شیرازه – سرویس فرهنگی: رد کنسرت‌های حاشیه‌دار هم‌چنان در اظهارات مقامات وزارت ارشاد دولت تدبیر و امید پررنگ است. پس از این‌‌که مدیر کل دفتر شعر و موسیقی وزارت به لغو کنسرت گروه لیان در شیراز تاخته بود، این بار وزیر ارشاد مواضع مشابهی را اتخاذ کرد.

علی جنتی که برای سخنرانی در همایش اقتصاد هنر به شیراز آمده بود، در خصوص لغو برخی کنسرت‌های موسیقی در جمع خبرنگاران گفت است: «وقتی مجوزی داده می‌شود همه باید به قانون تن بدهند... نباید این گونه باشد که وقتی یک دستگاه رسمی مجوزی صادر می‌کند، افراد دیگری به صورت قانونی و غیرقانونی با این قضیه برخورد کنند.»

نکته جالب در سخنان جنتی این است که او خود به برخوردهای قانونی با برنامه‌های مجوزدار نیز اشاره کرده است؛ امری که لغو مجوز کنسرت گروه لیان در شیراز بر اساس آن صورت گرفت.

اگرچه وزارت ارشاد و زیرشاخه‌های آن در استان‌ها مسول صدور مجوز برای کنسرت‌ها و برنامه‌های هنری هستند و صدور چنین مجوزهایی به معنای قانونی بودن این برنامه‌ها محسوب می‌شود اما این قطعا معنایش، سکوت مردم و سایر مسئولان نسبت به این کنسرت‌ها نیست.

وقتی یک تشکل دانشجویی قصد برگزاری یک برنامه درون دانشگاهی را دارد، بعضاَ شورای تامین شهرستان به دلایل مختلف به ماجرا ورود کرده و مانع برگزاری این برنامه می‌شود. این مساله در تمام دولت‌ها صورت گرفته. اگرچه می‌شود نسبت به تنگ‌نظری و نبود سعه صدر در برخی از این رفتارها مواردی را مطرح کرد، اما ضرورت وجود یک نهاد مشخص که مصلحت امنیتی، سیاسی و فرهنگی شهر را در کلیت آن دیده و بر برنامه‌ها نظارت کند، غیرقابل کتمان است.

بر همین اساس، به نظر اظهارات وزیر ارشاد از نظر منطقی و ساختارهای قانونی دچار ضعف جدی است. صدور مجوز برای یک کنسرت که در حیطه اختیارات این وزارت‌خانه است، الزاماَ به معنای قطعیت برگزاری آن نیست. وقتی گروه‌های دانشجویی و مردمی همراه با برخی از نخبگان مذهبی و فرهنگی یک شهر نسبت به برگزاری کنسرت‌های بعضاَ ساختارشکنانه و البته مجوزدار هشدار می‌دهند، نه وزارت ارشاد می‌تواند به این افراد بگوید سکوت کنید و در رسانه‌ها مطالب انتقادی ننویسید و نه شورای تامین و نهادهای نظارتی می‌توانند نسبت به این هشدارها بی‌تفاوت باشند. البته قطعا معترضان نیز نباید عرصه اعتراض به یک کنسرت را به رقابت‌ها و مبارزه‌های جناحی تبدیل کنند.

گرچه به نظر می رسد خود وزیر نیز در اثبات ادعایش سعی دارد از این ترفند استفاده کند و حتی دلسوزی دلسوزان و دین داران را با چوب سیاسی بزند. جنتی در شیراز حتی نگرانی ائمه جمعه را بیجا خواند و گفت: «بعضی از عناصر دیگری که  در جامعه احساس مسئولیت دینی می‌کنند، گمان می‌کنند این موضوع با ارزش‌های دینی مغایرت داشته باشد.» و البته وزیر ارشاد به این مساله اشاره نکرده که چه کارهایی را باید انجام بدهد یا وزارتخانه متبوعش انجام ندهد تا صدای این دینداران به اعتراض بلند نشود!

بهترین شیوه این است که وزارت ارشاد، حساسیت‌های خود در صدور مجوز را بالا برده و به دور از هرگونه رویکرد سیاسی، مولفه‌های فرهنگی و محیطی را لحاظ کند تا مجوزهای قانونی او، با رفتار قانونی شورهای تامین و احساسات دینی مردم و علما که براساس اصل شرعی امر به معروف و نهی از منکر انعکاس می یابد مواجه نشود.