کد خبر: ۱۲۰۲۸۲
تاریخ انتشار: ۰۸:۴۷ - ۲۰ اسفند ۱۳۹۶

محرومیت سهم اهالی « درز و سایبان»؛ وقتی صدای محرومان شنیده نمی‌شود

مردم منطقه دُرزوسایبان لارستان از ساده‌ترین امکانات زندگی محروم هستند اما صدای محرومیتشان از سوی مسئولان استانی شنیده نمی‌شود.
به گزارش شیرازه، با وجود اینکه تنها 2 ساعت با شهر لار فاصله دارد اما محرومیت به گونه‌ای قد علم کرده که در نخستین دیدار از این منطقه خودنمایی می‌کند، سخن از منطقه دُرزوسایبان لارستان است. جایی در نزدیکی شهر پر زرق و برق لار اما اینجا نه تنها زرق‌وبرقی ندارد بلکه مردم از ساده‌ترین امکانات محروم هستند. 

محرومیت سهم مردم منطقه درز و سایبان لارستان

این محرومیت در کنار سایه سنگین بیکاری سبب شده که زندگی در این منطقه به سختی بگذرد. اهالی این منطقه بارها تلاش کرده‌اند که صدای محرومیت خود را به گوش مسئولان ارشد استانی برسانند اما گوش شنوایی نیافتند. 

نامجو، یکی از اهالی منطقه درز و سایبان است که 25 سال سابقه فعالیت در زمینه مدیریت صنعتی را دارد، در تاریخ 12 اسفندماه امسال نامه‌ای سرگشاده خطاب به استاندار فارس نوشته و خواهان رسیدگی بیشتر به این منطقه شده است اما تاکنون پاسخی دریافت نکرده است. 

وی در گفت‌وگو با تسنیم از چشم انتظاری مردم این منطقه برای بیان مشکلاتشان در سفری که استاندار فارس در آذرماه به لارستان داشتند، سخن می‌گوید و در نامه خود خطاب به استاندار به این مطلب اشاره کرده است.

در بخشی از این نامه آمده است: « هم بنده و هم تعداد زیادی از روستائیان از ملاقات حضوری با جنابعالی برای بیان مشکلات و معضلات کشاورزان و اهالی جلگه حاصلخیز و استراتژیک درز و سایبان لارستان و بازگو کردن دردهای مضاعف محرومیت و مظلومیت چند ده ساله که در حق کشاورزان و اهالی منطقه حاصلخیز درز و سایبان روا رفته؛ محروم و دلشکسته برگشتیم! متاسفانه هم اکنون  هم هفته‌هاست که ناامیدانه درصف انتطار زیارت حضرتعالی چشم انتظار  مانده‌ایم». 

بازگشت چاه‌های کشاورزی به مدار آبدهی 

یکی از مشکلاتی که وی در نامه به آن اشاره کرده، رها شدن طرح‌های آبخوان‌داری این منطقه است که می‌توانست نقش مهمی در احیای کشاورزی این منطقه داشته باشد. موضوعی که اسماعیل آگاه، دهیار روستای سایبان نیز در گفت‌وگو با تسنیم به آن اشاره می‌کند. به گفته آگاه طرح آبخوان‌داری مهرآباد در 30 کیلومتری درز قرار دارد اما یک سال است که تعطیل شده است. 

به گفته وی طرح‌های آبخوان‌داری در این منطقه انجام شده اما اصولی و کارشناسی شده نبوده به همین دلیل کارایی چندانی برای مردم نداشته است. موضوعی که نامجو نیز در نامه‌اش به آن اشاره کرده «طراحی و ساخت 9 آبخوانداری درمنطقه درز و سایبان که با وجود صرف هزینه‌های نسبتا زیاد برای ساخت این به اصطلاح آبخوانداری‌ها، درمدت 20 تا  30سالی که از ساخت آنها می‌گذرد حتی کوچکترین آثاری از جمع‌آوری آب در پشت اکثریت این خاکریزها دیده نمی‌شود». 

دهیار روستای سایبان در صحبت‌هایش به نقش مهم این آبخوان‌ها در احیای کشاورزی و رفع بیکاری منطقه سخن می‌گوید. به گفته آگاه با همکاری مردم در بافت قدیم روستای سایبان بندی زده شده که با احداث این بند 15 چاه به مدار بازگشته و مردم موفق به کشاورزی شدند. وی می‌گوید: با راه‌اندازی هر چاه تعداد زیادی مشغول به کار می‌شوند و مشکل بیکاری نیز حل می‌شود. 

3 طرح آبخیزداری برای درز و سایبان

منصور رضایی، رئیس منابع طبیعی لارستان برخلاف نظر اهالی منطقه معتقد است که طرح نیمه کاره آبخوان‌داری در این منطقه وجود ندارد و طرح مهرآباد نیز تکمیل شده است. هر چند وی اذعان می‌کند که این طرح‌ها ممکن است در طول زمان دچار فرسایش شده باشند اما اینگونه هم که بی‌تاثیر باشند، نیست. 

رئیس منابع طبیعی لارستان میزان برداشت از سفره‌های آب زیرزمینی را 2 برابر تزریق آب اعلام می‌کند و معتقد است که انجام عملیات‌های آبخیزداری نقش مهمی در تزریق آب و احیای چاه‌های منطقه دارد. 

وی از اجرای 25 طرح آبخیزداری در شهرستان لارستان خبر می‌دهد که 3 طرح آن در منطقه درزوسایبان قرار دارد و کارهای مطالعات آن انجام شده و اجرای آن منوط به تامین اعتبار است. رضایی میزان اعتبار لازم برای اجرای هر طرح را 3 میلیارد تومان اعلام می‌کند. 

در شرایطی که خشکسالی سایه خود را بر منطقه وسیعی از استان فارس گسترده و بیکاری سبب مهاجرت مردم از روستاها به شهرها شده است، اجرای طرح‌های آبخیزداری و آبخوان‌داری می‌تواند روزنه‌ای برای کشاورزی و رونق روستاها باشد.

منبع: تسنیم

برچسب ها: تسنیم ، فارس ، شیرازه
نظرات بینندگان