به گزارش شیرازه به نقل از مارگون، دقایقی بعد از اذان صبح یکی از روزهای تابستانی که نسیم خنکی می وزد، برای گفت و گو با رفتگران به سطح شهر می روم. همه جا ساکت و آرام است. در انتهای  بلوار، چند کارگر نارنجی پوش در حال نظافت پیاده رو و حاشیه خیابان هستند.

بارش شب گذشته و وزش باد شدید برگ های  درختان را در سطح خیابان و پیاده رو ریخته است و این ایام روزهای سخت کاری کارگران خدمات شهری است،  آمدن مسافران برای تعطیلات و مسافران تابستانی، هم نگرانی جدی رفتگران به شمار می رود.  آقای الیاسی رفتگری است که با 2 سال سابقه کار از شغل خود و خدمتی که به شهروندان ارائه می دهد، راضی است. برای داشتن یک زندگی و درآمد بخور و نمیر رفتگرشده، وقتی از او می پرسم: از مردم چه انتظاری داری؟ جواب می دهد: مردم اگر نظافت را رعایت کنند و کمتر در معابر و جدول ها آشغال بریزند هم به نظافت شهر و هم به ما کمک می کنند تا بهتر بتوانیم به نظافت شهر و رفت و روبه محله ها برسیم.
 
نگران امنیت شغلی
آقای بیضایی رفتگر دیگری است که 7 سال است به این شغل شریف اشتغال دارد. وقتی می پرسم آیا از شغل و کارت راضی هستی؟ لبخندی می زند و می گوید: «مجبورم راضی باشم به هر حال هر کسی باید متولی کاری باشد و به شیوه ای امرارمعاش و زندگی خانواده اش را تامین کند من هم مثل دیگر آدم ها». او هم ساعت 4 صبح کارش را با یاد و نام خدا شروع می کند. وی به نحوه پرداخت حقوقش ا شاره می کند و می گوید: حقوق های ما را دیر به دیر می دهند اگر چه طبق قانون کار است ولی... او بیش از این حرفی نمی زند چرا که نگران امنیت شغلی خود است. وقتی می پرسم انتظار شما از مردم چیست؟ در جواب می گوید: از مردم می خواهم که زباله های منازل را در ظروف مناسب و سر وقت جلوی منازل قرار دهند. متاسفانه برخی شهروندان زباله ها را داخل جدول ها می ریزند و این مسئله به خصوص در فصل زمستان، کار ما را سخت تر می کند.
 
به شغلم افتخار می کنم
آقای جعفری کارگر 35 ساله ای است که 9 سال است رفتگری می کند. از ساعت 5/4 صبح شروع کارش است: مستاجرم اما اجاره ها بالاست و حریف زندگی نمی شوم. الان در به در دنبال خانه اجاره ای ارزان تری در شهر هستم. وی در پاسخ به این سوال که آیا از کارش رضایت دارد یا نه؟ می گوید: از کارم راضی هستم ولی از حقوقم نه. از کارم ناراحت نیستم کار، کار است. او می گوید: از مردم انتظار دارم با ما با خوش رویی برخورد کنند، رفتار خوبی داشته باشند و مراعات حال ما را بکنند.به او می گویم از قدیم گفته اند: «سحرخیز باش تا کامروا باشی» آیا این حرف را باور داری؟ در جواب می گوید: مگر می شود باور نداشت! اول صبح به نام الله از خانه خارج می شوم و با خواندن حمد و سوره کارم را شروع می کنم و اعتقاد دارم سحرخیزی باعث پیشرفت آدم در زندگی می شود.
 
اصناف بیشتر رعایت کنند

مرد 37 ساله ای که خود را «..........» معرفی می کند می گوید: 2 سال است رفتگرم. او هم مدعی است از شغلی که دارد ناراحت نیست ولی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کند که مسئولان باید آن ها را رفع کنند. 5/2 روز مرخصی ماهانه را یکی قبول می کند و دیگری نه، شیفت کاری ما 8 ساعته است ولی از مرخصی، حق اولاد، بن کارگری، حق مسکن و ...خبری نیست. وی از مردم می خواهد ضمن حفظ بهداشت و نظافت شهر با رفتگران تعامل داشته باشند. به گفته وی برخی اصناف با پرت کردن زباله به کنار خیابان و جدول ها ساعتی بعد از نظافت بامدادی رفتگران دوباره خیابان ها را کثیف و خیال می کنند ما باید 24 ساعته جلوی مغازه آن ها باشیم و زباله ها را جمع کنیم.