راز سد شوم شهر راز!
به گزارش شیرازه، در سال‌های اخیر مرتبا صحبت از خشک شدن دریاچه ها و تالاب ها در کشور است از گاوخونی تا جازموریان و از ارومیه و هامون تا بختگان و پریشان که همگی در پی سد سازی ها رو به نابودی رفته‌اند اما در این میان دریاچه مهارلو شیراز باقی مانده و با وجود خشکسالی‌های متعدد، حیات خود را حفظ کرده است.
دریاچه زیبایی که در جنوب شرق شیراز واقع شده اما سال‌هاست حقابه اش مورد طمع طبقه اشراف ساکن شمال غرب شیراز بوده است و در نخستین قدم رسمی، شورای شهر سوم اصولگرا ی شیراز در پروژه ناعادلانه موسوم به هدف 90 که عمدتا شامل طرح‌هایی برای لوکس سازی بالاشهر شیراز بود؛ پیگیر احداث سدتنگ سرخ در شمال غرب شیراز برای جمع آوری آب‌های رودخانه خشک شدند بدون اینکه تا امروز توانسته باشند مجوز سازمان محیط زیست را بگیرند تا بجای دریاچه ای زیبا و طبیعی در جنوب‌شرق شیراز، حقابه آن‌را به دریاچه ای مصنوعی به شمال‌غرب شهر انتقال دهند.
برخی آقایان برای توجیه، هدف را تامین آب برای باغات قصردشت اعلام کردند درحالی‌که آب این باغات توسط نهر اعظم شیراز تامین می‌شد که به سبب ویلاسازی اطراف چشمه جوشک خشکیده و راه احیای آن حذف برداشت‌های غیرمجاز است.
اما خود سد تنگ سرخ در نزدیکی دو گسل قرار دارد و در صورت ساخت چون در بالادست شهر قرار دارد اگر به‌دلیل زلزله، سیل، فرسودگی یا علل دیگر شکسته شود، شهر شیراز به ارتفاع 5 متر زیر آب خواهد رفت! و فاجعه انسانی تمام عیاری رخ می‌دهد! اگر در سیل اخیر این سد وجود داشت و در حداقل قابل تصور، مجبور به باز کردن دریچه های آن می‌شدند و آب ناگهانی با حجم بالا در رودخانه سرازیر می‌شد، آنوقت چنین سیلی در میان کلانشهر یک و نیم میلیونی شیراز چه فاجعه ای ایجاد میکرد؟
درحالی‌که بارش کم سابقه 140 میلیمتری باران در سامانه اخیر در شمال غرب شیراز با حرکت در بستر طبیعی رودخانه وارد دریاچه مهارلو شد اما تنها با 18 میلیمتر باران آن فاجعه در دروازه قرآن رخ داد. راز سیل در پی 18 میلیمتر باران در دروازه قرآن در مقایسه با عدم بحران ناشی از 140 میلیمتر در بالادست رودخانه خشک در دستکاری در مسیر طبیعت و بلوار سازی در مسیل قدیمی کنار دروازه قرآن نهفته است.
در میانه این بحران، یکی از اعضای اسبق شورای شهر شیراز علت وقوع سیل را عدم اجرای طرح شورای شهر اصولگرا برای ایجاد بند و دریاچه در تنگه الله اکبر میخواند! در این طرح باز به‌جای احترام به طبیعت و گشودن مسیل قدیمی، بند زدن و ایجاد دریاچه به عنوان راهکار معرفی میشود درحالی‌که چنین طرح‌هایی در حالت عادی حقابه دریاچه مهارلو را گرفته و آن‌را خشک می‌کند و در زمان سیل و زلزله و بلایا با احتمال شکستن بند و سد یا حداقل لزوم باز کردن دریچه ها و سرازیر شدن حجم زیاد و پرسرعت آب و ایجاد فاجعه روبروست. بی‌تفاوتی به مسیل طبیعی آب و بلوار کشیدن و ساختمان سازی هم به امثال فاجعه دروازه قرآن منتج میشود بنابراین نباید راهکارهای انحرافی را بجای احترام به طبیعت مطرح کرد. الحمدلله با تلاش فعالان محیط زیست و دانشجویان انقلابی و عدالتخواه جلوی روند ساخت این سدهای خطرناک تاکنون گرفته شده اما جناحین چپ و راست همچنان بر سر نابودی شیراز با هم متحدند!
طرح‌های ضد محیطزیستی در زمان شهرداری و شورای شهر چهارم اصولگرای شیراز نیز با قدرت ادامه یافت و در مکانی که تا چند سال پیش دست نخورده بود بزرگراه ساخته شد و برج‌سازی در دامنه کوه دراک شروع شد. درحالی‌که شیراز دارای پاک ترین هوا در میان کلانشهرهاست اما بلندمرتبه سازی در گلوگاه شمالی شهر سبب آلودگی هوا بدلیل عدم جریان باد میشود، مساله ای که باعث اعتراض نماینده شیراز در مجلس هم شد. همچنین ساخت جزایر مصنوعی در شمال شهر با وجود مخالفت سازمان محیط زیست نیز در این دوره انجام شد.
شورای پنجم اصلاح‌طلب شیراز نیز همان روند غلط را ادامه داد. درحالی‌که تکراری ها در مدیریت اولیه شهر هم مانده اند؛ امامی عضو لیست امید گفته: سد تنگ سرخ شیراز را بهشت می کند؛ چرا نمی‌گذارید بسازندش؟
متاسفانه جناحین، بجای محرومیت زدایی و عدالت گستری، پیشرفت شیراز را در لوکس سازی، برج سازی و پل‌سازی میبینند و عده ای که دنبال منافع شوم اقتصادی خود هستند بر آن می دمند. آقایان ابدا توجهی ندارند که خشک شدن دریاچه مهارلو، ریزگردهای سمی و آلوده را روانه شیراز خواهد کرد و خطر نابودی سدی در بالادست شهر به شدت امنیت آینده بزرگترین کلانشهر جنوب کشور را تهدید می‌کند! اینجاست که سخن امام جمعه شیراز که در جریان سیل اخیر بیان داشت: در جریان امور ما، نفهم ها تصمیم میگیرند عینیت می یابد!
*امید نیکو
