یادواره شهدای افاغنه؛ بزرگداشت نامدارانی که گمنامند
شیرازه- سرویس قطعه شهدا: افغانی؛ کلمهای است که با شنیدن آن به یاد انسانهایی می افتید که با لباسهای ژولیده، آواره و دور از موطن خود برای فرار از مرگ و امرار و معاش تن به انجام کارهای سخت و طاقت فرسا میدهند؛ افغانیها با جمعیت میلیونی خود، گروه اصلی مهاجران خارجی کشورمان را تشکیل میدهند، آنها گرچه از دیربازمشترکات فرهنگی و مذهبی با ما دارند اما قطعا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و جنگهای پی در پی داخلی در کشورشان، بیشتر از هر کشوری ایران را برای مهاجرت و ادامه حیات انتخاب کردند.
حالا افاغنه بعد از چندین سال حضور مسالمت آمیز در ایران، اینجا را خانه دوم خود میدانند برای آن ارزش و احترام خاصی قائل میشوند، به طوری که وقتی تمامیت ارزی ایران اسلامی توسط صدامیان تهدید شد، افاغنه به سبب احساس تکلیف دینی و شرعی و غیرت میهن پرستی خود با لبیک به فرمان حضرت امام دوشادوش رزمندههای ایرانی با حرامیان بعثی جنگیدند و در این راه بنا به آماری 2000 شهید تقدیم کردند.
گرچه «احمدشاه مسعود» این فرمانده شجاع دره پنج شیر، مصداق بارزی برای شجاعت و غیرت افاغنه به شمار میرود اما نسلهای بعد از این مبارز بزرگ هم به خوبی نشان دادند که در دفاع از عقیده و دین خود در عین دلاوری، بی منت و کم توقعند.
اکنون که حریم اسلام از سوی وارثان بنیامیه با حمایت یزدیان زمان، در سرزمین شامات و عراق مورد تجاوز قرار گرفته و کودکان و زنان مسلمان بیگناه در سکوت مطلق، به طرز فجیع و وحشیانهای کشته میشوند، رزمندههای افغانی در اوج گمنامی ساعتها بدون آب و غذا، در خط اول مقاومت جانفشانی میکنند و سر میدهند.
امثال شهید سجادیها و مرادیها که مدتی پیش در شیراز جنازه مطهرشان به خاک سپرده شد، کم نیستند، کسانی که نه ارگان و سازمانی در ایران و نهاد و مرکزی در افغانستان از آنها یادی نمیکنند. اینان به معنی واقعه کلمه مجاهند، مدافع حرمند تا مبادا به حریم مقدس فرزندان آل الله تعرضی شود.
چه خوب است، کسانی که در راه ترویج ارزشهای دینی، از جمله اشاعه فرهنگ شهید و شهادت دستی بر آتش دارند، از یاد نبرند، برداران دینی خود را بیهیچ انگیزه دنیوی جز قربهالی الله، در غربت تمام شهید میشوند. یاد کنند از آنهایی که بی نام و نشان از حریم اسلام دفاع میکنند.
در کشورمان برای پاسداشت شهدا و برای جاودانه ماندن یاد شهدا در جامعه و ترویج این فرهنگ ناب، یادوارههای متفاوت و متعددی برپا میشود، از یادواره برای یک شهید تا شهدای یک منطقه و استان و حتی شهدای اقشار مختلف جامعه. اما هستند شهدایی که کمتر از آنها یاد میشود؛ شهدای اقلیتها یا همین شهدای افاغنه.
شایسته است، برای ترویج فرهنگ وحدت و همدلی که از آرمانهای بلند شهداست و همچنین نیاز امروز جهان اسلام به تحقق وحدت مذاهب اسلامی، یادواره شهدای افاغنه به صورت کشوری برگزار شود تا با یادآوری نام و خاطر آنها ورقی از خدمات شهدای افاغنه به ارزش های دینی ورق بخورد و از طرفی نمایانگر وحدت افاغنه و ایرانی برای دفاع از حریم اسلام باشد چرا که وحدت به عنوان شاه کلید تشکیل امت اسلامی دشمنانی پرو پاقرص دارد از جنس آمریکای مستکبر، از جنس سگ هاری چون رژیم صهیونیستی، از جنس قارون منطقه (رژیم آل سعود) و از جنس گروهک های تروریستی امثال داعش که به نژاد و مذهب و ملیت و زن و مرد بودن قربانیان خود فکر نمی کنند و مدعی اند به بهشت نمی رسند جز ریختن خون انسان ها به فجیع ترین شیوه ممکن.
پیشنهاد کاملاً بجایی است و امتحانی برای مسئولین و مردم.