کد خبر: ۵۴۳۴۴
تاریخ انتشار: ۱۳:۴۶ - ۲۷ فروردين ۱۳۹۳

به کدام «گدا» کمک کنیم؟

خوب است در این اوضاع و احوال مریض انسانیت در عالم کنونی، کمی به خود آییم و به اطراف بنگریم و خویشان، همسایگان، دوستان و آشنایان را دقیق تر نگاه کنیم...
به گزارش شیرازه به نقل از شیرازیس، شاید شما هم روزانه در خیابان ها و معابر عمومی شهرمان با کسانی روبرو می شوید که لباس های ژنده به تن داشته و با سر و صورتی به هم ریخته و ظاهری نامناسب از شما درخواست کمک می کنند؛ افرادی که نشسته و یا ایستاده اند، مرد یا زن، جوان یا پیر، کودک یا بزرگسال  و به هر شکل و ظاهری اعلام فقر می کنند و از دست نیاز به سمت شما دراز می کنند.

در برخورد با چنین افرادی کدام راه را انتخاب می کنید؟

1 . بی تفاوت از کنارشان می گذرید.

2 . در دل از این حرکت زشت برخی افراد جامعه متأثر می شوید ولی باز هم می گذرید.

3 . تحت تأثیر رفتار آنها قرار گرفته، دست در جیب کرده و به آنها کمک می کنید.

4 . با آن ها حرف زده و آن ها را از این کار بازداشته و آدرس موسسه خیریه یا موسسه مربوط به امور متکدیان را به آنها می دهید.

طبیعتا هرکسی با توجه به روحیات خود یک راه را انتخاب می‌کند؛ ولی خداوند متعال در قرآن کریم روش برخورد با مستمندانی که با حفظ آبرو هیچ گاه دست نیاز به سوی مردم دراز نمی کنند را آیه 273 سوره مبارکه بقرة این چنین فرموده است:

 "لِلْفُقَراءِ الَّذينَ أُحْصِرُوا في‏ سَبيلِ اللَّهِ لا يَسْتَطيعُونَ ضَرْباً فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ أَغْنِياءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسيماهُمْ لا يَسْئَلُونَ النَّاسَ إِلْحافاً وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَليمٌ "

"صدقات مخصوص فقیرانی است که در راه خدا بازمانده و ناتوان شده اند و توانایی آنکه در زمین بگردند ( و کاری پیش گیرند ) ندارند و از فرط عفاف چنانند که هر کس از حال آنها آگاه نباشد پندارد غنی و بی نیازند ، به فقر) آنها) از سیمایشان پی می بری، هرگز چیزی از کسی درخواست نکنند. و هر مالی انفاق کنید خدا به آن آگاه است."

خوب است در این اوضاع و احوال مریض انسانیت در عالم کنونی، کمی به خود آییم و به اطراف بنگریم و خویشان، همسایگان، دوستان و آشنایان را دقیق تر نگاه کنیم و حواسمان باشد نکند از کسانی باشیم که همسایه مان با شکم گرسنه سر به بالین می گذارد و با سیلی صورت خود را سرخ نگه می دارد و با این حال فکر دست دراز کردن به سوی دیگران را به دل راه نمی دهد؛ که اگر حواسمان به اطرافیان باشد، آن وقت با دلی آسوده دست در جیب می کنیم و با انفاق خود غم از چهره نیازمندان واقعی می زداییم.
نظرات بینندگان