کد خبر: ۱۱۳۹۷
تاریخ انتشار: ۲۰:۵۴ - ۲۹ ارديبهشت ۱۳۹۰

نفت طلا یا بلا!

وقتی در سال 1287 اولین چاه نفت در دره خرسون به نفت رسید؛ هیچکس نمی­توانست تصور کند که بر سر کشورهای دارندگان نفت و گاز چه خواهد آمد.
امروز که بیش از 103 سال از استخراج نفت می­گذرد، این ماده استراتژیک «راهبردی» توانسته زندگی ابناء بشر را تغییر داده بیش از چندین فرآورده در مصارف مختلف به مردم جهان عرضه کند.
کشور ما هم از نعمت این ماده پرآوازه از سال 1287 برخوردار بوده، مصائب و مشکلات آن را نیز در طول سال­ها تجربه کرده است. مرحوم مکی در کتابی تحت عنوان طلای سیاه جمله­ای آورده و گفته است: «نفت برای همه طلاست، اما برای ما بلاست»
وضعیت کنونی کشورهای نفت­خیز خاورمیانه و شمال آفریقا که هم­اکنون با نهضت­های مردمی مواجه­اند و دخالت کشور آمریکا و اتحادیه اروپا را در امور داخلی خود شاهدند مرا به یاد همین جمله «مکی» انداخت که راستی گویا نفت برای غربی­ها طلاست و برای کشورهای خاورمیانه بلا!
چرا چنین جای بحث فراوان دارد و بجاست اگر بگوییم نفت کشورهای خاورمیانه چونان گنجی می­ماند که حال خراب مردمانشان از آن آباد نشده است و بیشتر شاهان و سرمایه­گذاران توانسته­اند کاخ­های خود را عریض و طویل کرده با خرید اسلحه و تجهیزات پیشرفته مقابل اعتراضات مردمی خود بایستند. نمونه­های بارز آن را در عربستان، لیبی و بحرین شاهد بوده­ایم و اگر قانون مردم این کشورها نتوانسته­اند خود را از زیر بار استعمار و استثمار شاهان مستبد و وابسته به غرب برهانند قطعاً به لحاظ حمایت و دخالت کشورهای غربی از جمله آمریکا از امراء و شاهان آنها بوده است و اگر کار به جایی رسیده که تاریخ مصرف این دست­نشاندگان تمام شده و می­باید جای خود را به دیگری بدهند تا برای مدتی «آرامش قبرستانی» برقرار شود آنجاست که پای حقوق بشر و حمایت از مردم تحت ستم به میان می­آورند و با بهانه پیشگیری از تلفات انسانی و به اصطلاح حمایت از تشکیل حکومت­های دمکراتیک به کشورهای نفت­خیزی چون لیبی لشکرکشی کرده برای حفظ منافع خود مسبب تلفات بیشتر و ایجاد تفرقه و نفاق می­شوند و اگر تاکنون نتوانسته­اند به هر بهانه­ای به کشور ما حمله­ور شوند و دیگر افراد وابسته و تسلیم­پذیری چون صدام رئیس­جمهور سابق عراق را ندارند تا با تحریک آنان به خاک ما حمله­ور شود فعلاً نیش و دندان نشان داده سعی دارند با روش­های نرم­افزاری و استفاده از فضاهای سایبری «مجازی» چونان ماهواره و اینترنت در جهت تحریص و تحریک مردم ما برآیند و آنها را به خیابان­ها بکشانند تا به خیال خام خود سلطه و قدرت مجدد خود را دوباره توسط دست­نشاندگانشان که انواع و اقسام آن را لای نمک خوابانده­اند بر ملت و کشور ما حاکم نمایند.
اما به چند دلیل این تصور آنها باطل است و خواسته­شان عملی نخواهد شد.
□ یکم اینکه از ویژگی­های شخصیتی و فرهنگی بسیاری مردم ایران این است که در طول تاریخ پیوسته در برابر هجوم بیگانگان متحد و یکپارچه به دفاع برخاسته و تا آنجا که توان داشته­اند تمامیت ارضی، استقلال و حریت خود را حفظ کرده­اند هر چند ایران کشوری است با قومیت­های متنوع که پیوسته مرزداران غیور این سرزمین بوده­اند!
□ دوم اینکه تجربه 32 سال ثبات انقلاب اسلامی در ایران نشان داده علی­رغم تهدیدها، تحریم­ها، راه­اندازی جنگ­های منطقه­ای، ترور شخصیت دولتمردان نظام، تطمیع و پشتیبانی مالی و سیاسی از گروهک­های سیاسی مخالف، راه­اندازی شبکه­های مخوف ماهواره­ای و جنگ نرم­افزاری و ایجاد نفاق و آشوب هنوز نتوانسته­اند به وحدت ریشه­دار مردم ایران خدشه وارد سازند یا ضربات کاری فرود آورند!
□ سه دیگر آنکه بر اساس باورهای اسلامی و ارزش­هایی که این انقلاب برای مردم ما و سایر مسلمانان به بار آورده این استقلال و عدم وابستگی از نتایج سحر است و صبح دولت را می­باید در انتظار بود.
نتیجه آنکه چنین پیداست، مردم ایران اسلامی در حال گذار از شرایط سختی هستند که تا قله راهی باقی نمانده لذا در طول این سال­های پررنج و مشقت چه بسا مشکلات معیشتی و اقتصادی از یک سو و از دیگر سوی عملیات ایذایی از جمله جنگ تحمیلی 8 ساله تا حدود زیادی به ما مصونیت بخشیده و در برابر سختی­ها و مشکلات آب دیده­مان کرده است. اما این واقعیت بدان معنی نیست که دولتمردان و برنامه­ریزان اقتصادی ما از جهاد اقتصادی که در سال جاری می­باید بدان همت گمارند غافل بمانند و چنین القاء شود که هیچ مشکلی نیست و همه چیز در جای خودش هست و مدینه فاضله پیش رویمان است و بدان راضی هستیم.
ناگفته پیداست که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ظرف 32 سال گذشته علی­رغم همه مصائب و مشکلات و خسارت­هایی که به مردم ما تحمیل شده وضع زندگی مردم متحول شده و به قول آقای رئیس جمهور کسی به نان شب محتاج نیست.
اما به نسبت رشد سیاسی، اقتصادی و فرهنگی که داشته­ایم نیازها، توقعات و انتظارات مردم هم بالا رفته است. یعنی اگر در گذشته کسی فقیر تلقی می­شده که به نان شب محتاج بوده امروز کسی فقیر است که قادر نیست با مقتضیات روز و نیازهای ناشی از فناوری­های پیشرفته پاسخگوی هزینه­های تحصیلاتی فرزندانش باشد و یا آنکه نتواند برای خانواده خود ایجاد امنیت شغلی یا معیشتی نماید.
زمان با سرعت ما را به سمت و سوی شرایطی می­برد که دیگر مرزهای آبی و خاکی هم با امکانات فیزیکی و نظامی امن نمی­شوند. آنچه به مرزها و حریم خانه­های ما امروز وارد شده و باور و اندیشه ما را مسخر می­کند همان جنگ نرم­افزاری دشمن است که برای خنثی­سازی آن، به مین­یاب­های نرم­افزاری و اندیشه­های خلاق به اضافه اعتمادسازی نیاز داریم.
ادامه در ستون روبه رو
ادامه از ستون روبه رو
مردم ما می­دانند که نه آمریکای مدعی حقوق بشر و نه اروپای آزادیخواه و نه شرق بدسابقه در تاریخ ایران هیچکدام در ابراز تمایلات بشردوستانه خود صادق نیستند، بلکه آنها به دنبال حفظ منافع خود بوده و به هیچ وجه حاضر به معامله بر سر آن نیستند مگر منافع درازمدت و باارزش­تری را در قالب معامله و مذاکره ببینند. اما ناگفته پیداست که دروازه ورود به اتحاد ملی تصرف قلب­هاست همانکه قرآن گفته و پیامبر به آن عمل کرده است «اشداء علی الکفار و رحماء بینهم» [با یکدیگر مهربان باشیم و با دشمنان نامهربان] هر چند بعضی­ها را چون حافظ عقیده بر این است که: «با دوستان مروت با دشمنان مدارا» لیکن این مدارا به معنای گریز از چالش است و نه تسلیم­پذیری.
با این وصف نفت می­تواند برای ما هم طلا باشد، مشروط بر آنکه گنجی نباشد که از خرابه­اش آباد نگردد و همه به کام غارتگران خارجی و سوء استفاده­کنندگان داخلی فرو رود و چنان نشود که به قول یکی از شاعران:
«از هنر حال خرابم نشد اصلاح­پذیر
همچو ویرانه که از گنج خود آباد نشد...»

انتهای پیام/85

نظرات بینندگان