به گزارش شیرازه، این روزها موتورسیکلت در شیراز حسابی خبرساز شده است؛ شکل ظاهری (ابعاد) و سرعت عکس العمل و البته قیمت این وسیله  سبب شده تا به طرز شگفت انگیزی در بین مردم محبوب باشد. اما استفاده نادرست و نداشتن ایمنی و آلاینده بودن آن همچون آفتی گریبان شهرهای کوچک و بزرگ را گرفته است. اگر در کلان شهری مانند تهران، آلایندگی موتورسیکلت چالش برانگیز شده در شهر شیراز اما نداشتن ایمنی و استاندار نبودن صدای مسئولین را درآورده است.

فرمانده انتظامی فارس می گوید: در 10 ماه امسال 49 نفر موتورسوار جان خود را بر اثر تصادف از دست داده اند. رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز هم با بیان اینکه دراستان فارس تنها 10 درصد موتور سواران کلاه ایمنی دارند، می گوید: 98 درصد از افرادی که با موتور تصادف کرده اند کلاه ایمنی نداشته اند. قطعا این آمار مرگ و میر ناگوار است و  بی اعتنایی موتور سواران به استفاده از کلاه ایمنی جای تاسف و تامل را دارد اما همین وسیله جهنمی اکنون جزء لاینفک زندگی بسیاری از مردم شده است که برای امرار معاش در شرایط سخت اقتصادی از آن استفاده می کنند.

متاسفانه موتورسیکلت سواری برای تخلیه هیجان و انرژی، لایی کشیدن های مرگبار، چراغ قرمز رد کردنها، عبور از محل ممنوعه، پارک کردن در هر نقطه ممکن و یا متأسفانه ارتکاب به جرائم و بزهکاری!  ساماندهی و قانونمند کردن رفتار موتورسیکلت سواران را برای مسئولان سخت کرده است. پلیس با متخلفان برخورد می کند، نهادهای فرهنگ ساز، در این زمینه کار می کنند اما بی برنامگی و برخورد سطحی با این موضوع سبب شده تا برخی مسئولین، شیوه رایج پاک کردن صورت مسئله را پیش بگیرند. از همین رو، معاون تحقیقات و فناوری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی می گوید: «موتورسیکلت نباید وسیله کار و تامین معیشت باشد».

 این در حالی است که بیش از 70 درصد موتورسیکلت های شیراز نقش تامین معیشت را دارند و بعضا موتورسیکلت حتی برای برخی خانواده ها جایگاه تاکسی دارد. و هر روز بر تعداد کسانی که خواسته یا ناخواسته به سمت استفاده از موتورسیکلت کشیده می شوند افزوده می شود و انکار نقش فعلی موتورسیکلت در جامعه مانند این است که چون مردم در کوه آشغال می ریزند، کوهنوردی مذموم شناخته شود!

بی تردید، ارزانی این وسیله نقلیه نسبت به خودروها و شرایط پیچیده زندگی شهری نقش مهمی مردم را به خرید موتورسیکلت ترغیب می کند. امروز موتورسیکلت 125 سی سی در بازار از 2 تا 3 میلیون خرید و فروش می شود در حالی که پراید به عنوان ارزانترین خودرو در ایران، بالغ بر 22 میلیون تومان قیمت دارد. طبیعی است، هرچه فاصله قیمت خودرو با موتورسیکلت بیشتر باشد، اوضاع نابسمان اقتصادی حکم می کند، موتورسیکلت پرمشتری باشد و تعداد کارخانه های عرضه کننده این وسیله نقلیه برخلاف سایرکشورها، به 200 مورد برسد! کارخانه هایی که کارشان عمدتا  کپی کاری‌‌ تکنولوژی هوندا ۱۲۵سی سی دهه 40 است و وجه اشتراک مهمشان، کیفیت نازل آن هاست.

حتما فرهنگ سازی، تعیین خطوط ویژه موتورسیکلت، ایجاد محدودیت سرعت، اعمال قانون برای متخلفان می تواند از عرضه موتورسیکلت غیرایمن به بازار جلوگیری شود. با این حال اما مدیران وزارت صنعت چگونه اجازه می دهند موتور های بی کیفیت و بدون استاندارد در جامعه تولید و عرضه شوند اما توقع دارند مردم نخرند و شهر را آلوده نکنند و تصادف نکنند تا مسئولین به زحمت بیفتند؟!

بدیهی است حذف موتورسیکلت از زندگی مردم ممکن نیست و تا زمانی که چرخه تولید، عرضه و استفاده از موتورسیکلت ضابطه مند و قانونی و استاندارد نشود، هر روز به تعداد موتورسیکلت سواران جامعه افزوده می شود و حتی از تعداد افراد ذکور شهر هم بیشتر خواهد شد و در این بین مرگ هم حق است و موتورسیکلت وسیله!