کد خبر: ۱۵۸۱۳۴
تاریخ انتشار: ۰۸:۳۲ - ۲۹ بهمن ۱۴۰۱
در گفتگوی شیرازه با کارشناس مذهبی مطرح شد:

آغاز رسالت پیامبر اکرم(ص) از منظر قرآن و اهداف بعثت

کارشناس مسائل دینی به اهداف بعثت و برانگیخته شدن پیامبر خاتم از منظر قرآن پرداخت و این رویداد بزرگ را تکمیل کننده رسالت دیگر پیامبران دانست.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه تحلیلی خبری شیرازه، سالروز بعثت پیامبر اکرم(ص)، روز بزرگی برای تاریخ و بشریت است. واقعه بعثت، جایگاه ویژه‌ای برای فرهنگ مسلمانان دارد. این واقعه درحقیقت، نقطه آغازین اسلام است.

 دین اسلام که در سال‌های نخستین خود با پیروانی اندک و در شرایط سخت آغاز شد، بعدها در سراسر جهان انتشار یافت و دل‌های فراوانی را به سوی خود جذب کرد. این اتفاق بزرگ، در روز دوشنبه 27 رجب سال چهلم عام الفیل روی داد.

به فرمان خداوند، حضرت محمد(ص) مأمور شد مردم را به سوی پروردگار خویش بخواند، پروردگاری که جهان و انسان را آفرید و آنچه را نمی دانست، به او آموخت.

در همین راستا گفتگویی با یکی از کارشناسان مسائل مذهبی و مدرس الهیات و معارف اسلامی پیرامون اهداف بعثت، بعثت از منظر قرآن و فلسفه بعثت پیامبر انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

مجید رعیتی کارشناس مسائل دینی در ابتدا به اولین آیه‌ای که بر پیامبر نازل شد اشاره کرد و گفت: در روز ۲۷ رجب و درست سيزده سال قبل از هجرت، در سال چهلم عام الفيل برابر با سال ۶۱۰ ميلادي فرشته‌ ي وحي بر حضرت محمد(ص) وارد شد و به او بشارت نبوت داد، در همین راستا  اولين آياتي كه بر حضرت نازل شد، آيات نخستين سوره ‌ي علق بود که حضرت را امر به خواندن کرد؛ «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذي خَلَقَ...». در این آیات به پیامبر دستور مى دهد كه به نام خدا تلاوت آيات قرآن را آغاز كند؛ همان خدايى كه انسان را از موجود ناچيزى همچون خون بسته آفريد...و اینچنین بود که رسالت حضرت محمد(ص)رسما آغاز و به پیامبری برانگیختخه شدند.

فلسفه بعثت پيامبر خدا

این مدرس الهیات سپس به فلسفه بعثت پرداخت و افزود:فلسفه بعثت حضرت محمد(ص) در اصل و اساس تفاوت چندانی با انتخاب دیگر پیامبران ندارد و تنها تفاوت آن در این است که ایشان برنامه سایرین را تکمیل کردند و به همین خاطر حضرت را خاتم‌الانبیا  می‌نامند.

وی به فلسفه بعثت از نگاه قرآن نیز اشاره کرد و ادامه داد: مى توان فلسفه بعثت از نگاه قرآن را در دو عنوان كه حاكى از يك واقعيت هستند را خلاصه كرد كه یکی دعوت به خداست که جامع ترين فلسفه بعثت همه انبياى الهى است و دیگری تکامل انسان، یعنی این كه بشر بتواند به فلسفه آفرينش خود برسد، حكمت بالغه الهى ايجاب مى‌كند كه راهنمايى براى ارائه برنامه تكامل انسان اعزام نمايد؛ زيرا در غير اين صورت ، تكامل انسان ممكن نخواهد بود و اين ، به معناى بى هدف بودن آفرينش خواهد بود . 

اهداف بعثت پیامبران

رعیتی به اهداف بعثت پیامبر نیز اشاره و عنوان کرد: نخستین و اساسی ترین هدف بعثت پیامبران، دعوت به توحید و یکتاپرستی و نفی هرگونه شرک و طاغوت است و در همین زمینه قرآن کریم می فرماید: «ما در هر امتی رسولی برانگیختیم که خدای یکتا را بپرستید و از طاغوت اجتناب کنید»؛ هدف دیگر بعثت پیامبران، اصلاح فرد و جامعه در تمام جنبه‌هاست.

این مدرس معارف اسلامی و کارشناس مذهبیاضافه کرد: در زمینه اصلاح اجتماعی، مهم ترین کار پیامبران الهی را می‌توان در از میان بردن ارزش‌های جاهلی و کاذب و معیارهای نادرست و جایگزینی ارزش‌های الهی دانست؛ همچنین یکی دیگر از مهم ترین اهداف بعثت پیامبران، اقامه قسط و عدل در جامعه است. از طرفی نیز پروردگار عالمیان با مبعوث نمودن پیامبران با بشر اتمام حجت کرده که عذر و بهانه‌ای وجود نداشته باشد.

وی در ادامه به آغاز بعثت از منظر قران هم اشاره‌ای کرد و گفت:  در ابتدا واضح و روشن است که قرآن کریم، خود سند جاودانگی بعثت و بعثت همزاد قرآن است چون با قرآن آغاز می شود.

رعیتی با اشاره به اینکه خداوند در قرآن، از بعثت پیامبران و اهداف آن سخن به میان آورده است، اظهار کرد: در آیه دوم از سوره جمعه، نکته هایی درباره بعثت پیامبران وجود دارد که چنانچه در این آیه می‌فرمایند: هو الذی بَعَثَ: برانگیزاننده پیامبران، خداوند است که این نشان عظمت خداوند و شاهکار آفرینش اوست. دوم؛ فی الامیین: علم نبوت و رسالت در کتاب ها نیست، بلکه علم لَدُنی و از سوی خداوند است. چون پیامبر اسلام از میان قشر درس نخوانده برخاست و همین مسئله، دلیل حقانیت اوست و سوم در این آیه آمده است، رسولاً منهم: پیامبران از قشرهای متوسط یا پایین جامعه و از جنس خود مردم هستند. 

این حافظ و قاری قرآن در ادامه به بعثت پیامبر از منظر آیات الهی هم اشاره کوتاهی کرد و افزود:  خداوند در خصوص این رویداد بزرگ در قرآن اشارات مختلفی دارد اما در پنج آیه از سوره علق که به اعتقاد همه مفسران تاریخی، آغاز بعثت و پیامبری حضرت محمد می‌باشد،به طور واضح و روشن ایشان را دعوت به خواندن می‌کند و در ادامه ایات حضرت را امر به نوشتن کرده و آموزگار آن را خداوند معرفی می‌کند؛ خداوندى كه نخستين معلم بشر بود و آنچه نمى دانست را به او آموخت (بخشى را به صورت علوم فطرى در نهادش آفريد، و بخش ديگرى را به وسيله عقل و تدبير در عالم آفرينش و بخش سومى را به وسيله انبياء به او تعليم داد).

رعیتی با تاکید بر اینکه محتواى اين آيات نشان مى دهد كه بعثت در يك فضاى بسيار معنوى و آكنده از نور علم و دانش آغاز شد، تصریح کرد: سنگينى وحى از يك سو و رسالت بزرگى كه بر دوش پيامبر(صلى الله عليه وآله) گذاشته شده بود از سوى ديگر و دور نماى رعب آورى كه در مسأله برخورد قاطع با مشركان لجوج و متعصب نمايان بود از سوى سوم، سبب شد كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) پس از وحى نخستين، احساس خستگى فوق العاده اى كند. به همین جهت به خانه آمد و در بستر آرميد که ناگهان دومين بخش از آيات قرآنى نازل شد و او را صدا زد: (اى جامه خواب به خود پيچيده و در بستر آرميده! * برخيز و انذار كن، [و جهانيان را بيم ده] * و پروردگارت را بزرگ بشمار؛ «يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ * قُمْ فَأَنذِرْ * وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ

به گفته این کارشناس مسائل مذهبی و دینی اینچنین بود که حضرت محمد رسالتی عظیم بر دوش گرفت و در این مسیر و برای رسیدن به اهداف متعالی سختی‌های فراوانی از سوی قوم خود متحمل شد.

انتهای پیام/224224

نظرات بینندگان