شیرازه - ماجرای پیروزی دکتر حسن روحانی در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری و جنگ رسانه‌ای برخی گروه‌های سیاسی برای قبضه کردن شخصیت رئیس جمهور منتخب در چارچوب‌های سیاسی خود، بدون‌شک این روزها اصلی‌ترین محور رسانه‌های اصولگرا و اصلاح‌طلب است تا آن‌جا که حضور یک شخصیت غیراصلاح‌طلب مثل وزیر فلاحیان وزیر اطلاعات دولت هاشمی رفسنجانی در جلسه تقدیر روحانی از اعضای ستاد انتخاباتی‌اش در کشور، به یک بحث چالشی تبدیل شد.

در این میان برخی افراد بعضا استدلال‌هایی می‌آورند که واقعا جای تعجب بسیار دارد. ابراهیم شعرا مسئول جبهه متحد اصولگرایان استان فارس در گفتگو با خبرگزاری فارس در این زمینه مسائلی را مطرح کرده‌ است که به نظر جای تامل بسیار دارد.

شعرا در این مصاحبه گفته است: مردم با انتخاب فردی از اعضای جامعه روحانیت و شخصیتی که سال‌ها نماینده مقام معظم رهبری در شورای امنیت ملی و مجمع تشخیص مصلحت نظام بوده، اعتماد خود به روحانیت و رهبری را نشان دادند.

مطمئنا این مسئله که شخصیت روحانی نشان‌گر یک اصلاح‌طلب نیست، بر کسی پوشیده نیست. همین نکته ضرورت این را می‌رساند که نباید اجازه داد این شخصیت به انحصار گروه‌ها و اشخاص اصلاح‌طلب افراطی در بیاید. اما مطئمنا راه تحقق این ضرورت، قبضه کردن روحانی در چارچوب گروه‌ها و احزاب اصولگرا هم نیست. روحانی به همان نسبت که اصلاح‌طلب نیست، اصول‌گرا هم نیست یا به بیان دیگر، همان‌قدر که اصول‌گراست، اصلاح‌طلب هم هست. همان‌گونه که شعرا در ادامه مصاحبه گفته است، روحانی خود را اصولگرای اصلاح طلب تلقی می‌کند اما جناب شعرا و سایر اصولگرایانی که در چارچوب احزاب فعالیت می‌کنند اصرار دارند که ایشان را یک اصولگرا معرفی کنند کما این‌که در ادامه مصاحبه، شعرا گفته است:

«خود آقای روحانی بیان کرده که اصولگرای اصلاح‌طلب است و به دلیل اینکه ایشان یک اصولگرای معتدل و به دور از تندروی و مبادی آداب و اخلاق‌مدار است، مورد پسند مردم قرار گرفت.»

اما استدلال جالب شعرا برای اصولگرا دانستن روحانی، شامل نکته دیگری هم می‌شود. او معتقد است:

نکته نغز این است که در استان فارس بیش از 90 درصد کاندیداهای اصولگرا در انتخابات شوراهای اسلامی رأی می‌آورند و این به معنای آن است که مردمی که به کاندیداهای اصولگرا در شورا رأی داده‌اند، روحانی را بنابر اصولگرا بودن برگزیده‌اند.

آیا واقعا این‌گونه بوده است؟ برای تحلیل این استدلال شعرا باید جمله بعدی او را هم خواند:

مردم نسبت به بی‌اخلاقی و تندروی در دولت قبل منتقد بودند و در نهایت آقای روحانی را برای بازگرداندن فضای آرامش و حل معضلات اقتصادی و بین‌المللی شایسته‌تر دانستند.

حال سوال این است که چه ضروتی دارد برای اثبات اصولگرا بودن روحانی، مهندسی معکوس! کرد و از از نتایج شورای شهر به این رسید که روحانی اصولگرا است؟ اصلا اگر به قول دبیر جبهه متحد اصولگرایان فارس، «مردم نسبت به بی‌اخلاقی و تندوری در دولت قبل منتقد بودند»، چرا باید به روحانی رای بدهند؟ چرا به کاندیدایی که حزب موتلفه استان فارس از او حمایت کرد یعنی دکتر ولایتی رای ندادند؟ مگر ولایتی اصولگرا نبود؟ مگر او به بی اخلاقی و تندروی دولت نهم و دهم انتقاد نکرد؟ مگر او تندترین انتقادات را به رویه مذاکرات هسته‌ای در مناظره سوم انجام نداد؟ بگذریم از این‌که تفاوت‌های ماهوی در نوع نگاه ولایتی و روحانی به سیاست خارجی، چقدر ناچیز بود. اصلا چرا آقای شعرا و دوستان‌شان که همواره از بی‌اخلاقی و تندروی دولت قبل، انتقاد داشتند، مسیری متفاوت از مردم را طی کردند؟ روحانی که به زعم آن‌ها اصولگرا است، نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی هم هست، اهل اعتدال و عقلانیت هم که هست، پس چرا نتوانست کاندیدای مورد نظر موتلفه و جبهه پیروان امام و رهبری باشد؟ و سوال مهم‌تر چرا اکنون این موارد باید از سوی شعرا مطرح شود؟

اگر 90 درصد منتخبین مردم در شورای شهر در استان فارس، به گفته شعرا اصولگرا هستند، پس چرا مجموع آرای کاندیداهای اصولگرای انتخابات از روحانی کمتر بود؟ و .... اصلا چرا آقای شعرا وقتی روحانی به شیراز آمد، به سالن شهید دستغیب نرفت؟ آقای شعرا چند اصولگرای هم حزب و یا حزب‌های نزدیک به خود را می‌شناسد که به این جلسه رفته باشند؟

مطمئنا شیرازه معتقد نیست که روحانی یک اصلاح طلب است اما به نظر می‌رسد برای تحلیل انتخابات، نباید برخی مسائل حزبی را که اساسا نسبتی با الگوی تصمیم‌گیری مردم ندارند، وارد ساخت. اگر پیروزی 90 درصدی اصولگرایان در انتخابات شورای شهر در استان فارس، بخواهد مبنای اصولگرا بودن روحانی باشد، پس در تهران، غلظت اصولگرایی روحانی کمتر خواهد بود! چون از 31 نفر عضو شورای تهران، فقط 19 نفر اصولگرا هستند یعنی 61 درصد!!!