کد خبر: ۱۳۰۳۰۳
تاریخ انتشار: ۱۱:۲۱ - ۱۹ خرداد ۱۳۹۸

غم تک والدی و فرزندانی که فراموش می‌شوند

سازمان ملل متحد از سال ۲۰۱۲ اول ژوئن را به افتخار پدران و مادران سراسر جهان، روز والدین اعلام کرده است.
به گزارش شیرازه، وجود مادر و پدر در تربیت فرزند نقش مهمی دارد و شاید به جرات بتوان گفت که پدر و مادر بودن مهم‌ترین و سخت‌ترین شغل در جهان است. فرزندان با حضور پدر و مادر می‌توانند به رشد جسمی و روحی مطلوب برسند اما زمانی که به هر دلیلی فرزندان یکی از والدین خود را از دست بدهند دچار مشکلات فراوانی می‌شوند.

 

تک والدی

یک روانشناس تربیتی با اشاره به فرزندانی که با یکی از والدین خود زندگی می‌کنند به خبرنگار ما می‌گوید: اگر یکی از والدین در اثر طلاق، مرگ و… در خانواده حضور نداشته باشند، آثار زیان باری بر ذهن و روان کودکان باقی می‌گذارد.

مژگان غیاثی ادامه می‌دهد: متاسفانه اغلب به دلیل احساس کمبود یکی از والدین، کودکان و نوجوانان دچار استرس و اضطراب می‌شوند و در معرض آسیب‌های اجتماعی بیشتری نیز قرار می‌گیرند.

وی اضافه می‌کند: در اکثر تحقیقاتی که با موضوع خانواده‌های تک والدی انجام شده است، پیامدهای منفی وضعیت نامطلوب اقتصادی بر روی کودکانی که دور از پدرشان زندگی می‌کنند به وضوح دیده می‌شود.

این روانشناس تربیتی با تاکید بر جنبه‌های دیگر عدم حضور پدر در خانواده اظهار می‌کند: زیان فقدان پدر در خانواده‌های تک والدی که زن سرپرست آن است، تنها از دست دادن درآمد مرد نیست بلکه مشکلات عاطفی بسیاری برای مادر و فرزندش در پی دارد.

 

حضور کمتر در خانه

یک مشاور دبیرستان دخترانه نیز با تاکید بر حضور کمتر مادران سرپرست خانواده در خانه بیان می‌کند: زمانی که معاش خانواده توسط مادر به انجام می‌رسد قطعا زمان کمتری برای وقت گذراندن با فرزند در خانه دارد.

مینا یزدان‌پرست می‌افزاید: کودکان طلاق، اغلب در پی مشکلات اقتصادی، در مقاطع تحصیلی مختلف دچار افت می‌شوند و کمبودهای مالی آنها را آسیب‌پذیرتر می‌کند.

وی معتقد است: بررسی‌ها و مطالعات انجام شده نشان می‌دهد مادرانی که به تازگی از همسر خود به دلیل طلاق و یا فوت وی جدا شده‌اند ضمن این که در غم از دست دادن همسرشان غمگین هستند، باید هم برای تامین درآمد کار کنند و هم به کارهای خانه و فرزندشان رسیدگی کنند.

یزدان‌پرست با اشاره به برخی موارد که مادر یا پدر فرزند خود را مانعی برای ازدواج مجدد می‌داند، عنوان می‌کند: تحمل فشارهایی همچون شرمندگی و تنهایی باعث می‌شود که گاه فرزند مانعی برای شروع یک زندگی جدید پنداشته شود و وضعیت، زمانی بدتر می‌شود که فرزندان این موضوع را احساس کنند.

وی اضافه می‌کند: وقتی چنین حسی به کودک یا نوجوان منتقل شود، قطعا دچار کمبودهای احساسی بیشتری می‌شود و در معرض افسردگی، اعتیاد، انتخاب جمع دوستان نامناسب و آسیب‌های دیگری قرار می‌گیرد.

 

یزدان‌پرست با تاکید بر اینکه، پسران در خانواده‌های تک‌ والدی بیشتر از دختران در معرض مشکلات روحی قرار می‌گیرند، می‌گوید: امکان اینکه این پسران به جمع همسالان و دوستان ناباب وارد شوند و در دام اعتیاد بیفتند نیز به مراتب بیشتر است.

در جستجوی پدر

یک دختر 26 ساله که والدینش 10 سال قبل طلاق گرفته‌اند، می‌گوید: با وجود اینکه مادرم تمام سعی خود را می‌کند تا در زندگی کمبودی نداشته باشم اما جای محبت پدر همیشه در زندگی من خالی است.

هستی عمادی می‌افزاید: پدرم یک سال بعد از جدایی از مادرم ازدواج کرد و حالا صاحب 2 پسر شده و زندگی خوبی دارد اما هیچ وقت سراغی از من نمی‌گیرد.

وی با بغضی که در گلو دارد گلایه می‌کند: درست است که از مادرم جدا شده اما من همیشه دخترش هستم و باید حداقل از نظر عاطفی به من توجه می‌کرد.

هستی با اشاره به این خلاء محبت پدرانه اظهار می‌کند: اغلب با آشنا شدن با پسرهایی که اختلاف سنی زیادی با من دارند و بزرگتر هستند، سعی می‌کنم که کمبود محبت پدرم را جبران کنم.

وی ادامه می‌دهد: اما تمام این آشنایی‌ها نه تنها به رابطه موثر و ازدواج ختم نمی‌شود بلکه به دلیل وابستگی شدید و سریعی که به طرف مقابل نشان می‌دهم از هم می‌پاشد و طرد می‌شوم.

هستی از پدران و مادرانی که به هر دلیلی از یکدیگر جدا شده‌اند، درخواست می‌کند: فرزند شما در هر شرایطی باید فرزند شما باقی بماند و نباید با بی‌توجهی به فرزندانتان آنها را دچار یاس و ناامیدی کنید.

وی تاکید می‌کند: هر یک از والدین باید پس از طلاق مسوولیت‌پذیر باشد و در هفته ساعاتی را برای وقت گذاشتن با فرزندش در نظر بگیرد و به صرف اینکه فرزندش پیش مادر یا پدرش زندگی می‌کند، وی را فراموش نکند.

فارس

انتهای پیام/

نظرات بینندگان