به گزارش شیرازه، قصه‌ی آب در استان پهناور فارس به نقطه‌ی بحرانی رسیده و تلخ شده است؛ داستانی که اگر باورش نکنیم دشواری‌هایش روز به روز سخت‌تر و سخت‌تر خواهد شد.

تلخی قصه‌ی آب را می‌توان از وضعیت کنونی سد درودزن، به عنوان یکی از منابع تامین کننده‌ی آب شرب و  اصلی‌ترین منبع تغذیه‌کننده‌ی آب بخش‌های کشاورزی و صنایع شهرستان‌های شیراز و مرودشت و ... دریافت.

سد مخزنی «درودزن» که سال 1351 بر روی رودخانه‌ی «کر» در مرکز استان فارس احداث شد، در فاصله‌ی پنجاه کیلومتری شمال غرب شهر مرودشت و ۱۰۸ کیلومتری شهر شیراز قرار دارد.

 حدود ۲۴۰۰ سال پیش نیاز به آب برای آبیاری مزارع این منطقه، هخامنشیان را وادار به ساخت سدی در حوالی روستای درودزن کرد که بعدها عنوان قدیمی‌ترین سد خاکی ساخته شده در خاورمیانه را به خود اختصاص داد.

آن سد که با توجه به زمان ساخت یکی از شاهکارهای مهندسی جهان به شمار میرفت در بهترین نقطه از مسیر رود کر ساخته شده بود.

دریاچه‌ی سد کنونی درودزن، در تراز نرمال ۵۴ کیلومتر مکعب و حجم آب آن ۹۶۰ میلیون متر مکعب است.

اما این دریاچه اکنون تنها 320 میلیون مترمکعب آب دارد و کارشناسان این وضعیت را بحرانی می‌دانند.

استمرار یک دهه‌ خشکسالی و کاهش میانگین بارندگی‌های سالیانه از یک‌سو، افزایش برداشت‌ها از منابع مختلف آب و توسعه‌ی کشاورزی از سوی دیگر در کنار ضرورت تامین نیاز صنایع به آب و اهمیت برداشت آب با هدف تامین نیازهای شرب منطقه، نبود مدیریت مناسب بر منابع آبی و بی توجهی مردم به لزوم مدیریت و کاهش میزان مصرف آب و .... دست به دست هم داده تا فارس و شیراز در نقطه‌ی بحران آب، قرار گیرد.

ایسنا