به گزارش شیرازه به نقل از سروانلاین، امیرحسین سلیمی در مقاله ای که در هفته نامه سروستان امروز به چاپ رسیده،شهرستان سروستان را  گذرگاه ایلات و عشایر کوچ رو فارس معرفی کرده است.

او می گوید: شهرستان سروستان از معدود شهرهایی است که به لحاظ موقعیت جغرافیایی (گذرگاه های تنگ غنیبی،گردنه خاوران و چهار راه نمکدان) گذرگاه ایلات و عشایر بسیاری می باشد که در بهار و پاییز کوچ می کنند و به ییلاق و قشلاق می روند تا چراگاه های تازه ای برای دام های خود بدست آورند.

این مردم زحمت کش در طول مسیر حرکت با خطرات زیادی از جمله سرقت  احشام و تصادف با وسایل نقلیه روبرو هستند.

شهرستان سروستان از لحاظ تنوع طوایف عشایری ساکن و کوچ رو در فارس کم نظیر می باشد. عرضه محصولات لبنی عشایر به مردم استان هایی که از این شهر عبور می کنند زبانزد خاص و عام میباشد. برای شناخت بیشتر همشهریان سروستانی و دیگر هموطنان عزیز به معرفی طوایف و تیره های این مردم زحمت کش و سخت کوش می پردازیم.

طوایف عرب در منطقه سروستان

1-تیره حسانی(حسونی): این تیره از قدیمی ترین عشایر منطقه سروستان میباشند که از سه اولاد (فامیل) اسپرجانی، احمدی و موسایی تشکیل شده اند و چند خانوادر رحیم خانی که از طایفه عرب درازی جهرم به این تیره اضافه شده اند. حسانی ها بخش وسیعی از مردم مهاجر در سروستان را تشکیل می دهند و تعدادی از آنها هم هنوز به صورت عشایر نیمه سیار در گردنه خاوران و چشمه زیبای سرونخودی به دامداری مشغول می باشند. زبان آنها عربی است و در گذشته مرحوم قزلباش احمدی،کلانتر این طایفه بوده است.

2-تیره میرکی: میرکی ها به مانند اعراب حسانی از قدیمی ترین عشایر منطقه سرستان می باشند  و در سی سال گذشته تعداد زیادی از آنها به فسا مهاجرت و روستای کاظم آباد را تشکیل داده اند. فامیل اکثر آنها کاظمی میرکی می باشد. زبان این تیره فارسی با گویش خاص خود است. زنده یاد حاج جمال کاظمی کلانتر این طایفه بوده است.

3-تیره عبدالیوسفی: این تیره اکثرا عشایر سیار می باشند که زمستان ها در برآفتو نظرآباد و کوه شوریجه آغل می زنند و بهار به منطقه دهبید(صفا شهر) کوچ می کنند.عبدالیوسفی ها عرب زبان می باشند و زنده یاد قلی خان خسروی،کلانتر این تیره بوده است.

4-تیره مومنی کوچی: این تیره هم از عشایر قدیمی حومه سروستان می باشند که در گذشته در اطراف چشمه بزرگ تزنگ و گردنه پست چنار به دامداری مشغول بوده اند و چند سالی است که روستای   مومن آباد را تشکیل داده اند. زبان این تیره هم عربی و زنده یاد علی نقی خان شکوهی،کلانتر آنها بوده است.

5- تیره لر: این تیره اصالت بختیاری دارند که در زمان به قدرت رسیدن کریم خان زند از چهارمحال بختیاری به منطقه فسا تبعید شده اند. بخشی از این تیره در فسا و سروستان و بخشی هم در میانجنگل فسا و اطراف سروستان به دامداری مشغول می باشند. لرها فارسی زبان  با گویش محلی و کلانتر آن ها بیگ میرزا کریمی بوده است.

طوایف باصری

1-بالا ولایتی ها: از تیره عبدلی طایفه باصری می باشند و از ده چهل در حومه ی کت گنبد در روستاهای امیرآباد(یک و دو) به دامداری و کشاورزی مشغول هستند . فامیل آنها امیری و بقیه هم در ایزدخواست و مرودشت ساکن هستند. فارسی زبانند و کلانتر آنها زنده یاد اسدالله بالا ولایتی بوده است.

2-تیره جوچین(اولاد رضا): در روستاهای رکن آباد و امیرآباد به دامداری و کشاورزی مشغول هستند و زبان آنها فارسی با گویش محلی و کلانتر این تیره هم محمد خان ضرغامی بوده است.

3-باصری های علی قنبری و قوقی: روستاهای چاه انجیر و قنبری و علاءالدوله را هم باصری های علی قنبری و قوقی تشکیل می دهند.زبان علی قنبری و قوقی ها هم فارسی می باشد.

طایفه نفر: از نفری ها تعداد کمی خانوار در روستاهای شوریجه و کوهنجان ساکن می باشند. زبان مردم نفر ترکی و زنده یاد خان نفر هم کلانتر این طایفه بوده است.

کرد شولی: کردشولی ها عشایری سیار می باشند که از منطقه اقلید در زمستان به سروستان و خفر کوچ می کنند. اصالت لری دارند. تیره های طایفه کردشولی عبارتند از: اربابدار، مراد شفیع، خلجی و لری. زبان این طایفه فارسی با گویش لری می باشد و در گذشته زنده یاد عطا خان ستوده کلانتر این طایفه بوده است.

ترک های قشقایی:

1-تیره بلوردی: این تیره در اطراف خفر سروستان و شیراز زندگی می کنند. زبان آن ها ترکی قشقایی می باشد. کلانتر این تیره هم زنده یاد امان پاشایی بوده است.

2-روستای طالب بیگی:طالب بیگی ها خود را قشقایی و از تیره کلاه سیاه می دانند.

در پایان اگر تیره یا طایفه ای از قلم افتاده است عمدی در کار نبوده و نمی باشد.

انتهای پیام