به گزارش سرویس اجتماعی شیرازه، یکی از بحران های کنونی جوامع بشری گسترش غیرقابل انکار خشونت علیه زنان و بانوان است و متاسفانه بدرفتاری با زنان نه تنها در کشور ما بلکه در همه کشورهای جهان مسئله کاملاً عمومی و دارای نتایج وخیمی است.

این مسئله به طور گسترده ای در سرتاسر جهان سلامت روحی و جسمی زنان را به مخاطره انداخته است و موجب نقض آشکار حقوق بخش مهمی از جامعه بشری گردیده است.

متاسفانه با توجه به پيامدهاي جبران ناپذير این خشونت ها براي جوامع و زنان و افزایش آمار ها، اين مساله به نحو مطلوبی مورد توجه دولتها واقع نشده و همچنان مغفول باقی مانده است.

در این خصوص باید گفت که مصادیق خشونت در فرهنگ‏ های مختلف، دارای تفاوت های عمده ای می‌باشد و برای تعیین خشونت نمی‏توان نسخه یا کلیشه ‏ای ثابت برای تمام فرهنگ‏ ها پیچید.

اما مساله مورد توجه در این زمینه، ایجاد آگاهی لازم برای بانوان و زنان نسبت به حقوق و وظایفشان و همچنین پرداختن به کمبودها و تکمیل قوانین حمایت کننده از حقوق زنان است.

در همین راستا با دکتر منیره افشین پور، فعال حوزه زن و خانواده با موضوعات فوق به گفتگو نشستیم.

وی با بیان انواع خشونت های مورد توجه زنان در خانواده ها و جامعه مطرح کرد: خشونت ها علیه بانوان انواع مختلفی نظیر خشونت جسمی، کلامی یا روانی و ... دارند که این نوع خشونت ها به دلیل نمود بیشتر و آشکار بودن آن در جوامع بسیار قابل تامل است و در سالهای گذشته نیز شاهد ظهور نوعی خشونت جدید با عنوان خشونت سیاسی و فرهنگی هستیم.

این پژوهشگر حوزه زن و خانواده  در میانه صحبت های خود از اهمیت این موضوع سخن گفت و عنوان کرد: در سالهای اخیر نیز بر اساس آمار های ارائه شده در یکی از سامانه های داده کاوی و تحلیلگر، عبارت خشونت علیه زنان از عبارات پر بسامد و پر تکرار در حوزه زن و خانواده بوده که این موضوع نشانگر اهمیت وافر آن است.

افشین پور با تاکید بر این موضوع که در حوزه خشونت علیه بانوان به شدت دچار کمبود قوانین هستیم اضافه کرد: در سالهای گذشته نیز شاهد طرح و ارائه لایحه حمایت از حقوق بانوان از سوی دولت بوده ایم اما تاکنون پس از گذشت سالها هنوز خبری از تکمیل و تصویب قانون حمایت از حقوق بانوان نبوده ایم.

وی ضمن اشاره به فرمایشات رهبر انقلاب خاطر نشان کرد: همانطور که رهبر انقلاب نیز در سال های قبل به اهمیت حمایت از زنان اشاره کردند و فرمودند که جلوی خشونت و ظلمی که به زنان در خانه یا خانواده ها صورت می‌گیرد گرفته شود، باید شاهد تلاش همه جانبه دستگاه های متولی در این زمینه باشیم.

این فعال حوزه زن و خانواده از طرح اولیه لایحه حمایت از زنان در برابر خشونت سخن گفت و افزود: نام اولیه این لایحه با عنوان "لایحه منع خشونت علیه زنان" مطرح شد اما در حال حاضر با گذشت بیش از ۱۰ سال از طرح آن همچنان در حال بررسی و تکمیل می‌باشد.

افشین پور با بیان این که لایحه اولیه دارای مشکلات متعددی بود تصریح کرد: زبان و ادبیات این لایحه بیشتر به ادبیات اسناد بین المللی حوزه حمایت از بانوان نزدیک بود، چرا که ما نیازمند طرحی برپایه اسناد حقوقی و سازگار با گفتمان بومی کشور مان بودیم و همچنین باید اشاره کرد که رگه های فمینیستی نیز در این لایحه اولیه دیده می‌شد که با مطالبه به موقع فعالین این حوزه در لایحه جدید اصلاح گردید .

وی در این خصوص به روند بررسی این لایحه اشاره کرد و ادامه داد: در سال ۹۸ این لایحه جهت بررسی از سوی دولت به قوه قضاییه ارسال شد و سرانجام با عنوان نهایی لایحه صیانت، کرامت و تامین امنیت بانوان در برابر خشونت ارائه شد اما به دلیل بعضی تغییرات صورت گرفته در آن، همچنان در حال بررسی و در پیچ و تاب مجلس مانده است.

مطالبات حوزه زن دچار سوءاستفاده جریانات مختلف شده است

این فعال حوزه زن و خانواده از مسکوت ماندن و نادیده گرفتن این فضا توسط نهاد های مختلف خبر داد و گفت: به دلیل عدم ورود بسیاری از نهاد های مسئول و کنشگران این حوزه به این مسئله باعث ورود جریانات سوءاستفاده گر و جنبش های فمینیستی به این عرصه شده است و زمینه ایجاد تهدیدات و سو استفاده این جریانات علیه کشورمان نظیر صدور قطعنامه ها و بیانیه های اخیر بر علیه جمهوری اسلامی ایران را فراهم کرده است.

افشین پور در این خصوص ادامه داد: این جریانات با ایجاد کمپین های مختلف، زنان را مجبور به افشا، آشکار سازی و رسانه ای کردن این موارد کرده و از طریق همین داده ها علیه ایران قطع نامه صادر می‌کنند.

این فعال اجتماعی علل و عوامل موثر بر ایجاد خشونت علیه بانوان را مورد توجه قرار داد و افزود: بخش مهمی از عوامل خشونت علیه بانوان به مواردی نظیر الگوی رفتاری پدر سالارانه و غلبه فرهنگ مرد سالارانه در برخی از مناطق، عدم حمایت قانون و قانون گذار از بانوان و زنان خشونت دیده، عدم آگاهی زنان نسبت به حقوق و تکالیف خود، مشکلات اقتصادی، عدم پذیرش تغییرات نقش ها در خانواده و اجتماع باز می‌گردد و باعث افزایش خشونت علیه بانوان در سالهای گذشته و به خصوص از زمان شیوع بیماری کرونا شده است.

و اما سخن آخر...

افشین پور در پایان صحبت های خود خاطر نشان کرد: رسانه ها و دستگاه ها متولی این حوزه باید نسبت به کمک رسانی در ارتقا ضریب امنیت جسمی و اجتماعی زنان در خانواده ها و جامعه گام بردارند، چرا که احساس امنیت توسط بانوان به ظهور توانمندی های آنان و همچنین در زمینه تحکیم بنیان خانواده نقشی بسیار کلیدی و اثر گذار را ایفا می‌کند.

انتهای پیام/ع