معاون اجتماعی بهزیستی فارس:
جامعه باید آمادگی پذیرش پرداختن علنی به زنان آسیب‌دیده را پیدا کند
مرکز بازپروی و اورژانس اجتماعی حمایت همه جانبه از این زنان آسیب دیده را دارد و با رایزنی‌های انجام داده با مراجع قضایی و همکاری خوب آنها، زنانی که مورد آزار و اذیت جسمی، جنسی و روحی قرار گرفتند را از لحاظ قانونی نیز حمایت می‌کند.
به گزارش شیرازه شاید شما هم زنانی را مشاهده کردید که نیاز به حمایت دارند و خود به شخصه نمی‌توانید کمکی به آنان کنید و نمی‌دانید مسئول حمایت از این زنان کیست.
سازمان بهزیستی یکی از متولیان این امر است و بیشتر آسیب‌های اجتماعی مرتبط به این سازمان بوده که حمایت از زنان خیابانی و رسیدگی به این مقوله بر عهده آن است، البته همان‌طور که بیان شد بهزیستی یکی از متولیان امر است و دستگاه‌ها و سازمان‌های دیگر نیز در این زمینه مسئولیتی‌هایی را بر عهده دارند.
شیرازه به سراغ معاون اجتماعی بهزیستی فارس رفته و گفت‌و‌گویی را در این زمینه با وی انجام داده است.
معصومه فروتن معاون اجتماعی بهزیستی فارس با روی باز از ما استقبال کرد و با سعه‌صدر پاسخگوی ما در خصوص خدمات بهزیستی و اورژانس اجتماعی به زنان خیابانی بود که ماحصل آن را در زیر می‌خوانید:
بهزیستی در خصوص زنان خیابانی چه برنامه‌هایی دارد؟
ما چیزی تحت عنوان زنان خیابانی نداریم و از آنان به عنوان زنان آسیب‌دیده نام می بریم. تعدادی از این زنان آسیب‌دیده از طریق نیروی انتظامی جمع‌آوری شده و بر اساس حکمی که دادگاه آنها را به ما معرفی می‌کند، پذیرش می‌شوند. مابقی افراد هم به صورت خود معرف به مرکز اورژانس اجتماعی ما مراجعه می‌کنند و بعد از طی کردن مراحل پذیرش، وارد مرکز بازپروی زنان آسیب‌دیده اجتماعی می شوند، ما دسته‌بندی مستقل در مورد زنان آسیب‌دیده نداریم و همه را در یک دسته قرار دهیم.
مراحل پذیرش در مرکز بازپروی زنان آسیب دیده بهزیستی به چه صورت است؟
وقتی فردی به ما مراجعه و یا مراجع قضایی شخصی را به ما معرفی می‌کند، ابتدا یک سری آزمایشات تشخیصی پزشکی انجام می‌دهیم تا اگر نیاز به درمان یا مراقبت خاصی دارد متوجه شویم، در مرحله بعد بر روی فرد تست‌های روانشناختی انجام می گیرد تا به شناخت درستی از او برسیم و مددکاران کار خود را شروع می‌کنند. این مراحل بسیار حساس است چون با زنانی سروکار داریم که آسیب‌دیده‌اند. این زنان به مدت 20 روز در اورژانس اجتماعی قرنطینه شده و پس از اطمینان به مرکز بازپروری منتقل می‌شوند.
هدف بهزیستی از راه‌اندازی این مرکز بازپروی چیست؟ آیا جنبه رفع تکلیف ندارد؟
هدف این مرکز بازتوان شدن مددجویان و بازگشت آنها به آغوش خانواده هایشان است، که گزینه بازگشت به خانواده مسئله راحتی نیست. این زنان به شدت آسیب دیده‌اند و بیشتر آنها دیگر مورد پذیرش خانواده‌هایشان نیستند و در بعضی موارد این آسیب‌ها از ناحیه خانواده فرد بوده که ما در مورد این زنان هدف کاملا معکوسی را دنبال کرده و سعی بر دور کردن آنها از خانواده داریم. مرکز بازپروی و اورژانس اجتماعی حمایت همه‌جانبه از این زنان آسیب‌دیده را دارد و با رایزنی‌های انجام شده با مراجع قضایی و همکاری خوب آنها، زنانی که مورد آزار و اذیت جسمی، جنسی و روحی قرار گرفتند را از لحاظ قانونی نیز حمایت می‌کنیم.
در مورد بازتوان شدن این زنان نیز با برگزاری کلاس‌هایی چه در مرکز و چه در خارج از مرکز آموزش‌هایی به آنها داده می‌شود و در راستای تحقق این هدف از سازمان فنی و حرفه‌ای کمک گرفته‌ایم و با برگزاری کلاس‌های آموزشی، حرفه‌ای را به آنان یاد می‌دهیم تا بتوانند به طور صحیح وارد اجتماع شوند. تعداد زیادی از این زنان سرپرست خانواده‌اند یا دخترانی هستند که پشتیبان مالی ندارند و باید شغلی داشته باشند. ما نمی‌گوییم کاملا موفق عمل کردیم اما در حد بضاعت کنونی راضی‌کننده بوده است، اگر بخواهیم طبق آمار زنان خیابانی و خدمات ارائه شده توسط ما قضاوت کنیم خب مشخص است که تا رسیدن به هدف فاصله زیادی وجود دارد.
مدت زمان حمایتی شما پاسخگو است؟
در مرکز بازپروری هر فرد به مدت 6 ماه می تواند بماند و اگر کارشناسان ما تشخیص دهند تا 6 ماه هم این مهلت تمدید می‌شود. اما از حمایت‌های مشاوره‌ای اورژانس اجتماعی محدودیتی ندارد و مددکاران، روانشناسان و کارشناسان ما به صورت شبانه‌روزی در خدمت مردم هستند و ما تیم سیار هم داریم.
آیا فکر نمی‌کنید این مدت زمان نتیجه بخش نیست؟ موردهایی دارید که بارها به مرکز بازپروری برگشته باشند؟
ما فقط دوبار هر فرد را می‌پذیریم و به خاطر محدودیت امکانات نمی‌توانیم یک فرد را بارها پذیرش کنیم. خیلی‌ها از افراد هم خودشان نمی‌خواهند در مرکز باشند و شرایط ماندن را ندارند و ما این افراد را در طول روز مورد حمایت و درمان قرار می‌دهیم. با امکانات موجود بضاعت ما در همین حد است.
در سال گذشته به چه تعداد زن آسیب‌دیده خدمات دادید؟
ببینید وقتی ما می‌گوییم زن آسیب‌دیده این شامل زنان معتاد، تکدی‌گر، تن فروش، مورد خشونت خانگی، فرار از منزل، اقدام به خودکشی و غیره است و ما نمی‌توانیم این آمار را به صورت جدا به شما دهیم اما در سال 94 اورژانس اجتماعی 3هزار و 51 نفر زن آسیب دیده را پذیرش کرده است.
مرکز بازپروری شرایط پذیرش خاصی دارد؟
همان‌طور که گفتم ما در اورژانس اجتماعی غربالگری‌های لازم را انجام می‌دهیم تا بببینم آیا فرد بیماری خاصی دارد یا نه و این غربالگری از لحاظ ذهنی هم انجام می‌شود و اگر فردی به تعبیری عقب مانده ذهنی باشد را پذیرش نمی‌کنیم و به مراکز نگهداری افراد معلول منتقل می‌کنیم. دلیل این کار این است که این افراد قدرت درک مسائل شناختی را ندارد هدف مرکز ما بازتوانی هست و به طور یقین در مورد این افراد امکان پذیر نیست. اگر فردی هم اعتیاد داشته باشد ابتدا باید درمان شود و برای درمان آسیب‌های بعدی به مرکز بازپروری منتقل شود.
فکر می‌کنید این خدمات کفایت می‌کند؟
ببینید این موضوع یک واقعیت پنهان است، موضوعی حساس هست که همین حجم خدمات هم به صورت علنی بازگو نمی‌شود، وقتی صحبت از زنان آسیب‌دیده یا به تعبیر شما زنان خیابانی به میان می‌آید اولین تصور تمام جامعه زنان تن‌فروش (sex worker) است و برای پرداختن به این موضوع به صورت علنی باید ابتدا جامعه آمادگی پذیرش را داشته باشد، حتی تبلیغات ما به صورت کاملا کلی است و از پرداخت جزئی به آن در تبلیغات خودداری می‌کنیم، اما ما منتظر پذیرش جامعه ننشستیم و وارد عمل شدیم و خدا‌را‌شکر تا اینجای کار موفق عمل کردیم، اینکه این خدمات کافی نیست را می پذیریم.
به نظر شما دلیل افزایش آمار این زنان آسیب‌دیده چیست؟
دلایل متفاوتی را می توان عنوان کرد، سبک زندگی ما به شدت تغییر کرد و ارزش‌ها عوض شده، قبلا در یک محله همه با هم در ارتباط بودند و کارها و رفتارهای هم را رصد می‌کردند اما امروزه ما به بهانه مدرنیزه شدن با همسایگان و اقوام خود ارتباطی نداریم و این باعث بروز هر گونه رفتاری درون افراد شده است، الگوهایمان تغییر کرده و زندگی‌های غربی که هیچ سنخیتی با جامعه و مردم ما نداره را ملاک خود قرار دادیم و این به شدت آسیب‌زننده است.
زنانی که بازتوان می‌شوند ارتباطشان با شما قطع می‌شود؟
رفتن آنها از مرکز بازپروری به معنای قطع ارتباط با ما نیست، آنان همواره می‌توانند از مشاوران ما استفاده کنند، به دلیل اینکه تمام خدمات بهزیستی رایگان است و کمبود امکاناتی که داریم قادر به نگهداری همه این زنان نیستیم اما سایر خدمات ما به‌صورت دائمی است.
خدمات شما از سوی زنان آسیب‌دیده مورد استقبال قرار گرفته است؟
استقبال خیلی خوبی شده، اینکه آمار مراجعه به ما افزایش یافته از آن جنبه که اعتماد کردند و همچنین سعی در رفع مشکلات خود دارند بسیار خوب است، باز هم به این نکته اشاره می‌کنم ما پذیرش داوطلبانه داریم و به اجبار کسی را در مرکز بازپروری نگه نمی‌داریم، مددکاران ما پس شناسایی این افراد فقط این مرکز را معرفی می‌کنند، خیلی از این زنان حتی حاضر به گفتن نام خود نیستند و ما با دادن کد به جای نام به آنها برایشان پرونده تشکیل می‌دهیم، تعدادی که کنار خانواده‌های خود هستند و نمی‌خواهند در مرکز باشند از خدمات دیگر ما مثل مشاوره و مددکاری استفاده می‌کنند.
خدمات شما تا چه حد آسیب‌های این زنان را رفع می‌کند؟
بستگی به نوع آسیب آنها دارد، به طور مثال فردی سال‌ها درگیر اعتیاد بوده و برای تامین هزینه مصرف خود دست به تن‌فروشی زده، این فرد مسلما آسیب‌هایی دیده که به راحتی قابل درمان نیست، یا افراد دچار اختلال چند شخصیتی دوره درمان طولانی مدتی دارند، نوع آسیب فرد هست که تاثیر خدمات را مشخص می‌کند، همکاری خانواده‌ها هم نقش به‌سزایی دارد، هدف ما بازگشت فرد به خانواده امن هست. باید از امنیت خانواده مطمئن باشیم. ما قرار نیست معجزه کنیم و نمی‌گوییم صد در صد پاسخ گرفته‌ایم.
خدمات ارائه داده شده توسط ما گسترده هست و می‌توان به حمایت از افراد زیر 18 سال که مورد آزار جنسی قرار گرفتند اشاره کرد، با همکاری و همیاری سیستم قضایی ما مسئله آزار جنسی کودکان را به طور جدی پیگیری می‌کنیم. بهزیستی حمایت از خانواده هم در برنامه خود دارد و اگر نیاز باشد خانواده این افراد نیز مورد حمایت ما قرار می‌گیرند.
این حمایت‌ها دولتی هست یا به بخش خصوصی هم واگذار شده است؟
تمام این اقدامات دولتی هست و ما تابحال خصوصی‌سازی نکردیم، زمزمه‌هایی در این مورد شده اما این موضوع بسیار حساسی هست که باید با تحقیق و نظارت کامل انجام شود، پیشنهاداتی از طرف (مراکز اجتماع محور) NJO ها شده اما به دلیل حساسیت شدید این مسئله فعلا هیچ قسمتی را به بخش خصوصی واگذار نکردیم.
انتهای پیام/
نظرات بینندگان
