آیا این عضو از بدنتان را می شناسید و چرا تنها سالی یک بار باید آن را شست؟
بسیاری از افراد عادت به تخلیه موم گوش خود دارند،این در حالی است که این ماده نیز به نوبه خود به سلامت بدن کمک می‌کند و تخلیه غیراصولی آن درد، خارش، شنیدن صدای زنگ در گوش و حتی کاهش شنوایی را در پی دارد.

موم گوش به وسیله مخلوطی از ترشحات غددی که در سراسر مجرای گوش قرار دارد،به اضافه مقداری سلول پوستی ورقه شده و تعدادی مو شکل می‌گیرد.خود این ماده به عنوان عاملی موثر جهت شستشوی گوش عمل می‌کند و به‌علاوه محافظ بخش‌های حساس مجرای گوش است و به نوعی مجرا را روان و چرب می‌کند.

به طور طبیعی مقدار بیش از اندازه این ماده به طور خودکار و بدون دخالت فرد،به کمک حرکات آرواره‌ای به سمت جلو حرکت کرده و از مجرا خارج می‌شود و این زمانی است که می‌توان این خرده‌های بیرون زده را به طور کامل تخلیه کرد.اما به شدت توصیه می‌شود که خود فرد به جستجوی این مواد زاید اقدام نکند و فقط آن مقداری که به طور خود به خود بیرون زده را پاک کند.البته باید گفت که اگر چه این ماده برای سلامت گوش خوب است ولی مقدار زیاد آن می‌تواند دردسر ساز باشد.
اما چگونه می‌توان مقدار اضافی این ماده را تخلیه کرد؟

تنها راه ممکن شستشوی گوش با آب است تا به این ترتیب موم اضافی تخلیه شود.همچنین توصیه می‌شود که پزشکان از بیمار خود راجع به سابقه یا پیشینه موم گوش خود سوال کنند.افرادی که از وسایل کمکی برای شنیدن استفاده می‌کنند باید به طور مرتب برای معاینه گوش و افزایش تدریجی موم گوش مراجعه کنند.این امر به حفظ عملکرد صحیح وسیله کمکی برای شنوایی کمک می‌کند.

توصیه می‌شود که فرد شخصا به کمک گوش پاک کن یا هر وسیله دیگر اقدام به زدودن موم اضافی نکند. افرادی که مستعد گرفتگی ناشی از موم گوش هستند باید هر 6 تا 12 ماه یکبار برای شستشو مراجعه کنند. عوارض ناشی از گرفتگی موم گوش می‌تواند دردناک و پیشرونده باشد و باعث عفونت و از دست دادن شنوایی شود.