به گزارش شیرازه، در افتتاحیه کارخانه تولید پنل‌های خورشیدی که با حضور قائم مقام وزیر روز سه شنبه انجام شد چند موضوع توجه همگان را به خود جلب می‌نمود که نشانگر عدم هماهنگی و اختلاف نظر بنیادین در مسئولان رده اول فارس در حوزه‌های مختلف است.

ابتدا علی همتی، رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت فارس در پشت تریبون قرار گرفت و به نهایت همکاری سازمان متبوع خویش جهت انجام این پروژه اشاره کرد و سپس ادامه داد؛ علی‌رغم همکاری‌های صورت گرفته جهت تاسیس این کارخانه برای مراسم افتتاحیه از هیچ یک از مسئولان سازمان صنعت، معدن و تجارت دعوت بعمل نیامده و وی هم ساعتی قبل از شروع مراسم به اصرار یکی از دوستان در مراسم حاضر شده است.

وی افزود: انتقاد جدی به روند این افتتاحیه وارد است زیرا مراسم افتتاحیه با دعوت برخی مسئولین چهره امنیتی به خود گرفته و دلیل عدم دعوت از سازمان متبوع خود را حضور برخی شخصیت‌های امنیتی دانست.

بعد از علی همتی، مدیرعامل بانک حکمت ایرانیان بعنوان سرمایه‌گذار پروژه پشت تریبون قرار گرفت و در واکنش به سخنان کنایه‌آمیز رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت فارس گفت؛ سرمایه‌گذاری جهت تاسیس این کارخانه با نظر اعضای هیئت مدیره انجام شده و به همین دلیل از تعدادی از اعضا عوت بعمل آمده است. ما به هیچ وجه رویکرد امنیتی در پیش نگرفته و مخالف دعوت از سایر مسئولان استانی نبودیم بلکه از حضور همه مدیرانی که در به سرانجام رسیدن این پروژه همکاری داشتند، استقبال می‌کنیم و از بی‌توجهی صورت گرفته متاسفیم.

ساعتی بعد مسعود رضایی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با رویکردی انتقاد آمیز به مقایسه رشد صنعت استان فارس با سایر استان‌ها پرداخت و گفت: اجازه بدهید دردهای دل‌مان را با مردم‌ در میان بگذاریم؛ صنعت استان فارس رو به مرگ است. در حالی‌که باید صنعت استان فارس به سمت رشد حرکت کند و ما بعنوان نماینده مردم در این زمینه از رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت فارس گلایه داریم.
رضایی در میان سخنان خود با حمله به سرمایه‌گذار پروژه، افزود: هر دستگاه باید به وظیفه خود بپردازد. نهادهای امنیتی اجازه ورود به عرصه سیاسی و اقتصادی ندارند و صرفا باید به حوزه نظامی بپردازند.

در پایان قائم مقام وزیر نیرو که ساعت‌ها شاهد سخنان کنایه‌آمیز و جدل علنی مدیران استان بود، با تشکر از تمام نهاد‌ها و مدیرانی که برای انجام این پروژه تلاش کرده‌ بودند، از سرمایه‌گذار پروژه تشکر ویژه‌ای به جا آورد و به لزوم ایجاد فضای امن برای سرمایه‌گذاری در فارس اشاره کرد.

با این حال ذکر چند نکته خالی از لطف نیست؛ اختلاف سلایق مدیران در رده‌های مختلف امری طبیعی است. اما چرا این اختلافات در حضور مقامات ارشد کشور مطرح می‌شود؟ آیا علنی کردن اختلافات موجب بدبینی و عدم اختصاص بودجه لازم به فارس نمی‌شود؟

در سال‌های اخیر استان فارس بالاترین نرخ خودکشی و بیکاری را به خود اختصاص داده است. همه مسئولان وظیفه دارند در راستای دفاع از حقوق مردم فارس با جلب اعتماد مقامات دولتی و خصوصی، سرمایه‌های سرگردان را جذب کرده و استان را به جایگاه واقعی خود برسانند نه اینکه با درد و دل در تریبون عمومی جذابیت سرمایه‌گذاری در فارس از بین رود.‌

مسئله مهم‌تری که در این بین ذهن انسان را به خود مشغول می‌کند این است که؛ در حالی‌که علنی کردن اختلافات موجب فرار سرمایه می‌شود، چرا جناب استاندار حداقل یک‌بار در سال جلسه‌ای با حضور مقامات رده اول استان و نمایندگان مجلس برگزار نمی‌کند تا مشکلات و نقطه‌نظرات در محفلی خصوصی حل شده و در مجامع عمومی مطرح نشود؟ سخنان مدیران سطوح مختلف بیانگر اختلاف جدی میان سازمان‌ها و بخش‌های مختلف استان بود که گویا تا به حال این موارد ذکر نشده و هر یک از مدیران در این مراسم فرصت را غنیمت شمرده و به درد دل خود پرداختند.

موضوع بعد معضل چندین ساله سرمایه‌گذاری است. دهه‌هاست مدیران کشوری و استانی همه مشکلات جامعه و کشور را به زلف عدم سرمایه لازم گره زده و علی‌رغم منابع و سرمایه‌های فراوان کشور، از کمبود بودجه ناله‌‌ها سر می‌دهند. به گونه‌ای که در سال‌های اخیر تمام امور مملکت را رها و به عقد قرارداد با چشم‌آبی‌های بدعهد و وفا روی آورده‌ و با چوب حراج به منافع ملی منابع کشور را به ثمن بخس به فروش گذاشته‌اند، حال سرمایه‌گذار داخلی با اعتماد به جوانان این مرز و بوم‌ 25 میلیارد از سرمایه‌ خود را به تاسیس کارخانه‌ای بی‌نظیر در خاورمیانه اختصاص داده و با تلاش شبانه‌روزی پروژه به سرانجام رسیده است اما به جای قدردانی با کنایه‌های نیش‌آمیز از وی استقبال می‌کنند!

سالهاست وزارت اقتصاد و وزارت صنعت، معدن و تجارت از دلالی و فعالیت تجاری بانک‌ها گله دارند. اما حال که یک بانک خصوصی با جمع‌آوری سرمایه‌های خرد در جهت پاسخ به نیازهای روز جامعه برآمده و با ریسک فراوان به فعالیت تولیدی پرداخته برخی مسئولان استان از امنیتی شدن پروژه و عدم دخالت نهادهای نظامی سخن می‌رانند! دولت تدبیر و امید در عمر چهار ساله خود بی‌هیچ طرح و برنامه‌ای حل همه مشکلات کشور را به انعقاد برجام گره زد. به گونه‌ای که امروز جامعه با رکودی فراگیر مواجه شده و هر روز شاهد تجمع کارکنان صنوف مختلف هستیم. با این وضعیت آیا بخش خصوصی و نهادهای مختلف باید همچون دولت فرو رفتن جامعه در مشکلات عمیق اجتماعی و اقتصادی را به نظاره بنشینند یا در راستای گره‌گشایی از کشور برآیند؟

به نظر می‌رسد لازم است برخی مسئولین از تفکرات انتزاعی به واقعیت‌های میدانی جامعه سفر کرده و به جای کنایه‌های نیش‌آمیز از فضای روشنفکری خارج شده و راه‌حلی برای حل مشکلات عدیده جوانان و قشر متوسط ارائه دهند.