به گزارش" شیرازه"، کارخانه روغن نباتی شیراز که زمانی در آن صدها نفر با امکانات رفاهی مشغول به کار بودند، حالا به کمتر از 200 نفر با حقوق روز مزد رسیده چرا که از سال ها پیش در نبود مدیریت صحیح به حاشیه رفته و به مکانی متروکه تبدیل شده است.
«احمد روشن»،عضو کانون بازنشستگان کاخانه روغن نباتی شیراز در گفت و گو با خبرنگار"شیرازه" گفت:اگر شما بخواهید وضعیت این کارخانه را از زمان واگذاری تاکنون بررسی کنید قصه درازی دارد، افرادی که در این کارخانه فعالیت داشته اند، هیچ حقوقی دریافت نکرده اند و کاری هم برای آن ها انجام نشده است.

وی در خصوص میزان تولید در این کارخانه بیان کرد: از آنجایی که تولید روغن مایع زمان کمتری می برد ما تا قبل از زمان واگذاری کارخانه به بخش خصوصی میزان تولید را تا ۷۰۰ تن رساندیم،این کارخانه از ابتدا با تولید۴۵۰ تن روغن آغاز به کار کرد و آن را به 700 تن هم رساند اما حالا این میزان به کمتر از 40 تن رسیده است. وی با بیان این که کارخانه روغن نباتی در اوج جنگ تحمیلی ،روغن مورد نیاز استان فارس،خوزستان، کرمان و حتی شهرستان های یگر استان ها را تامین می کرد.

روشن ادامه داد:بواسطه همین کارگران همه دستگاه هایی که قبل از انقلاب خریداری شده بود،نصب و راه اندازی شد.زمانی که به بخش خصوصی واگذار شد همه دستگاه ها را غارت کردند، تعدادی را به کرج، برخی را به گچساران و تعدادی را نیز به سیرجان انتقال دادند و در هر یک از این شهرها کارخانه های عظیم روغن نباتی راه اندازی کردند. بدین طریق و به مرور زمان کارخانه را ذره ذره غارت و چپاول کردند، یعنی کارخانه ای که ۹۰۰ پرسنل داشت و روزی رسان چهار پنج هزار نفر بود، حالا زیر 200 نیرو دارد که آن هم به صورت قرار داد موقت فعالیت دارند که البته حقشان را هم ضایع می کنند.این در حالیست که بازهم تولیدات کارخانه روغن نباتی شیراز را به سیرجان انتقال می دهند.

وی با بیان این که واگذاری به بخش خصوصی غیر قانونی بود،توضیح داد:در آن زمان طبق ماده ۱۸ و ۱۹ ،کارخانجاتی که می خواستند واگذار کنند حتما باید یکسال قبل از واگذاری، آن را به اطلاع عموم می رساندند و الویت خرید را به سهامداران می دادند اما اینطور نشد. اگر کارکنان یک دانگ از خانه خود را فروخته بودند می توانستند ده برابر مبلغ پیشنهادی آن ها داشته باشند اما امثال نعمت زاده ها با چک ۲۰۰ میلیون تومانی و  بدون هیچ پشتوانه ای کارخانه را تحویل گرفتند و بدهی خود را  از موجودی کارخانه پرداختند.این در حالی اتفاق افتاد که قبل از واگذاری کارشناسان رسمی دادگستری چند سال قبل تر از واگذاری، کارخانه را ده میلیارد تومان قیمت گذاری کردند اما در نهایت با دو میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان واگذار شد که این مسئله به همان مفاسد اقتصادی باز می گردد.

حالا کارخانه مثل قبرستان شده است
عضو کانون بازنشستگان کاخانه روغن نباتی به این که از سهام این کارخانه 53 درصد مربوط به صنایع ملی، ۳۳ درصد کارگران وحدود ۱۳ درصد دهقانان و کشاورزان می باشد اشاره کرد و ادامه داد: امروز تولید کارخانه به کمتر از ۴۰ تن رسیده و حق الزحمه کارکنان هم به صورت روز مزد پرداخت می شود که به توجه مسئولین نیاز دارد، هرچند بسیاری از آن ها قول همکاری دادند ولی فقط بازدید کردند و رفتند.حالا کارخانه مثل قبرستان شده چرا که از همان زمان واگذاری تمام دستگاه ها را انتقال دادند.

اگر هم بخواهیم اعتراض کنیم،زود می گویند ضد انقلاب هستید
روشن افزود:ما به همراه همکاران به تمام ارگان ها مثل استانداری، فرمانداری، سازمان بازرسی و اداره اطلاعات نامه نوشتیم تا این سرمایه از استان خارج نشود اما هیچ یک اهمیتی ندادند. متاسفانه از سازمان بازرسی و دیگر نهادها، هر از مدتی می آیند چند سوال از ما می پرسندو  می روند و دیگر پیدایشان نمی شود.اگر هم بخواهیم اعتراض کنیم،زود می گویند ضد انقلاب هستید و می خواهند ما را بازداشت کنند. در صورتی که دلمان برای کارکنان این کارخانه می سوزد، آن ها در این روزها به خاطر شرایط سخت و نبود درآمد دچار ناراحتی های قلبی شده اند. برخی از آن ها در حین کار با دستگاه های پرس،دست و پاهای خود را ازدست داده اند و بعضی نیز در خانه افتاده اند، این ها سهامداران این شرکت بودند، تنها سرمایه آن ها سهامشان بود که بخش خصوصی آن را بالا کشید.

روشن افزود:حقوق کارکنان این کارخانه حداقل دستمزد کارگری است. از دیگر موارد غیرقانونی هم این می باشد، در صورتی که بیمه و مالیات کارخانه در شیراز پرداخت می شود اما امور مالی را به تهران انتقال داده اند تا کسی سر از کارشان درنیاورند اما طبق ماده ۴۱ قانون تجارت هیچ کس نمی تواند ماهیت یک شرکت را تغییر دهد.با این وجود آن ها یک شرکت  به نام «گروه صنعتی پارس نرگس» در تهران تاسیس کردند و امور مالی را به آنجا انتقال داده اند.

عضو کانون بازنشستگان کاخانه روغن نباتی ادامه داد:آن ها راه هایی برای گریز از مالیات تهیه کرده اند، این ها در حالیست که تعاونی مصرف کارکنان را مسدود کرده، سرمایه آن را انتقال داده و با همه اعتراص و دوندگی ها حقشان را پس نمی دهند.
وی افزود:کارخانه ای با این عظمت که بیش از ۷۰ سال سابقه تولید داشته و یکی از بهترین کارخانجات تولیدی در سراسر کشور بوده حالا به این روز افتاده است.شما صدای این کارگران را به گوش مسئولین برسانید، این همان کارخانه ایست که در اوج جنگ تحمیلی نگذاشت هیچ کمبودی احساس شود، الان سودجویان هر از چند ماهی هفت هشت هزار تومان را به بهانه این که سود سهام را پرداخته اند به حساب کارگران واریز می کنند در حالی که تا قبل از واگذاری این پرسنل از نظر حقوق و مزایا در اوج رفاه بودند و از حق بهره وری و حق ضایعات گرفته تا حق تولید و سهام بهره مند بودند.
به گفته برخی از کارگران شیوع بیماری کرونا باعث شده تا بهانه جدیدی به دست مدیر کارخانه افتد و بدین طریق نه تنها از میزان تولید کم کند بلکه تعدادی از کارکنان را هم اخراج نماید.طبق دیگر گزارشات حالا  بیش از 3 سالی می شود که کارگران این مجموعه هربار به دلایل مختلفی چون،‌ عدم دریافت معوقات، نبود پرداخت حق بیمه از سوی کارفرما،توقف تولید و کاهش حقوق و مزایا مقابل این مجموعه تجمع می کنند چرا که این مسائل روند حیات و معیشت آن ها را نشانه رفته و کارکنان را در شرایط سخت و دشواری قرار داده است.
محمد هادی زارع،رئیس شورای اسلامی کار شرکت روغن نباتی نرگس شیراز نیز گفت:فعالیت کارخانه به دلیل بدهی به سازمان تامین اجتماعی و بیمه کارگران به حالت تعلیق درآمده و ارتباطی با شیوع بیماری کرونا ندارد چرا که مشکل بیمه و عدم پرداخت حق بیمه کارگران به سازمان تامین اجتماعی به سال گذشته باز می‌گردد چراکه مسئولان کارخانه، بیمه کارگران را یک ماه در میان پرداخت کرده‌اند.
وی نبود واردات مواد اولیه به کارخانه را از دیگر عوامل توقف تولید دانست و افزود: مشکلات کارخانه در میزان تولید از بهمن ماه سال گذشته بیشتر است.این مهم سبب شده که تناژ تولید محصولات کاهش یابد.

«مهرزاد مویدی»، عضو شورای عالی نیز با اشاره به این که مدیر کارخانه به وعده های خود عمل نکرده،گفت: مدیر عامل کارخانه قول داد که ظرفیت تولید روزانه را به 280 تن افزایش می دهد که این وعده در عمل اتفاق نیفتاد و حتی دو تن از کارگران اخراج هم شدند، لذا مدیران کارخانه ها نباید وعده های توخالی و پوشالی به کارگران و مسئولان بدهند.

رونق و تولید، اهمیتی برای مدیر عامل این مجموعه ندارد
وی بیان کرد: عدم حضور مدیر عامل اصلی کارخانه در شیراز باعث بروز مشکل در این کارخانه شد چرا که رونق و تولید، چندان اهمیتی برای مدیر عامل این مجموعه نداشته به همین دلیل انگیزه کافی هم برای تولید محصولات ندارد.
«جعفرقادری»، اقتصاددان و منتخب مردم شیراز و زرقان در مجلس یازدهم هم با تاکید بر این که سیاست های اصل 44 قانون اساسی نیازمند اصلاحات قانونی می باشد، گفت:متاسفانه برخی افراد به واسطه زدو بندهای اداری و رانت مسئولیت بخش حساس اقتصادی را عهده دار می شوند در حالی که این افراد هیچ سابقه و تخصصی در حوزه کارخانه‌داری و مسائل اقتصادی ندارند.

وی افزود: بهتر این است که در شرایط سخت اقتصادی این روزها، به این موضوع اهمیت بیشتری داده شود تا متخصصین امر و دلسوزان واقعی مردم بر سر کار آیند تا  واحدها و کارخانه های تولیدی قابل واگذاری به یک مجموعه متخصص و افرادی که در این حوزه مهارت کافی دارند، واگذار شود.
قادری ادامه داد:مجموعه های واحد تولیدی از پایه های مهم اقتصاد می باشد که ضرورت دارد به افراد نا اهل سپرده نشود چرا که این معضلات نه تنها گریبانگیر یک شهر و استان شده بلکه سراسر کشور را در برمی گیرد و ضربه های جبران ناپذیری را به چرخه اقتصادی وارد می کند.

این اقتصاددان و نماینده مردم شیراز در مجلس دهم با تاکید بر بکارگیری سرمایه داران واقعی در این صنعت گفت: نباید اجازه دهیم،عده ای بدون پشتوانه مالی و تنها با پیش پرداخت بر صندلی مدیریت تکیه بزنند و از محل سود کارخانه اقساط بعدی واحد ها را بپردازند. از این رو افرادی که قصد خرید واحدهای تولیدی را دارند، باید از آورده مالی مناسب و دانش کافی در زمینه کارخانه داری برخوردار باشند.

برپایه این گزارش،از آنجایی که در سال جهش تولید هستیم، ضرورت دارد که مسئولین  و متولیان امر برای راه اندازی و رونق تولید در این قبیل کارخانه ها گام های  موثر و قابل اجرایی بردارند چرا که مشکل اصلی این روزهای مردم نبود حقوق و درآمد کافی برای امرار معاش می باشد و با توجه به این که خط فقر زیر 10 میلیون تومان برآورد شده با این حساب باید اندیشید که با وضعیت کنونی این نوع کارگران و کارکنان در عمق خط فقر هم جایی ندارند.

پایان متن/