دیروز شهید آوینی و شهید سنگستانی، امروز رنجبر و شریفی‌راد
به گزارش رجانیوز، اما این نخستین باری نیست که هنگام ضبط سکانس‌های جنگی در فیلم‌های دفاع مقدس، چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد. چنانکه حافظه‌ی تاریخی سینمادوستان، حوادث مشابه این اتفاق تلخ را به خوبی به یاد دارد و شهادت و جان باختن سینماگران و مستندسازان ایرانی در حین ثبت حماسهی هشت سال دفاع مقدس را به خوبی ثبت کرده است.
شاید یکی از نخستین، مشهورترین و البته تلخ‌ترین حوادثی که سر صحنه‌ی آثار دفاع مقدسی روی داده است، روی مین رفتن «سید مرتضی آوینی» -متفکر، مستندساز، منتقد و کارشناس بزرگ عرصه‌ی هنر و به خصوص سینمای ایران- و «سعید یزدان‌پرست» -دستیار او- در حین تصویربرداری از آخرین مستندشان در فکه و شهادت ایشان بود. «آوینی» و «یزدان‌پرست» روز بیستم فروردین۱۳۷۲در منطقه‌ی فکه در حال بررسی لوکیشن مستند «شهری در آسمان» بر اثر اصابت ترکش مین باقی مانده از جنگ ایران و عراق به درجه‌ی رفیع شهادت نائل آمدند.
یک سال بعد در تاریخ 25/7/1373، «سید علی سجادی حسینی» -کارگردان سینمای ایران- هنگام کارگردانی مشترک فیلم «خط آتش» با «سید فرید سجادی حسینی»، بر اثر اصابت تصادفي گلوله هنگام فيلمبرداري فيلم جان خود را از دست داد. ظاهراً در سكانسي از فيلم «خط آتش» در حين تمرين بازيگران، گويا «حسين ملاقاسمي» بدليل سهل انگاري گلوله‌اي از سلاحش شليك مي‌كند كه در عين ناباوري گلوله واقعي بوده و در پيشاني مرحوم سجادي مي‌نشيند و او را در دم از پا در مي‌آورد.
یک سال بعد، در در 15 شهریور سال 1374، «قاسم دهقان سنگستانی» -رزمنده‌ی سال‌های جنگ و بازیگر فیلم‌های دفاع مقدس و انقلابی- در صحنه ای از نمایش حماسهی رزمندگان اسلام در فیلم «قطعه ای از بهشت» بر اثر انفجاری زودرس به شهادت رسید.
شهید «سنگستانی» در فیلم «خونبارش» نقش سربازی را ایفا کرد که از شلیک به سوی مردم در واقعه 17 شهریور سال 57 امتناع کرده و از سربازی گریخته بود.وی فعالیت های متعددی در جنگ تحمیلی داشت و پس از جنگ نیز همراه با سید شهیدان اهل قلم برای تفحص شهدا راهی منطقه‌ی فکه شد.
در زمستان سال 1382، برخورد قايق بازيگران فيلم در دست ساخت «شب آفتابي» به کارگردانی «بهزاد بهزادپور» -که بعدها «خداحافظ رفیق» نام گرفت- با پل معلق درياچه‌ی مصنوعي شهرك سينمايي دفاع مقدس در آزاد راه قم باعث واژگوني قايق و كشته شدن چهار نفر از بازيگران و هنروران اين فيلم شد.
آنچه در همین این اتفاقات یکسان بوده است، تلاشی پاک و خالصانه برای ثبت هشت سال دفاع و حماسه و زنده کردن یاد هزاران شهیدی بوده است که خون خود را در دفاع از اسلام و ایران و انقلاب اسلامی فدا کردهاند، تلاشی خالصانه که رهبر معظم انقلاب پیرامون آن فرمودند: «امروز زنده نگهداشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست.»
شاید بتوان از منظر فنی به این ماجرا پرداخت و از لزوم تقویت سیستمهای ایمنی در پروژههایجنگیسخن گفت که سخنی به حق و غیرقابل انکار است، اما مگر کسی که پا در تولید این پروژههای سینمایی گذاشته از این مخاطرات بی اطلاع بوده است؟ آیا آوینی نمیدانسته است که به میدانی پر از مین برای تهییه مستندش پا میگذارد و مگر شریفی ورنجبر بیاطلاع بودهاند که برای ثبت عروج «معراجی‌ها» با مواد منفجرهای دست و پنجه باید نرم کنند که هر لحظه احتمال انفجارشان میرود؟
آنها خوب میدانستند و با علم به این مخاطرات خود را وقف ثبت هشت سال حماسه جوانان ایران کردند.شاید نگاه به حادثه تلخ در شهرک سینمایی دفاع مقدس، از این زاویه رنگ و بوی دیگر به قربانیان حادثه «معراجی‌ها» بدهد. رنگ و بویی که از آن «شهادت» را به خوبی می توان استشمام کرد.
