وی در این خصوص بیان داشت: وجود فاضلاب و رها شدن آن در رودخانه به‌ویژه در ورودی شیراز از سمت شرق سبب بروز آلودگی‌ها و بیماری‌های مزمن می‌شود.

عضو شورای شهر شیراز تصریح کرد: مردم این نقاط به چه دلیل باید در طول گرمای تابستان شاهد این بی‌مسئولیتی از جانب مسئولان بوده و کانال‌های فاضلاب شهر شیراز در این نقاط بدون سرپوش و حتی لایروبی باشد. این موضوع سبب نگرانی و ناراحتی و سلب آسایش عده‌ای مردم شده و باید هرچه زودتر فاضلاب‌های رها شده در جنوب شیراز ساماندهی شود.

وی گفت: شایسته است مدیرعامل شرکت آبفای شیراز به عنوان مسئول مستقیم در اسرع وقت نسبت به رفع این مشکل برنامه‌ریزی ویژه داشته باشند.

این عضو شورا در ادامه نطق پیش از دستور خودبه موضوع تفکیک زمین در باغ‌های اطراف شیراز اشاره کرد و گفت: عده‌ای در حاشیه شهر شیراز و نیز باغات این شهر با استفاده از نفوذ خودمی‌کوشند تا به منفعت‌طلبی ادامه داده و به توسعه بی‌رویه شهر و نابودی باغ‌ها دامن بزنند.

وی افزود: مسئولان مربوطه در شهرداری و نمایندگان شورای شهر در کمیسیون ماده پنج باید با اقتدار و توجه بیشتری به این مسائل ورود کرده و اجازه تغییر کاربری و تفکیک‌های غیر قانونی را ندهند.

پاک‌فطرت همچنین به موضوع دل‌نگرانی بخش عمده‌ای از مردم شیراز نسبت به افزایش عوارض ساخت و ساز اشاره کرد و افزود: این موضوع علاوه بر ایجاد رکود، موجب ناراحتی مردم شهر شده است.

وی تصریح کرد: در برآورد سالانه عوارض و فرمول ساده‌سازی آن بررسی کارشناسانه صورت نگرفت و شورای شهر نیز به اشتباه آن را تصویب کرده است.

وی گفت: باید شورا و شهرداری اشتباه سهوی صورت گرفته را به مردم اعلام کرده و با اقدامات کارشناسی در اسرع وقت نسبت به اصلاح این مصوبه اقدام کنند.

پاک فطرت تاکید کرد: نيكو اين است كه شجاعانه و بدون فرار از مسئوليت، از محضر شهروندان خوب شيراز عذرخواهي كنيم و بگوييم اشتباه سهوي انجام شده و با انجام اقدامات كارشناسي در اسرع وقت مصوبه ياد شده را اصلاح خواهيم كرد.

وی اضافه كرد: باید بپذیریم که ما نماینده مردم هستيم بنابراين در تصميمات ما بايد جانب مردم را بگيريم زيرا در نظر گرفتن مصالح شهرداري به تنهايي تأمین كننده حقوق مردم نيست.

این عضو شورا همچنين با اشاره به بحث خروج پادگان هوابرد از شهر شیراز، به وجود مصوبه و توافق‌ها در اين خصوص اشاره و تاكيد كرد: اين سؤال را بايد مسئولان شهرداري پاسخ بدهند كه آیا طی این همه سال و با وجود مکاتبات و تعهدات گوناگون همچنان باید شاهد رکود در این زمینه باشیم؟ چرا با وجود مکاتبه صریح وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و نیز توافق استاندار وقت با مسئولین ارتش، هنوز اتفاقی نیفتاده است؟