تقسیم عادلانه ثروت، وظیفه امام جامعه است

متن پیش رو حاصل چند هفته خوانش و چند هفته خلاصه کردن متن کتاب شریف «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن» است. در خلاصه‌سازی سعی بر این شد تا عبارات و جملات تغییر نکند تا فضا و حال و هوای سخنرانی حفظ شود. امید است تا خواندن خلاصه جلسات، شما را به سَمت خواندن اصل کتاب سوق دهد.

بهشت ولایت
اما ولایت یک جامعه به چیست؟ ولایت یک جامعه به این است که ولی در آن جامعه، اولا مشخص باشد، بدانند که این است ولی؛ ثانیا منشا و الهام بخش همه نیروها، نشاط ها، فعالیت‌های آن جامعه باشد. قطبی باشد که همه‌ی جوی‌ها و سرچشمه‌ها از او سرازیر می‌شود. مرکزی باشد که همه فرمان‌ها را او می‌دهد و همه قانون‌ها را او اجرا می‌کند. نقطه‌ای باشد که همه رشته‌ها و نخ‌ها به آنجا برمی‌گردد، همه به او نگاه کنند، همه دنبال او بروند. موتور زندگی را او روشن بکند در این جامعه، راننده و پیشقراول کاروان زندگی در جامعه، او باشد. این جامعه، جامعه دارای ولایت است.
هروقتی که امام در جامعه حکومت می‌کند، آن وقتی که امام منشا امر و نهی در جامعه می شود، آن وقتی که همه رشته‌ها از امام ناشی می شود، آن وقتی که امام دارد عملا جامعه را اداره می کند، آن وقتی که پرچم جنگ را امام می بندد، آن وقتی که فرمان حمله را امام می‌دهد، آن وقتی که قرارداد صلح را امام می نویسد، آن وقت جامعه، جامعه دارای ولایت است؛ درغیراینصورت، جامعه دارای ولایت نیست. این هم جامعه دارای ولایت.

پس جامعه دارای ولایت، جامعه‌ای می‌شود که تمام استعدادهای انسانی را رشد می‌دهد و همه چیزهایی که برای کمال و تعالی انسان خدا به او داده را بارور می کند. ولی یعنی حاکم، همان کسی که همه سررشته‌ها به او برمی‌گردد، جامعه را از لحاظ مشی عمومی در راه خدا و دارای ذکر خدا می‌کند و تقسیم عادلانه ثروت به وجود می‌آورد و سعی می‌کند نیکی‌ها را اشاعه دهد و بدی‌ها را محو و ریشه‌سوز کند.

گزارش خطا

نظرات بینندگان