به گزارش شیرازه، کیهان نوشت: پايگاه اينترنتي خودنويس با طرح اين پرسش و ابراز تعجب از ذوق زدگي غيرعادي رسانه هاي ضد انقلاب نوشت: حالا همه در شبكه مجازي خوشحالند. من هم خوشحالم براي اين جايزه، اما نمي فهميم چرا نقد رفتار جوگيرانه ممنوع است. هر روز ما در انتظار اين هستيم كه كسي پيدا شود تا بتوانيم هيجان خفته خود را بر سرش خالي كنيم. واقعا هم تفاوت نمي كند كه اين آدم چه كسي است. يك روز استيو جابز است يك روز فرهادي. يك بار جواد اطاعت است يك بار دكتر معين. اما اگر كمي هم به آن طرف نگاه كنيم بد نيست. اين فيلم نماينده همان دولتي است كه خانه سينما را مي بندد. اين فيلم را همان كسي در ايران پخش كرده كه «اخراجي ها» را. حالا چه دليلي دارد كه اپوزيسيون بشود؟
نويسنده اضافه مي كند: فيلم جدايي نادر از سيمين نه نماينده سينماي مستقل است و نه بهترين فيلمي كه مي توانست به اينجا برسد. عوامل بسياري در موفقيت آن سهيم بوده اند. شرايط سياسي امروز ايران و لابي حرفه اي فرهادي با داوران آمريكايي. براي همين هم تاكنون مهرجويي و كيارستمي به آن نزديك هم نشدند. من نه با فرهادي پدركشتگي دارم و نه با سينما اما عجيب مي ترسم از اين موج سازي هاي بي منطق و مي ترسم پشت اين جوسازي اتفاقي برايمان بيفتد. احتمالا فردا هم براي موضوع ديگري جوگير مي شويم.
يادآور مي شود گروه هاي اپوزيسيون طي يك سال گذشته- پس از شكست فتنه سبز- در سرخوردگي محض به سر برده اند و به همين دليل نيز محافل خارجي حامي اين جريان با لطايف الحيل سعي مي كند به طيف اپوزيسيون روحيه بدهد. ناتوي فرهنگي در پوشش فرهنگ و هنر، بخشي از كارهاي برزمين مانده سرويس هاي اطلاعاتي غرب را به دوش مي كشد.

انتهای پیام/ص