مایلی آمریکایی‌ها کاشت تا آنها را حسابی بترساند. آمریکایی ها هم وقتی دیدند موشک‌های کاسترو شوخی بردار نیست؛ قول دادند که در ازای برچیده شدن موشک‌ها کاری به کار کوبا نداشته باشد.
کاسترو در زمان حکومتش با مخالفانش برخورد جدی کرد. همین موضوع باعث شد تعداد زیادی از مخالفان وی به آمریکا فرار کنند. کاسترو در اقدامی بامزه برای دهن کجی به این موضوع جمع زیادی از هم جنس بازان، جنایتکاران و دیوانه‌گان کوبایی را خودش سوار قایق کرد و به آمریکا فراری داد.
در ۳۱ ژانویه ۱۹۶۱ وزرای سازمان کشورهای آمریکایی بیانیه‌ای امضا کردند که بر اساس آن کوبا از خانواده کشورهای آمریکایی اخراج شود. فردای امضای بیانیه صدای قاره لاتین درآمد. وزیر اکوادر که رای ممتنع داده بود از حزبش اخراج شد. با اینکه در آرژانتین ارتش به دولت هشدار داد که سریعا رابطه اش را با کوبا قطع کند؛ میلیونها برزیلی ، شیلیایی، آرژانتینی و مکزیکی برای حمایت از کاسترو یک هفته تمام در خیابانها ریختند.
از خصوصیات کاسترو به عنوان یک رهبر کاریزماتیک این بود که برخلاف باقی همتایانش هیچ مجسمه‌ای از وی ساخته نشد. هیچ مدرسه و یا شهر و روستایی به نامش نیست و به عکاسان رغبت نشان نمی‌داد.
کاسترو در بیشتر عکس‌هایش سیگاری به لب داشت تا عمر ۹۰ ساله شوخی این روزهای فضای مجازی و جوابی باشد برای کسانی که سیگار را باعث کاهش طول می‌دانند.
منبع: مهر
