شیرازه- کاشی هفت رنگ، هنری با قدمت بیش از هزار سال سبکی از کاشیکاری است که توانسته سالها خود را بر روی پیکر مساجد، عبادت گاهها، مقبره ها و حتی منازل شخصی زنده نگه دارد.

هنرمند کاشیکار با سلیقه خود و ویژگی محل اجرای اثر، کاشی را به ابعاد مختلف در آورده و کنار هم می چیند و طرح و خط روی کاغذ سمبه شده با گرده ذغال بر روی کاشی کپی می شود و به وسیله اکسید منگنز، قلم‌گیری  و بعد با رنگ‌های مختلف وبا حرارت پایین‌تر از رنگ اول، کاشی رنگ آمیزی  و دوباره به کوره رفته وآماده نصب می‌شود.

حدود 80 درصد كاشي هفت رنگ بكار رفته در مساجد و بقاع متبركه جنوب كشور توسط هنرمندان شيراز تهيه شده و این کالا که بر گرفته از هنری قدیمی است با حمایت های لازم می تواند به عنوان یکی از اقلام مهم صادراتی فارس به دیگر استانها و حتی خارج از کشور تبدیل شود.
علی صحرانورد  با اشاره به اینکه بیش از 50 سال است که در تهیه کاشی هفت رنگ فعالیت دارد در خصوص وضعیت این هنر گفت: کاشی هفت رنگ از دیرباز هنری برجسته در فارس بوده و بیش از 800 سال سابقه داشته و از این کاشی ها در زمان گذشته در اماکن مذهبی و خانه ها استفاده می شد. این هنرمند پیشکسوت، ادامه داد: درحال حاضر بیشتر کاشی های هفت رنگ چاپی شده و از حالت هنری خود بیرون آمده است که علت این موضوع کمبود کارگر ماهر و آموزش ندیده و هزینه اولیه زیاد آن است.

وی بیان داشت: استان فارس در زمینه طراحی حرف اول را می زند ولی لعاب لازم برای کاشی بیشتر از مشهد وارد استان می شود اما هنرمندان قدیمی فارس خود لعاب موردنیاز را تهیه می کنند.

 صحرانورد، اظهار داشت: کار بر روی دیواری 4*3 زمان بسیاری می برد چرا که تهیه و نصب این کاشی به جز طراحی آن نیاز به چیدمان خاصی دارد.
این هنرمند با اشاره به اینکه دیگر از این کاشی که روزگاری حرف اول را می زد در مساجد و خانه ها استفاده نمی شود، گفت: متاسفانه کارهای چاپی جای هنر دستی را گرفته و افراد به جای صرف هزینه و وقت برای تهیه این کاشی به چاپ های کارخانه ای متوسل شده اند.
وی عنوان کرد: قیمت تهیه کاشی هفت رنگ در تهران دوتا سه برابر شیراز بوده و این موضوع باعث کاهش تولید در فارس شده است.

انتهای پیام/523/4