دست شهرداری از ایده خلاقانه برای درآمدهای پایدار خالی است

عضو شورای شهر شیراز گفت: شهرداری برای کسب درآمدهای پایدار هیچ ایده ای ندارد و همچنان فشار هزینه های شهر بر گرده خسارت هایی است که به شهر زده می شود.

به گزارش شیرازه، شهرداری ها به عنوان نهادی رسمی که اداره کردن شهرها را بر عهده دارند همواره از لحاظ مالی مشکلاتی را با خود به یدک کشیده اند.

شهرداری شیراز از سالهای گذشته تاکنون تمرکز و توجه ویژه ای بر روی حوزه عمرانی این کلانشهر داشته چنانکه طی سالهای متمادی تاکنون بیش از 80 درصد بودجه شهر به این موضوع تخصیص پیدا کرده است.

این نوع توجه به یک حوزه لاجرم غفلت از دیگر بخش ها را می طلبد و یا حداقل آن چنان که شایسته و بایسته است فرصتی برای رسیدگی به دیگر مسائل وجود ندارد؛ وابستگی مالی فعالیت های بسیاری از نهادها چون شهرداری به بودجه سالیانه ای که مصوب می شود باعث شده که فعالیت هایشان متاثر از نوع و مقدار دریافت بودجه باشد و درباره بدهی های شهرداری شیراز نیز می توان به همین موضوع اشاره کرد.

این مجموعه مدیریت شهری به واسطه نبود درآمد ثابت و پایدار با مشکلات بسیاری چون نیمه کاره ماندن بسیاری از فعالیت ها و پروژه ها و زمین فروشی! روبرو شده است لذا باید راه های درآمدی در جهت کاهش هزينه ها بیش از پیش مورد توجه مدیریت شهرداری باشد.

عضو کمیسیون برنامه و بودجه، امور حقوقی و املاک شورای شهر شیراز در گفتگو با خبرنگار شیرازه با بیان اینکه همچنان بخشی از آنچه که اسمش را درآمد پایدار می گذارند درآمد مالیاتی است، گفت: تاکنون آنچه که تحت عنوان شعار درآمدهای پایدار بوده است محقق نشده مگر اینکه شهرداری در ارتباط با ارگان دولتی بتواند میزان وصول این عدد که در اختیار دولت است را افزایش بدهد.

مهدی حاجتی اظهار داشت:‌ مبلغی که توسط دولت داده می شود بسته به تعاملات و چانه زنی شهرداری است که آن را درآمدهای پایدار می نامند! مثلا ممکن است یک سال ۲۰۰ میلیارد تومان باشد و سال دیگری ۵۰۰ میلیارد تومان.

وی افزود: در برنامه ای که از طرف شهرداری ارائه شده بود برای بهای خدمات (خدماتی چون نوسازی یا خدماتی که فیش آنها در منازل می آید، که این ها هم عدد چندانی نیستند) ۹ درصد را اعلام کرده بودند که در قالب درآمدهای پایدار مطرح شده بود، این در حالی است که برخی از خدمات تنها برای یک بار به مردم ارائه می شود و ممکن است فقط یک بار رخ بدهد.

عضو شورای شهر شیراز تصریح کرد:‌ درواقع می توان گفت عملا دست شهرداری از آنچه ایده خلاقانه برای درآمدهای پایدار است خالیست.

حاجتی با بیان اینکه شهرداری در برنامه ابتدایی که برای پنج سال آینده شیراز آورده، تنها یک درصد افزایش درآمدهای پایدار منظور کرده گفت: این نشان می داد شهرداری آنقدر اعتماد به نفس نداشته که برای درآمدهای پایدار این مقدار را پیش بینی کرده یعنی از ۱۸ درصد به ۱۹ درصد رسیده است. ما با افزایش یک درصدی مخالفت و اعلام کردیم که شما شعار درآمد پایدار می دهید اما سناریوهایی که برای برنامه پنج سال آینده دیده اید تنها یک درصد افزایش دارد! که این یک درصد هم شاید خیلی متاثر از تصمیمات و استراتژی های شما نباشد.

وی افزود: با توجه به این موضوع می توان گفت که شهرداری هیچ ایده ای ندارد و همچنان فشار هزینه های شهر بر گرده خسارت هایی است که به شهر زده می شود و شهرداران باید همچنان در رقابت اینکه چه کسی می تواند بیشتر شهر بفروشد پیش بروند و شهر را اداره کنند.

عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر شیراز بیان کرد: شهرداری مکلف شد این سناریو را به سمت و سویی تغییر دهد که درآمدهای پایدار سهم بالاتری داشته باشد، که پس از مدتی یک برنامه ترکیبی را آوردند و سهم درآمدهای پایدار را از ۱۸ درصد به ۳۰ درصد افزایش دادند.

حاجتی با بیان اینکه مُهمِ این ماجرا این است که لایحه بخش درآمدی بودجه سال ۹۸ را با همان الگوی قدیم ارائه داده بودند که باز هم بر روی این قضیه ایراد گرفتیم و اعلام کردیم که شما برای پنج سال آینده یک برنامه ترکیبی ارائه داده اید، نمی شود این دو برنامه الگوهای متفاوتی داشته باشند لذا برای این برش یک ساله نیز باید برنامه ای تهیه شود که با برنامه کلان همخوانی داشته باشد.

حاجتی همچنین گفت:‌ لایحه بودجه با عدد و رقم مشخص می شود اما در بودجه کلی همه چیز به صورت پیش بینی است؟

عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر شیراز همچنین با اشاره به نیروهای مازادی که در شهرداری هستند، اذعان داشت:‌ تعدیل نیرو در این برهه و شرایط فعلی کشور کار خطرناکی در فضای عمومی است لذا بایستی کارانه ها در یک سیر کاملا شفاف در بین مدیران توزیع شود، به عنوان مثال ما بایستی یک ضریبی را بگذاریم که دستمزدها بر اساس عملکرد افراد و کارایی مدیران و میزان خلاقیتشان در حوزه درآمدهای پایدار باشد.

وی در ادامه بیان کرد:‌ وقتی کارانه ها بر اساس عملکرد افراد باشد، افرادی که عملکرد قابل قبولی دارند شناسایی می شوند که در آن زمان می توان درباره تعدیل نیرو صحبت کرد و هیچ دلیل و فشار اجتماعی هم نمی تواند در صورت عدم کارایی یک نیرو، سازمانی را وادار به حفظ آن نیرو کند.

گزارش خطا

نظرات بینندگان