کد خبر: ۴۲۳۲۷
تاریخ انتشار: ۱۰:۰۸ - ۱۷ مرداد ۱۳۹۲
نجمه اشرفی، خبرنگار روزنامه «سبحان»

خدا کند قلممان به هیج جا و هیچ کس وابسته نباشد/الگوی من شهید آوینی است

تلخ ترین اتفاق مربوط به فروختن رسانه به کسانی است که پول بیشتری دارند نه اینکه حرف حقی برای گفتن دارند؛ متاسفانه در انتخابات ها معمولا بیشتر شاهد این وقایع تلخ هستیم.
«نجمه اشرفی»، خبرنگار روزنامه «سبحان»  که 9 دی سه سال پیش کار خود را در این روزنامه شروع کرده، شاه بیت فعالیت های خبری خود را در دوره دانشجویی و راه اندازی نشریه دانشجویی مستضعفین می داند.

وی در گفتگو با شیرازه درباره تفاوت های یک خبرنگار با فرد عادی گفت:  خبرنگار یک فرد عادی از دل مردم است که رسالتش ایجاب می کند چشم بیدار جامعه باشد. یک خبرنگار هرچقدر به مردم نزدیک تر باشد، طبیعتاً درتحقق رسالتش موفق تر است اما زمانی که دنبال یافتن تفاوت خودش با افراد عادی افتاد قطعاً کیفیت کارش کاهش چشمگیری خواهد داشت.


نجمه اشرفی، در توضیح یک «خبرنگار خوب» بیان داشت: خبرنگار خوب ویژگی های مختلفی دارد که مفصل است اما اگر بخواهیم خلاصه کنیم خبرنگار خوب باید بتواند رابطه دوطرفه ای بین مردم و مسئولین ایجاد کند و به همان میزان که صحبت های مسئولین را به مردم منعکس می کند، درخواست های به حق مردم را نیز به گوش مسئولین برساند.

خبرنگار روزنامه سبحان «درآمد خبرنگاران» را ناچیز خواند و اظهار داشت: رقم درآمد که گفتنی نیست اما متاسفانه خبرنگاری از مشاغل سخت و کم درآمد است اگر انگیزه قوی وجود نداشته باشد، کار دوام پیدا نمی کند یا اینکه برای افزایش درآمد ممکن است فرد از مسیر کار خبری خارج شود و آن را با بازاریابی خلط کند. البته در این میان انتظار می رود نهادهای فرهنگی و متولیان کار رسانه ای تمهیداتی بیاندیشند و با حمایت مناسب و شایسته خبرنگاران از این گونه آسیب ها جلوگیری کنند.

این فعال رسانه ای درپاسخ به سوالی مبنی بر این که «حریت خبرنگار» را چه چیزی تعریف می کنید، تاکید کرد: جواب این سوال واضح و مشخص است اما عملی کردن به آن خیلی سخت است. خدا کند قلممان به هیج جا و هیچ کس وابسته نباشد تا حریت و استقلال کاری مان حفظ شود.



این خبرنگار «شیرین‌ترین و تلخ‌ترین خاطره دوران کاری» خود پرداخت و اظهار داشت: شیرین ترین خاطره های کاری بنده به لحظاتی برمی گردد که درخواست های مردمی را که در قالب گزارش های خبری پیگیری می کردم به ثمر می رسید. اما تلخ ترین خاطره هم مشاهده سکوت برخی قلم ها به خاطر وابستگی مادی و قطع نشدن رپرتاژآگهی هاست.

وی ادامه داد: درحقیقت تلخ ترین اتفاق مربوط به فروختن رسانه به کسانی است که پول بیشتری دارند نه اینکه حرف حقی برای گفتن دارند؛ متاسفانه در انتخابات ها معمولا بیشتر شاهد این وقایع تلخ هستیم.

اشرفی در تشریح «بزرگترین چالش و مشکل پیش روی خبرنگاران در فارس» خاطرنشان کرد: مدتی است همه اهالی رسانه اعم از پیر و جوان؛ زن و مرد؛ با سابقه و بی سابقه از پدیده خطرناک خبرنگارنمایان دم می زنند و حتی نگرانی خود را از این پدیده در حضور مسئولین ادارات و روابط عمومی ها نیز ابراز می کنند. در چنین مواقعی به یاد قصه «کی بود، کی بود من نبودم» می افتم. به نظر بنده اولین قدم برای رفع این نگرانی که دغدغه همه شده این است که هر فرد ابتدا به عملکرد خود دقت کند و در مرحله بعد تلاش برای نزدیک شدن به تحقق رسالت خبری و دوری از ویژگی های خبرنگارنمایان را از بقیه همکاران خود مطالبه کند.

وی افزود: هر خبرنگاری خودش بهتر از هرکس می داند که قصدش از حضور در جلسات مختلف چیست و چقدر به وظایف خود آگاه است. خود خبرنگار بهترین فردی است که می تواند درصد خبرنگاری و خبرنگار نمایی را در وجود خود بسنجد. طبیعتاً اگر هر فردی خود به حساب خود برسد، دیگران برایش حسابرسی نمی کنند. امید است که رسالت خود را در این حرفه به هیچ قیمتی نفروشیم.

وی ادامه داد: گام بعدی برای رفع این نگرانی بر عهده روابط عمومی ادارات و نهادهاست که بعضاً با رفتارهای نادرستی همچون نوشتن «همراه با صرف ناهار» در فکس های اطلاع رسانی نشست خبری یا با پرداخت مبلغی در هر جلسه خبری به حاضرین و یا ... برای شلوغ تر کردن جلسه به ترویج پدیده خطرساز خبرنگارنمایی دامن می زنند.

اشرفی تاکید کرد: از روابط عمومی توانمند یک نهاد مقتدر نه تنها انتظار چنین رفتارهایی نمی رود بلکه روابط عمومی باید بتواند با رصد دقیق جلسات و اخبار منعکس شده و فعالیت هر خبرنگار در رسانه ها؛ خبرنگاران و خبرنگارنماهای جمع را به خوبی تشخیص بدهد و در برخورد با آن ها تفاوت قائل شود.درگام بعدی از مدیران توانمند نهادها و ادارات انتظار می رود که با ارزیابی به موقع جلسات خبری و نحوه انعکاس اخبار و گزارش ها در رسانه ها، عملکرد روابط عمومی اداره متبوع خود را بسنجند و از افراد شایسته و کارآمد در این سمت استفاده کنند و هیچ گاه اجازه ندهند روابط نادرست روابط عمومی با خبرنگار نمایان جای توجه به شایستگی های خبرنگاران و اصل انعکاس خبر را اشغال کند چرا که روابط عمومی نبض هر تشکیلاتی است.

وی درباره «وضعیت رسانه‌های فارس» به شیرازه گفت: به رغم اینکه در این سه سال خیلی برای بررسی وضعیت رسانه های فارس تلاش کردم اما هنوز اطلاعاتم برای ارزیابی رسانه های فارس کافی نیست. تحلیل بنده در این مورد هنوز جای کار دارد.

اشرفی در پاسخ به این سوال که Gبهترین هدیه‌ای که تا کنون گرفته‌اید» چه بوده است، به خبرنگار ما گفت: 
پیام تبریک مادر یک کودک مبتلا به سرطان که با گزارش خبری که درباره وضعیت کودکش منتشر شده بود، بالاخره توانست کودکش را مداوا کند.

خبرنگار روزنامه سبحان بهترین روش تقدیر از خبرنگاران را تقدیر آگاهانه دانست و بیان داشت: هیچ کس تا کاری را به خوبی ندیده باشد یا اثری را نخوانده باشد، نمی تواند قدردان یا منتقد آن باشد. دیده شدن و خوانده شدن آثار خبرنگارانی که مورد تقدیر قرار می گیرند؛ خیلی در پیشرفت کاری آنان می تواند موثر باشد. امروزه شاهد آن هستیم که گاهاً در مراسم تقدیر از برخی خبرنگاران، تازه اسم آن ها به گوش روابط عمومی یا مدیر نهاد می خورد. آرزو دارم به وضعیتی برسیم که به همراه تقدیر از خبرنگاران بهترین اثر وی در یک سال اخیر در حوزه ای که مورد تقدیر قرار گرفته نیز اعلام شود.

نجمه اشرفی در رابطه با «الگوی خود در کار خبری» به شیرازه گفت: سید شهیدان اهل قلم سید مرتضی آوینی برای هر اهل قلمی (هرچند خیلی تازه کار و مبتدی) می تواند بهترین الگو باشد. آب دريا را اگر نتوان کشيد هم به قدر تشنگي بايد چشيد.

انتهای پیام/523/4
نظرات بینندگان