باسلام عزیزان . این غمنامه نه اولش است وشاید نه آخرینش. اما با همت وتلاش اولا مسئولین شهر ثانیا باهمت مردم استهبان ازجمله انجیر داران وثالثا خردمندان دلسوز میشود به این مشکل چندین وچندساله پایان داد. اما چگونه ؟ بعضی از دوستان ومسئولین محترم شهر دقیقا وبعضیها تاحدودی درجریان هستند. یکی از راههای برون رفت از این معضل وضلم فاحش به انجیرداران اینکه با آگاهی بخشی وتبلیغ متاسب وعمومی در شهر تاحدودی دست تاجران غیربومی کم کم وبتدریج کمرنگ کرده ویا دربورس قراردادن درست وصحیح -قانونی وعلمی وجهادی ( جناب امام جمعه محترم ومردمی ودلسوز شهر وتاحدودی فرماندار محترم درجریان هستند.) { مسئله بورس و...} باکمک مسئولین و نمایندگان انجیرداران وتاجران بومی شهر + جهادکشاورزی + نیروی انتظامی + چندنفرخردمند واقتصاددان دلسوز و.... اگر دست بدست هم دهند( البته نه برای امسال وباعجله زیرا حاصل امسال کلا فروخته شده وتاجران غیربومی رحم نکردند.و... ومتاسفانه توسط وقت کشی بعضی از دوستان همشهری که توان انجام این کار را بافرض خودشان یک تنه ( آنهم برای کسب سود خود!!!!! ) هم وقت حدود 9 ماه قبل تا الان راضایع کردندکهضرریزرگی است وهم کاری نکردند.بهرحال دوستانی استهبانی درتهران که از سمتهای خوبی درتهران برخوردارند وبا افراد مسئول ورده بالای سازمان بورس کشورو... ودانشگاهیان دلسوز و...جلسات وراهکارهائی هم ارائه شدکه به سمع مسئولین رده بالای شهر رسیده . بعلت مشغله زیاد به همین چند نکته بسنده میکنم. شاید این چندنکته گرائی کوچک برای افقی بزرگ تا از روزنه ای آینده ای بزرگ وسیع ودرخشان ونجات دهنده یابیم انشاالله. ( باتوجه به اینکه بنده حتی یک اصله درخت انجیر هم ندارم وبعنوان مدعو دربعضی ازجلسات کلان حضورداشتم عرض کردم. ) حال همت شما وبقیه می طلبد. موفق باشید انشاالله. محمد حسین معبودی