به گزارش شیرازه،  جریان زندگی در شهر و روستا به فراخور اتفاقات روزانه، شاهد فراز و نشیب های مختلفی بوده و هست؛ مسائلی که ممکن است در بعضی موارد به زندگی شهری و در برخی به زندگی روستایی آسیب بیشتری وارد کند. 

«سوء مدیریت منابع آبی» که این روزها بیشتر به نام خشکسالی در پایین دست رودخانه کُر از آن یاد می کنند، مشکلی است که طی 10 سال گذشته، زندگی روستایی مردم بخش کُربال شهرستان خرامه را تضعیف و «مهاجرت» را به گونه ای از سبک زندگی تبدیل کرده است.

امادر عین حال، وضعیت موجود، آنگونه ای نیست که هیچ موجود زنده ای نتواند رشد کند و ثمر دهد، وضعیت طوری نیست که خانه های 700 متری و 800 متری و 1000 متری را به حال خود رها کرده و امرار معاش را فقط در لابه لای زندگی مردم مرکز استان جستجو کرد.

ایوب دعوت الحق یکی از کشاورزان پیشرو روستای بُنجیر (Bonjir) بخش کربال است که در کنار همسر خود و در منزلی به مساحت 1260 متر مربع، گونه ای از زندگی را برای خود شکل داده که گویی هیچ وقت مشکل آب، اشتغال و معیشت راه این زندگی را بلد نبوده است.

پرورش قارچ، مرغ و طیور، زنبور عسل، سیفی جات، سبزیجات، زعفران، نهال پسته، دام سبک، مرکبات، میوه جات، گل محمدی، گلاب، ترشی و مربا به روش ارگانیک سهم بسزایی در تولید محصولات روستایی که بر پایه سبد غذایی سالم و پایدار استوار است دارد.  

ایوب در این باره می گوید: محیط زیست نقش بسزایی بر اخلاق و روحیات و سبک زندگی بشر دارد، یک زندگی و محیط آرام و سبز برخلاف یک محیط خشک و خشن تاثیر بسزایی در نحوه زندگی و روحیه افراد دارد، استفاده از گل و گیاه در محل زندگی، علاوه بر انتقال انرژی، این آرامش را بطور طبیعی برای یک خانواده ایجاد خواهد کرد.

وی افزود: در سبک زندگی روستایی، مدیریت منابع آب مخصوصا در قسمت پساب شست و شوی دست و صورت، «آب خاکستری» آب باران و آبهای این چنیی با استفاده از روش های نوین آبیاری می تواند کارهای زیادی را انجام دهد، مشکل امروز ما بحران آب نیست بلکه عدم دانش استفاده از آن است.

این کشاورز روستایی ادامه داد: بخشی از زندگی مردم روستاها از طریق مبادله کالا به کالا در زمینه سبد غذایی آن هم از نوع سالم و ارگانیک تامین میگردد به طوری که هر خانواده، بخشی از نیازهای غذایی خود را از همسایگان خود تامین می کند.

دعوت الحق بیان داشت: امروز مردم کربال به دلیل دست اندازی آشکار در طبیعت و محیط زیست مخصوصا در قسمت توزیع عادلانه آب، قادر به کشاورزی نیستند و باید یک کشاورزی سازگار با محیط زیست جایگزین شود، اگر مسؤولین مربوط، کشاورزی اکولوژیک را ابتدا به مردم آموزش داده و سپس ترویج دهند، قطعا زندگی این مردم به این سبک، جریان خواهد یافت.

وی در پایان گفت: افرادی که مثل ما به این نوع زندگی روی آورده اند، برای ادامه کار باید از شیوه های مدرن در قسمت مشاغل و آبیاری های پیشرفته به روش استفاده از خلاقیت و هنر و با بهره گیری از علوم و تکنولوژی‌های روز و همسو با زیست بوم ها در مصرف آب و انرژی استفاده کنیم.  

حرف آخر: یکی از بحران های کشور معضل حاشیه نشینی است، معضلی که ابتدا متروکه شدن روستاها و سپس مشکلاتی برای شأن، منزلت، جایگاه اجتماعی و میزان در آمد این مردم را به دنبال دارد؛ برای مهار این بحران باید روشی خردورزانه و متناسب با واقعیت های فرهنگی و بوم شناختی روستاییان انتخاب شود تا بتوان رؤیای معیشت پایدار بوم نشینان محقق گردد.

قطعا تغییر سبک معیشت مردم کربال که از سالها پیش به یک شکل بوده، به راحتی تغییر پذیر نیست اما متولیان امر می توانند با «آموزش»، «ترویج» و «همراهی» این مسیر را برای کشاورزان خطه کربال تسهیل بخشند.

منبع: صدای خرامه