چرا دولت‌های دوم گرفتار «گرانی» می شوند؟
به گزارش شیرازه، رخدادی عجیب که اگرچه عوامل زیادی برای آن برشمرده می‌شود اما دارای یک این‌همانی عجیب با گرانی‌های دولت دوم رئیس‌جمهور سابق یعنی محمود احمدی‌نژاد نیز هست که در ادامه به آنها اشاره می‌شود:
1_ فرایند هر دو گرانی بصورت ناگهانی و تنها ظرف چند روز رخ داده و جالب آنکه هر دو در دولت دوم رؤسای جمهور سابق و فعلی روی می‌دهند.
2_ در هر دو مقوله با اینکه دولت نقش اصلی سیاست‌گذاری را بر عهده داشته و دارد اما حاضر به پذیرش مسئولیت نیست و مدام انگشت اتهام را به سمت دیگران و امثال «جمشید بسم‌ا...ها» دراز می‌کند.
3_ اثر اصلی گرانی در حوزه‌هایی رخ می‌دهد که حساسیت عمومی نسبت به آنها زیاد است. چرا گرانی‌های یک‌شبه دولت رئیس‌جمهور احمدی‌نژاد و دولت رئیس‌جمهور روحانی، اثر اصلی خود را فقط در حوزه‌هایی مثل ارز، سکه، خودرو و مسکن رخ می‌دهند؟ و چرا در هر دو، قبل از هرچیز نرخ ارز است که گران می‌شود؟! (جالب است که دولت نشان داده، می‌تواند جلوی گرانی مقولاتی مثل نرخ سوخت یا نان یا سایر موارد اساسی را به راحتی بگیرد)
4_ اصلی‌ترین وجه مشترک هر دو گرانی رخ داده در دولت دوم احمدی‌نژاد و روحانی آنست که این گرانی‌ها پس از شکست پروژه‌های سیاسی هر دو رئیس‌جمهور درباره تأکید بر تأثیر زیاد تحریم‌ها، زیاده‌خواهی سیاسی و ضرورت مذاکره با آمریکا (در دوره احمدی‌نژاد) و پیرامون برجام(در دوره روحانی) است.
*قابل تأمل آنکه علیرغم بروز این مشکلات و حساسیت عمومی اما وضعیت عمومی اقتصاد ایران دچار بحران نیست و فی‌المثل اقتصاد ایران هم‌اکنون نه تنها در جایگاه هجدهم جهان قرار دارد بلکه شاخص ضریب جینی ایران نیز در جایگاهی بهتر از چین و آمریکا قرار دارد و میزان تأثیر تحریم‌ها بر اقتصاد ایران نیز هیچگاه بیش از 30 درصد نبوده است.
ولی شباهات این هر دو گرانی در دولت فعلی و دولت سابق و تأکیدات و رفتارهایی که برای اثبات بحرانی بودن اقتصاد کشور صورت می‌گیرد. هرگز نمی‌تواند اتفاقی باشد...
تدقیق و تأمل در شباهت‌های مطرح شده و توجه به مقوله «فتنه اقتصادی» می‌تواند به پاسخ‌هایی کلیدی درباره علت این شباهت‌ها منتج شود.
مشرق
