خیلی ها فکر می کردند که بعد از جنگ راه اختلاس هم بسته می‌شود ولی نشد. انگار خدا هم می خواهد یک جورایی به اینها کمک کند. خدا شانس بده!

فرمانده سابق تیپ الغدیر یزد که همه فکر می کردند بعد از جنگ آدم سر به راهی شده و سرش به کار خودش گرم است، یهویی چمدان ها را بست و دور از چشم ما از مرز لبنان و سوریه در رفت! یعنی پرید. شاید شما هم شنیده باشید، سردار محمدعلی الله دادی یکی از فرماندهان عالی رتبه سپاه بود که به همراه فرزند شهید عماد مغنیه و سه نفر دیگر از همرزمان خود خیلی یواشکی شربت شهادت را بالا کشیدند! (همون سرکشیدند خودمون) و رفتند به جمع یاران امام حسین(ع). آخه این چه وضعی است؟!

به خدا نوبره؛ همه نوع اختلاس شنیده بودیم. اختلاس تقوی و شهادت نشنیده بودیم. آره داداش؛ اینها از رانت سپاه به نفع خودشان استفاده می کنند! قبلاً هم یکی دیگرشان که مدیر کل بود کار و بار و صندلی و اتاق را رها کرد و رفت سوریه. سوریه رفتن همانا و سر بریده اش را به نیزه زدن همان. به گمانم اسمش اسکندری بود. عبدالله اسکندری! حیف که دیگر دستمان بهشان نمی رسد و گرنه یقه شان را می گرفتیم.

از "اختلاس گرانِ اخلاص" باید پرسید چطور این معامله های بزرگ را کردند و کسی نفهمید؟ این پیرمرد خوزستانی که اخیراً در سامرا گلوله به قلبش خورد را باید جایی گیر آورد و او را سوال پیچ کرد. باید از سردار حمید تقوی پرسید به سفارش و رانت چه کسی شدی فرمانده خط دفاع از حرم امامین عسکریین؟

افسوس که پریدند و در رفتند آنجایی که دیگر دست کسی بهشان نمی رسد. تعجب می کنم که چرا امنیتی ها و دستگاه های اطلاعاتی کاری نمی کنند؟!

بخدا یکی جلوی این ها را بگیرد... از ما گفتن بود.

والسلام