کاش تیم‌ملی والیبال را شایسته «بدرقه» می کردیم!
۱۳ ساعتی از بازشدن سایت فروش بلیت مسابقه ایران و روسیه در لیگ جهانی می گذرد. دیداری که به نوعی بازی خداحافظی ما از لیگ جهانی امسال هم هست.
به نوشته مجله مهر، به قول آن گزارشگر معروف، «تصویر گویای همه چیز هست». ساعت حدود ۱ بعداز ظهر روز بازی است. هنوز بلیت می فروشند. هنوز حدود بیست و چند درصد از ظرفیت سالن خالی است و سایتی که تا همین چند روز پیش یکی از پرترافیک ترین سایت‌های ایران بود، حالا چنین حال و روزی دارد.
بچه‌ها امسال عالی بودند. در «گروه مرگ»، همه تیمها را دست کم یک بار بردیم. روسیه ای که حتی تابه حال ۳-۲ از ما نباخته بود را ۳ بار ۳ هیچ برده‌ایم. آمریکای قهرمان لیگ جهانی را دو بار سه هیچ شکست داده‌ایم و سرنوشت‌مان فقط توی شبی که زورمان به لهستان قهرمان جهان نرسید، عوض شد.
برد دو شب پیش لهستان مقابل آمریکا، بازی دیشب را تشریفاتی کرده بود و ما هم باختیم. کاش دست کم برای تشکر و خداقوت و دلگرمی این بچه‌های دوست داشتنی، دیشب سالن را بیشتر از همیشه پر می‌کردیم. یک جوری که خستگی به تن شان نماند.
کاش این قدر «بد بدرقه» نبودیم!
