به گزارش شیرازه  طایفه گرایی در منطقه ما همواره باعث اصطکاک های فکری و تضادها و تعصبات شده است و این تعصبات عشیره‌ای و طایفه‌ای چشمان عقلمان را نابینا ساخته و باعث شده است که به هم نوعان و هم شهریان خود که از طایفه ای دیگر است را با دید حقارت بنگریم و به هنرنمائی‌ها و عمران و آبادانی آنها و یا آن طایفه بی اعتنا بوده ایم و شاید هم سنگ بر سر راه آنها انداخته ایم.

حس طایفه من، قوم من و خویش من حس پیشرفت و ترقی را از جامعه ما گرفته است و حس تفاهم مشترک و همکاری صلح طلبانه طوایف و گروهها را با موانع رو به رو ساخته است.

طایفه گرایی بزرگترین مشکلات را در ادارات و نهاد ها به وجود آورده که بعضا مشاهده می شود که جدال اصلی طایفه بر روی نفوذ بر ادارات و سمت ها و پست های مهم شهرستان بوده که همین امر باعث شده از طرفی بعضاً شاهد جای خالی نیرو های شایسته باشیم و از طرفی دیگر مشارکت و همکاری بین مسئولین و مردم را به حداقل رسانده است.

همین مسائل باعث شده که ما نسبت به جامعه های اطراف خود و جهان که به سمت مدرنیته و صنعتی شدن حرکت می کنند عقب بمانیم. برای صنعتی شدن  نظام ادارای نقش عمده ای دارد که باید با همکاری مردم به سمت این فرایند باید حرکت کنند. جامعه ای می تواند به سمت تحول حرکت کند که تقاضا ها و مبارزات برای رسیدن با آن تحول مثل حرکت به سمت صنعتی شدن وجود داشته باشد.

عدم وجود اشتغال زایی، و خروج نخبه ها به ویژه نخبه های مهندسی از شهرستان نور اباد همواره باعث شده که مردم خواستار و تقاضامند صنعتی شدن شهرستان و احداث کارگاه و کارخانه ها باشند ولی از طرفی دیگر با بها دادن به طایفه گرایی و اجازه ندادن به حضور نخبه ها باعث شده که در این راه موفق نباشیم.

در حقیقت تنها خواست مردم می تواند برای رسیدن به نتیجه، موثر باشد و در واقع صنعتی شدن تغییر بینش ماست و اندیشه ها را از خود بینی به سمت ارزش ها و رقابت ها سوق دادن است و با همکاری یک دیگر برای رسیدن به هدف خود تلاش و کار کردن است.

منبع:  نورانلاین