به گزارش سرویس سیاسی شیرازه، کاروان پرشمار هیئت دولت در نهمین روز از اردیبهشت ماه وارد شیراز شد. سفری که مردم فارس امید زیادی به تدبیر دولت اعتدال در گره گشایی از مشکلات عدیده خود داشتند. دولت اما همان طور که اعلام کرده بود نه تنها مصوبات استانی نداشت، بلکه به پروژه هایی اعتبار داد که تا پایان ریاست جمهوری حسن روحانی یعنی سال 95 و اوایل 96 به بهره برداری برسد.

رهاورد این سفر تصویب 92 طرح و پروژه با 953 میلیارد تومان بود در حوزه های تربیت بدنی، کشاورزی و منابع آب، حمل و نقل، عمران شهری، رفاه و تأمین اجتماعی، بهداشت و سلامت.

10 روز پس از بازگشت روحانی به تهران، پایگاه اطلاع رسانی دولت مصوبات شانزدهمین سفر استانی حجت الاسلام روحانی را فهرست وار منتشر کرد. جدول منتشر شده نشان برخی جزئیات از جمله میزان اعتبار در سال های 94 و 95، زمان بهره برداری و منابع تامین اعتبار هم اعلام شده است.

بررسی منابع اعتبار نشان می دهد که این طرح ها از محل اعتبارات استانی و ماده 180 قانون برنامه پنجم توسعه اجرا خواهند شد و تقریبا اعتبار خاصی از منابع منطقه ای و ملی در این سفر برای فارس در نظر گرفته نشده است.

ماده 180 هم برای خود داستانی دارد. این ماده همان پولی است که برای توازن منطقه‌ای استان‌های محروم و کم‌برخوردار در نظر گرفته می شود که با نظر نماینده های مجلس هزینه می شود. هر چند به گفته قادری نماینده مردم شیراز، اعتبار فارس در سال 94 از محل ماده 180 نسبت به سال 93 افزایش 52 درصدی دارد اما در چند سال اخیر این مبالغ از سوی دولت به طور کامل تخصیص نمی یابد. از طرف دیگر پولی قرار است با تشخیص نماینده های مجلس هزینه شود دولت محل هزینه آن را مشخص کرده است! با این اوصاف آیا مردم می توانند باور کنند اعتبار جدیدی وارد فارس شده است؟ آیا سفر دولت صرفا برای توزیع اعتبارات استانی بوده؟ اگر چنین باشد، پس جایگاه استاندار فارس و معاون برنامه ریزی وی کجاست؟

با بررسی شهرستان هایی که از برکات سفر رئیس جمهور بهرمند شده اند، آشکار برخی بی عدالتی ها را می توان مشاهده کرد. شهرستان هایی از جمله آباده، اقلید، بوانات، سپیدان، نی ریز، فراشبند و خرامه کمترین و شهرستان هایی مثل لامرد بیشترین سهم را از اعتبارات سفر رئیس جمهور خواهند داشت. نبود مصوبه خاصی در جهت توسعه شهرستان لار باعث شد تا صدای نمازگزاران جمعه هم درآید. آیا این موضوع با عدالت و شعار اعتدال همخوانی دارد؟

نگاه مجدد به جدول منتشر شده توسط سایت اطلاع رسانی دولت، حکایت از آن دارد شهرستان هایی مثل گراش و خرمبید هیچ مصوبه ای نداشتند و نام شهرستان گردشگری سپیدان صرفا جهت تکمیل یک استخر و شهرستان بوانات که درگیر مشکلات راه و بهداشت است برای تکمیل یک سالن ورزشی به میان آمده است!

از موضوع تخصیص اعتبارات که بگذریم، چرا از سفر به یکی دو شهرستان از 30 شهرستان فارس که می توانست باعث شور و نشاط سیاسی مردم شود دریغ شد؟ چرا مشاهدات وزرا در سفر به شهرستان ها در جلسه شورای اداری مطرح نشد؟ چرا بهایی به صنایع و کارخانه و کارگاه های نیمه تعطیل داده نشد؟ سهم گردشگری از سفر هیئت دولت به فارس چقدر بود؟

رضایی نماینده جهرم درباره دستاوردهای سفر دولت به فارس می گوید: مشکل اصلی فارس، آب است. آبرسانی به 600 روستای فارس با تانکر انجام می شود. سرنوشت انقال آب خلیج فارس به فارس چه می شود؟

به هر حال، ماحصل این سفر گرچه مورد انتقاد جدی مردم و برخی مسئولین است اما برای تحقق مصوبات سفر هم باید دغدغه مند بود. چرا که معمولا مصوبات سفر استانی دولت ها علی رغم وعده های محکم چندان رنگ عمل به خود نمی گیرد. مسئولین می توانند کمیته پیگیری مصوبات سفر تشکیل دهند و نمایندگان با حضور در وزراتخانه ها امور را پیگیری کنند اما مردم و رسانه ها به پیگیری مسئولین بسنده نمی کنند، چرا که دولت، زمانی را وعده کرده که خود اهمیت آن را بیش از هر کسی درک می کند.