کد خبر: ۱۱۷۹۹۷
تاریخ انتشار: ۱۲:۰۲ - ۱۴ دی ۱۳۹۶

توسعه،حلقه گم شده در گفتمان شهر نورآباد

تاریخ و جغرافیای فرهنگ شهرستان ممسنی از گذشته تجلیگاه مردانی بوده است که هرکدام نمونه ی بارزی از علم، تلاش و اخلاق محسوب می¬شدند. دیاری که در تربیت فرزانگان و شخصیت های تأثیرگذار علمی ، مدیریتی و اجتماعی زبانزد خاص و عام بوده است.
به گزارش شیرازه، محمود مظفریان- کارشناس ارشد بازرگانی نوشت: نگاهی به تاریخ شهرستان ممسنی که می اندازیم حاکی از آن است که این شهرستان در ادوار مختلف تاریخ نقشی مؤثر در منطقه ایفا نموده و نام آن همواره تداعی کننده انسانهای بزرگ بوده است. ولی بدبختانه امروزه با گذشت زمان شاهد هستیم که جایگاه ممسنی در منطقه، درعرصه های مختلف دچار افت و رکود شده است و در عین حال شهر نورآباد که مرکز شهرستان ممسنی قلمداد میگردد و در سطح استان فارس نیز از حیث ذخائر نیروی انسانی شهره خاص و عام شده است، از بدیهی ترین و ابتدایی ترین امکانات شهری محروم مانده است. بی شک رونمایی از تصویر تکراری و بدون رشد امروز شهرستان ممسنی و به ویژه شهر نورآباد، دلایل متعددی از جمله عدم وجود برنامه ها و کارهای کارشناسی دارد که در واقع آسیب شناسی نشده است. شهری که از نبود زیرساخت شهری رنج می کشد و شهرستانی که توسعه آن از هیچ طرح و پارادایم خاصی پیروی نمی کند! و لذا هیچ پیشرفتی محسوسی از نظر عمران و آبادی، چه در مرکز شهر و چه در روستاها و بخش های آن دیده نمی شود.

مردم عزیز و محروم شهر نورآباد

در ابتدا ذکر این سؤال ضروری است که "علل عقب ماندگی شهر نورآباد" چیست؟ قطعاً همه در این موضوع متفق القول می باشیم که شهرمان نه از الگوی خاصی برای توسعه برخودار می باشد و نه مدیران شهری دارای برنامه بلند مدت و یک طرح راهبردی و نقشه جامع شهری برای رشد شهر می باشند.   البته دفاع از این سخن چندان هم سخت نیست، کافی است نقشه رشد و توسعه شهری شهر نورآباد را از 15سال پیش تاکنون مورد بررسی قرار دهیم تا بخوبی از عدم تحرک و نبود برنامه مدّون شهری برای نورآباد آگاه شویم. همچنین می توان شاخص های کلیدی اقتصادی و اجتماعی شهرستان از جمله درآمد سرانه افراد و خانوارها، وضعیت اسفبار اشتغال و بیکاری جوانان در سطح شهرستان، ریسک بسیار بالای سرمایه گذاری های خرد در سطح خدماتی در شهرستان، وضعیت مصیبت بار صنعتی و کشاورزی شهرستان همه و همه مؤید عقب ماندگی مفرط شهرستان ممسنی هستند. برای نمونه و جهت شفافیت هر چه بیشتر موضوع می توان از نبود فرهنگ مطالبه گری و احقاق حق، کار و تلاش در خصوص جوانان و نیز ضعف انگیزه و نبود نگرش سخت کوشی مدیریت کلان در این شهرستان اشاره کرد که متأسفانه به جای آن فرهنگ غلط و نامشروع سهم خواهی طایفه ای، گروهی و جریانی وجود دارد؛ که همین موضوع نشان از انگیزه پیشرفت خواهی و موفقیت طلبی پایین مردم ممسنی است؛

توسعه، از گفتمان غالب مردم ممسنی حذف شده است ؛ قناعت گرایی به صورت منفی در این شهرستان رایج است؛ به ندرت صحبت از ثروت اندوزی عقلانی و در مواردی مشروع به میان می آید و ثروت گرایی تنها برای افراد و گروهی خاص جریان دارد؛ کارآفرینی(بدلیل نبودن زیرساخت های لازم) اهمیت بالایی ندارد و کارآفرینان از حرمت و جایگاه اجتماعی مطلوبی برخوردار نیستند؛ مسوولیت پذیری بعنوان زیر بنای توسعه فرهنگی،اجتماعی به شدت کاهش یافته  و تفکر و گفتمان رایج  "به من چه!!" و "کلاه خودت رو بگیر که باد نبره" در جریان است؛ انتظارات از مدیران نیز صرفاً انتظارات عاطفی و شخصی می باشد و نه انتظارات توسعه ای شهرستان؛

یکی از نقاط ضعف ما شهروندان نیز عدم شناخت از حقوق خود و همچنین نبود تفکر مطالبه گری و پاسخگویی از مدیران شهری و سازمانها می باشد. نمونه بارز، همین انتخابات پارلمان شهری است. متأسفانه مردم بعد از انتخاب، نسبت به اعضای شورای منتخب خود بی‌تفاوت می‌شوند، و همین رفتار از مهمترین دلایل عدم حرکت مدیران شهری به سمت یک تفکر توسعه محور برای شهر می باشد.

 در شهرستانی که از نظر سطح آموزشی و علمی نمره خوبی را در کشور به خود اختصاص می دهد  جای نگرانی است که بیش از 60 درصد مردم از وظایف شورا آگاهی کامل ندارند  و شاید صرفاً متمرکز شوند روی این موضوع که وظیفه اعضای محترم شورای اسلامی شهر تنها انتخاب شهردار و نظارت بر آسفالت کردن معابر و خیابانها و تبلیغ تصاویر آن می باشد. عموم شهروندان باید پای‌کار بوده و با وضعیت شورا و وظایف آن آشنا شوند و نسبت به آن‌ها مطالبه گری داشته و از برنامه های شورا اطلاع داشته باشند. انتخاب اعضای پارلمان شهری با هدف پیشرفت و توسعه یک شهر صورت می‌گیرد. فلذا مردم با انتخاب شوراها در تعیین سرنوشت شهری که خود صاحب اصلی آن هستند سهیم می‌شوند.

شورا نماد تفکر شهر بوده که از وظایف اصلی آن تعیین سمت و سوهای اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی می باشد تا راهبردها و مؤلفه های پیشرفت شهر را طرح ریزی نمایند . شورای اسلامی شهر نورآباد نیز تجمع تفکرات گوناگون بوده که باید به دنبال توسعه و رشد باشند و در کنار آن مطالبه گری سنجیده و عاقلانه از طرف مردم الزامی است.


سخنی با اعضای محترم شورای اسلامی شهر نورآباد

اعضای محترم شورای اسلامی شهر نورآباد ، همچنانکه شما بزرگواران نیز به خوبی می دانید برنامه محوری و داشتن طرح و برنامه، برای توسعه یک شهر امری قطعی است. در هر شهری ابتدا بایستی تعیین ساختار توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مد نظر قرار گیرد و سپس استراتژی های لازم برای تحقق این ساختارها ارائه شود.آیا برای این امر حیاتی که جزء شاکله های اصلی وظایف شورای محترم اسلامی شهر می باشد تاکنون قدمی برداشته شده است؟ آیا حرکتی در راستای استفاده از مزیّت های شورایارها و یا اتاقهای فکر متشکل از متخصصین جوان که در نوشته های پیشین اینجانب (درج شده توسط همین خبرگزاری) از فواید و برکات آن گفته شده، انجام شده است؟ چرا شورای اسلامی شهر نورآباد دارای سخنگو نمی باشد؟چرا برنامه ها و راهبردها و تصمیمات مصوّب شده برای آینده شهر (اگر راهبرد و استراتژی خاصی باشد) نباید در اختیار عموم مردم(همان کسانی که شما را در این منصب نشانده اند) قرا بگیرد؟  شورایی که شما سروران گرامی بعنوان منتخبین مردم نورآباد عضو آن هستید دارای کمیسیونهای خاص و متعددی است و براساس نیازها، می تواند کمیته ها و کمیسیونهای متعددی را تشکیل دهد تا موضوعات به صورت جزیی تر و کارشناسی تر مورد بررسی قرار گیرد. کمیته طرحهای راهبردی در بسیاری از شورای شهرهای موفق وجود دارد که نقش اساسی و مؤثری در توسعه محوری برعهده دارد .

علی ایحال شما آگاهید و همه باید بدانیم دامنه رسیدگی و فعالیت شوراها بیش از امور ساخت‌وسازها و جدول کشی ها و آسفالت معابر می باشد. آیا برای 10  سال آینده نورآباد و وضعیت ترافیک آن برنامه ریزی و طرحی مدّ نظر دارید؟آیا برای خروج نورآباد از وضعیت اسفبار تمرکز در بخش تجاری و تقسیم صنوف در قسمتهای مختلف شهر جهت تمرکز زدایی برنامه ای اندیشیده اید؟آیا نقشه جامع شهری نورآباد برای آینده تدوین گردیده است؟چرا برای مناطق مختلف شهر (دوراهی،اسکان عشایر، سنگان،جابه و ... که امروزه جزئی از مناطق شهر بوده و به آن پیوند خورده اند) از نامهای جدید (بعنوان شهرک یا محله) استفاده نمی گردد؟


سخن آخر

شهرها محصول مردمانی هستند که در آن زندگی می کنند و آن را می سازند. شهرها از فرهنگ، تفکر، اخلاق و دانش مردمانش شکل می گیرد. رنگ ها، پنجره ها، بناها، ویترین ها، تابلوها، دیوارها، درختان، کوچه ها، پیاده راه ها، خیابان ها، ایوان ها، مهربانی ها و لبخند ها را ساکنان آن گونه که می خواهند رنگ می دهند. برای داشتن شهری شایسته ی "انسان" و مطابق با ارزش های والای ایرانی - اسلامی باید شهرمان را به آنجا برسانیم که می خواهیم و بر ای آن می بایست درست فکر کرد و سخت تلاش ، این خواستن و عملی کردن این اراده بدون سازمان یافتن اراده ها، بدون همت و مسئولیت پذیری مردمان و بی شور و مشورت و انجمن سرانجام نخواهد داشت.

در پایان توجه اعضای محترم شورای اسلامی شهر نورآباد را به تفکر در خصوص موارد ذیل جلب نموده، باشد که مورد عنایت آن عزیزان قرار گیرد :

-  تهیه طرح راهبردی (10 سال آینده)  برای وضعیت ترافیک شهر و ارائه حل

-   توجه به تشکیل اتاقهای فکر و شورایارها برای معرفی و آموزش حقوق و وظایف شهروندان و مشارکت‌های مردمی و آگاه سازی همگانی.
-    ارائه طرح و پیشنهاد برای خود گردانی اماکن عمومی، تمهید و تدارک زیباسازی و بهینه‌سازی فضای زیست شهری.
-    تلاش در جهت ایجاد و گسترش فضای سبز و زمین های ورزشی و اداره خودگردان بوستان‌های شهری.
- بررسی و شناخت کمبودها، نیازها و نارسایی‌های اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی، اقتصادی، رفاهی و عمرانی هر منطقه و یا محله با کمک شورایارها .
- همکاری در جهت ساماندهی حمل و نقل شهری


منبع: نورآنلاین
نظرات بینندگان