کد خبر: ۱۴۸۳۹۳
تاریخ انتشار: ۱۷:۴۹ - ۱۹ تير ۱۴۰۰
سعادت شهر آرمانی؛

شعادت شهر همچنان محروم از یک ورودی زیبا!

ورودی شهر سعادت شهر سالهاست بدون هیچ گونه تغییر به مانند یک بیابان و یک زمین خشک و بی آب و علف است، شاید برای ما که هر روز از این مسیر وارد شهر می شویم نازیبایی ها دیده نشود اما قطعاً در نگاه مسافران بزرگراه شیراز _ اصفهان، زشت و زننده است.

به گزارش سرویس اجتماعی شیرازه، به نقل از طنین پاسارگاد، شهر زیبا و آرام؛ شهری که شهروندانش در گوشه گوشه شهر قدم که می زنند، احساس آرامش می کنند. شهری آرمانی است که شهروندان از بودن در آن افتخار کنند و روزهای زندگی خود را با امید و آرامش سپری کنند


اما وای به روزی که یک شهر از حداقل امکانات زندگی به دور باشد؛ نبود پارکی مناسب برای سرگرمی کودکان، نبود فضای سبزی مناسب برای خانواده ها، تجهیزات ناایمن پارک، میدان خشک و بی روح دادگستری شهر، خلا یک فضای فرهنگی و تفریحی، آسفالت های ناهموار برخی کوچه ها، جوی های پر از لجن برخی خیابان ها، درختان پلاک گذاری شده بی آب و خلاصه هر آنچه که نباید در شهر دیده شود و سعادت شهر را از آرمانی بودن برای ساکنانش به دور نگه داشته است

حتی شهرت از یک ورودی زیبا محروم است! ورودی که سالها از سوی مردم و رسانه مطالبه می شود اما جز پاس کاری  چیزی عاید نمی شود

سالهاست هم مردم و هم رسانه ها مطالبه گری می کنند! اما گوش شنوایی و اراده ای برای عمل نیست!

خشک و خاک؛ این نمایی است از سعادت شهر مشهور؛ از مرکز شهرستانی‌ که آوازه اش جهانی است!

ورودی یک شهر نمادی است از همه شهر؛ مثل همین شهرستان زرقان که چند ده کیلومتر از ما فاصله دارد

حالا شهر زرقان به واسطه همین ورودی زیبایش توانسته مسیر خودرو هر مسافری را به شهرشان کج کند و میزبان مسافران و گردشگران باشد و با ورود آنها حالا رونق را می توان در گوشه گوشه این شهر دید

ورودی شهر سعادت شهر سالهاست بدون هیچ گونه تغییر به مانند یک بیابان و یک زمین خشک و بی آب و علف است، شاید برای ما که هر روز از این مسیر وارد شهر می شویم نازیبایی ها دیده نشود اما قطعاً در نگاه مسافران بزرگراه شیراز _ اصفهان، زشت و زننده است

این قدر زشت و زننده که هیچ مسافری دلش هوای ورود به این شهر را نمی کند!

هر چند عده ای از همان سال ایجاد این پل در ورودی شهر گلایه دارند و این سازه را دلیلی برای  متروکه شدن شهر و باعث بی رونقی شهر می دانند، اما اگر کمی خلاقیت صرف شود همین پل می تواند فرصتی برای جذب مسافران و گردشگران برای ورود به شهر سعادت شهر شود

البته شهروندانی هم بر خلاف عده ای این پل را حتی یک فرصت می دانند ودر این زمینه می توان از این شعر استفاده کرد که "کسی راز مرا داند.....که از این رو به آن رویم بگرداند".

حالا که مسافران با شهر ما قهر کرده اند، ما باید آنها را دوباره با شهر آشتی بدهیم اما نه با حرف بلکه با همت و تلاش، با زیبا سازی ورودی شهر می توان بخش زیادی از این مشکلات را حل کرد.

سعادت شهر می تواند شهری آرمانی شود، اگر همت، دغدغه و خلاقیت چاشنی کار مدیریت شهری شود؛ مدیریت شهری که تا دو ماه آینده توسط شورای آینده شهر سعادت شهر  انتخاب خواهد شد؛ این گوی و این میدان: بسم الله...

انتهای پیام/ع/ح
نظرات بینندگان