به گزارش شیرازه، 33 سال از شهادت بهادر مزارعی جوان 21 ساله فراشبندی اهل روستای خانیک می گذرد اما سهم پدر سالخورده اش محمد حسین از این دنیا یک خانه کاهگلی است که وضعیت مناسبی ندارد و معتقد است که از یاد رفته و فراموش شده است.

حدود 33 سال از رفتن و عروج ملکوتی بهادر می گذرد، همان جوانی که می توانست در چنین اوضاع و احوالی عصای پیری پدرش باشد و همان پدری که چندین سال است بر اثر بیماری های آلزایمر، پروستات  و عفونت داخلی و ریه در بستر بیماری می باشد.

محمد حسین مزارعی پدر شهید (بهادر مزارعی) در گفتگو با خبرنگار ما اظهار داشت: بهادر در سال 1343 پا به جهان گیتی گذاشت و وقتی به سن قانونی خدمت مقدس سربازی رسید به خدمت رفت وبا شروع جنگ تحمیلی جهت دفاع از کیان جمهوری اسلامی رهسپار جبهه های نبرد حق علیه باطل شد.

وی افزود: پسرم در عملیات پیروزمند والفجر 8 در مصاف با رژیم بعث عراق در تاریخ 22/ 11 1364 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

وی که از وضعیت زندگی خود ناراضی بود گفت: شما خود وضعیت مسکن ما را  مشاهده می کنید، هنگام باران همه جای خانه چکه می کند، مار وعقرب در لابه لای سنگ های خانه لانه کرده اند.

پدر این شهید والا مقام افزود: من پسرم را به خاطر آسایش هموطنان فدای امام خمینی (ره) واسلام کردم تا امروز شاهد عدالت و آسایش مردم و همشهریانم باشم.

محمد حسین مزارعی با گلایه از مسئولین بنیاد شهید شهرستان واستان گفت: متاسفانه در شهرستان فقط به خانواده عده ی خاصی از شهدا توجه می شود و بقیه فراموش شده اند که اگر چنین نبود وضع مسکن من وخانواده ام چنین نبود.

پدر این شهید افزود: بارها با وجود مشکلات راه و بعد مسافت به بنیاد شهید شهرستان مراجعه کرده ایم تا با مساعدت، ما را در ساخت منزل همیاری کنند و بیان داشته اند فقط میتوانیم وام دهیم که آن هم باید در نوبت بمانید چرا اینکه در اولویت نیستید و زمان پرداخت وام نیز مشخص نمی باشد.

به راستی چه کسی در اولویت است ومستحق تر از این پدر رنج دیده و از کار افتاده است؟

وی با اشاره به وضعیت زندگی شان گفت: از بیش از ده سال قبل این منزل متروکه شده و زمان بارندگی از همه جای خانه  آب چکه می کند و فرزندانم آسایش ندارند چرا اینکه منزل ما به لانه حشرات، مارها و عقرب تبدیل شده.

همسر پدر شهید بهادر مزارعی گفت: با نگاه کردن به اطرافتان در گوشه و کنار این خانه متوجه می شوید این مکان اصلا قابل سکونت برای انسان بیمار نیست و اگر می بینید من امروز با تمامی مشکلات پیش رو دوام آوردم، تنها به دلیل عهد پدر و قداست مقام شهید مزارعی است.

وی ابراز داشت: محمد حسین حقوق ماهیانه بنیاد شهید را هر ماه دریافت کرده که با توجه به بحث تورم و مشکلات اقتصادی، پاسخگوی تمامی خدمات دارویی و پزشکی مربوط به پدر شهید نمی شود وزندگی را به سختی می گذرانیم.

این بانوی فداکار با بیان نارضایتی از بنیاد شهید گفت: پدر شهید چندین بار به خاطر مشکلات کهولت سن وعفونت داخلی و پروستات بستری شده و شبانه روز نیز توسط من ودخترش از وی پرستاری می شود ولی هیچ گاه از سوی بنیاد شهید حقوقی به عنوان پرستار دریافت نکرده ایم و می گویند ما نمی دانسته ایم که پدر شهید به پرستار نیاز دارد و باید شما پرونده تشکیل دهید تا به استان ارسال کنیم وجواب بگیریم و یا اینکه چرا فرزندان محمد حسین به عنوان خواهران و برداران شهید باید محروم از کار باشند.

تنها خواسته ی این خانواده از مسئولین داشتن یک سرپناه امن جهت گذران زندگی است.

به راستی وقتی سهم مدیرانی که فرزندانشان در زمان جنگ در اروپا و آمریکا تحصیل می‌کردند از انقلاب ششلیک، حقوق‌های نجومی، داشتن صرافی، سود هنگفت حاصل از واردات بنزین و....... است سهم این پدر شهید چیزی جز این نخواهد شد.

گفتنی است شهید بهادر مزارعی  در تاریخ 22 بهمن ماه 64 در عملیات والفجر 8 به درجه رفیع شهادت نائل آمد  و در گلزار شهدای روستای خانیک آرام گرفت.

منبع: نخل بیدار

انتهای پیام/