کد خبر: ۷۲۵۰۰
تاریخ انتشار: ۱۵:۱۶ - ۲۱ تير ۱۳۹۴

الگوهای دختران ایرانی را دریابید؟

وقتی حرف از زن و نقش آن در جامعه می شود زبان ها بی محابا از ارزش والای آن سخن به میان می رانند اما در واقع وقتی به متن جامعه رجوع می کنی آنچه که کمتر بدان پرداخته می شود؛ نقش بی بدیل این عنصر خلاق هستی است. اگر دلمان برای فرهنگ این جامعه می سوزد! اگر از بی حجابی ها و بی بند و باری ها جانمان بر لب آمده! بهتر است دستی هم به افکار و عقاید به غلط رفته خود بکشیم.
به گزارش شیرازه به نقل از «دیارباران»: امتحان تمام شده است و من در راهروی دانشگاه منتظر یک دوست هستم. قول داده است در جمع و جور کردن پرسشنامه پایان نامه ام کمکم کند. هنوز نیامده که گفت و گوی دو دختر دانشجو توجه ام را جلب می کند. هرچه نگاه می کنم شکل و شمایلشان به دانشجو جماعت نمی خورد. اما دانشجویند! دانشجوی یک دانشگاه دولتی! بهترین فرصت بود برای گپ و گفتی که مرا برساند به آنچه که در ذهنم جا خشک کرده، نمی دانم چه شد که حرف از حجاب شد. بی مقدمه پرسیدم حجاب را چگونه می بینی؟! دوست می داری یا متنفری؟! و چه خوب که او هم بی مقدمه جواب داد: «ببین عزیزم! من خرم از پل گذشته! پس برای خوش آمدن این پسر و اون پسر خودمو درست نکردم. خدا زیباست! زیبایی هم دوست داره! منم دوست دارم زیبا باشم.»

حدیث قشنگی است. «خدا زیباست. زیبایی هم دوست داره». البته در اینجا بیشتر شبیه توجیه قشنگی است. داشتم به همین چیزها فکر می کردم که یک دفعه تلنگری زد به ذهنم که: «خانوم راستی! حالا شما که دنبال رسیدن به ایده آلی! الگوی مناسبی در جامعه امروزی داری...؟!»

* آیا دختران جوان ایرانی در مسیر پرپیچ و خم زندگی بدون الگو راه به جایی می برند؟!

امروز عصر ارتباطات است. عصر پیشرفت است. در عصر حاضر هر جامعه ای برای رسیدن به آرمان ها و اهدافش نیاز به عوامل و منابعی دارد که می توان نیروی انسانی ماهر و عالم را یکی از مهم ترین این عوامل دانست. مقام معظم رهبری در این باره می فرمایند: «یک کشور اگر مى‌خواهد به معناى واقعى بازسازى کند، باید بیش­ترین تکیه و بیش­ترین نگاه و توجّهش، به انسان و نیروى انسانى باشد. وقتى که صحبت از نیروى انسانى است، باید توجه کنیم که نصف جمعیت کشور و نیمى از نیروى انسانى، بانوان کشورند. اگر بینش غلطى در مورد زن وجود داشته باشد، بازسازى به معناى حقیقى و در سطح وسیع آن، شدنى نیست.»بیانات در اجتماع زنان خوزستان، به تاریخ 1375/12/20

در دنیای امروز که دختران و زنان جامعه ما همواره دنبال رشد و تعالی و پیشرفت هستند، در این مسیر پرپیچ و خم بدون الگو و رهبر هرگز راه به جایی نمی برند. در این بین هر وقت حرف از حجاب و الگوی برتر می شود بی شک نام بلند بانوی اسلام حضرت فاطمه زهرا (س) بر بلندای این قله به چشم می خورد اما سؤال این است: دختران و بانوان مسلمان ایرانی در چند دهه اخیر چرا با وجود الگوهای برتر از صدر اسلام تاکنون، در الگو پذیری و همسان سازی این مهم، کمتر راه به سر منزل مقصود برده اند؟!

لاله افتخاری نماینده مردم تهران در مجلس در گفت وگو با خبرنگار «دیارباران» با اشاره به اهمیت ظرفیتی که اجتماع برای زن قائل می شود، اظهار کرد: «زنان از صدر اسلام تاکنون نقش های مهمی در رشد و توسعه و ماندگاری اسلام در سمت ها و جایگاه های مختلف ایفا نموده اند.

وی تصریح کرد: حضرت خدیجه، حضرت فاطمه (س) و حضرت زینب (س) در صدر اسلام و در انقلاب اسلامی ایران نیز برگرفته از اسلام ناب محمدی (ص) شهدای زن، مادران شهدا و زنانی که مسئولیت های مهمی در دولت ها و ادوار مجلس برعهده داشتند نقش های مهمی در ماندگاری اعتلای نظام جمهوری اسلامی ایران ایفا کرده اند.»

وقتی حرف از زن و نقش آن در جامعه می شود زبان ها بی محابا از ارزش والای آن سخن به میان می رانند اما در واقع وقتی به متن جامعه رجوع می کنی آنچه که کمتر بدان پرداخته می شود؛ نقش بی بدیل این عنصر خلاق هستی است!

بگذار افسار قلم رها شود و بتازد. این سؤالی است که مدت ها است ذهن نویسنده را مشغول کرده! آیا در سال های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی این بانوان ایرانی نبودند که دست از آمال و آرزوهای به حق خود گذشته و علم استقلال را به دست گرفتند؟ چندین بانوی شهید و جانباز تقدیم انقلاب شده؟ چندین زن ایرانی در دوره طاغوت رنج زندان به جان خریده اند؟ چشمان کدامین مادر و همسر و دختر به در دوخته شده تا شاید خبری از عزیزی مرهم زخم شان شود؟ حال چه شده که همه ظرفیت های این قشر عظیم کمتر به یاری گرفته می شود؟ چه شده که از همین زنان مستعد با پتانسیل بالای علمی و اجتماعی صرفا برای پر کردن صندلی های خالی این همایش و آن سخنرانی استفاده می شود؟!

رهبر معظم انقلاب، این بزرگ حامی زن مسلمان، وظیفه‏ زن در خانواده و جامعه را چنین مقایسه می‏کنند: «در صدر اسلام، زن در میدان جنگ، علاوه بر بستن زخم مجروحان ـ که این کار بیش­تر بر عهده‌ى زنان بود ـ حتّى گاهى با نقاب، در میدان جنگ و رزم­هاى دشوار آن روز، شمشیر هم مى‌زد! درعین‌حال در داخل خانه، فرزندان خود را هم در آغوش مى‌گرفت، تربیت اسلامى هم مى‌کرد، حجاب خود را هم حفظ مى‌کرد؛ چون این ها منافاتى با هم ندارد. اگر کسى درست توجّه کند، خواهد دید که منافاتى ندارد.» بیانات در اجتماع زنان خوزستان، به تاریخ 1375/12/20

مقام معظم رهبری در جایی دیگر در این باره می‏فرمایند: «آن کسانى که سابقه دارند، می­دانند که زنان، هم در دوران مبارزه نقش داشتند، هم بخصوص در همان دوران انقلاب ـ یعنى آن یک سال و نیمى که حرکت انقلابىِ عمومى شروع شد ـ نقش داشتند. زنان یک نقش مؤثر و بى‌جایگزین داشتند؛ که اگر نبودند زنان توى این اجتماعات، بلاشک این اجتماعات عظیم و این تظاهرات عظیم، آن اثر را نمی­بخشید؛ علاوه بر اینکه در بعضى جاها مثل مشهد ما، اصلاً شروع این تظاهرات، از زنان شد. یعنى اولین حرکت عمومىِ مردمى، یک حرکت زنانه بود.»بیانات در سومین نشست اندیشه‌هاى راهبردى‌، به تاریخ 1290/14/10

این مجال گذشت. اما بگذار آرام بگویم:

اگر دلمان برای فرهنگ این جامعه می سوزد. اگر از بی حجابی ها و بی بند و باری ها جانمان بر لب آمده! دستی هم به افکار و عقاید به غلط رفته خود بکشیم. بیاییم با ظرفیت سازی و الگو برداری از دختران زینبی و زنان فاطمی جامعه خود که بی سر و صدا در گوشه و کنار این زندگی سری به هستی گرم می کنند، به دختران نوجوان خود راه فاطمی را نشان دهیم زیرا، باید که راه فاطمه روشن بماند!


نظرات بینندگان