به گزارش سرویس فرهنگی شیرازه، گردشگری یکی از صدها ظرفیت استان پهناور فارس است که علی رغم سخنان پرطمطراق مسئولین، استفاده عملی چندانی از آن نمی شود. ظرفیتی که همه به اهمیت آن وافق اند و مهمترین راه توسعه فارس و رفع بیکاری را نسخه شفابخش گردشگری می دانند اما آن چه از گردشگری در فارس خاصه شیراز در جامعه منعکس می شود، چند توریست خارجی از کشورهایی مثل آلمان و ژاپن است که از مجموعه حافظیه و آرامگاه سعدی، بازار وکیل و نهایتا تخت جمشید بازدید می کنند و عکس یادگاری می گیرند و شاید سوغاتی هایی همچون فرش و خاتم هم بگیرند. اما آیا ظرفیت های گردشگری این استان تاریخی و فرهنگی به این موارد خلاصه می شود؟

رهبر معظم انقلاب در سال 87 در جمع مسئولین استان، ظرفیت های گردشگری فارس را ترسیم کرده و می فرمایند: یکی از چیزهائی که در این استان مورد توجه است و جا دارد که بیشتر مورد توجه قرار بگیرد، مسئله‌ی گردشگری است. اینجا به خاطر وجود حرم مطهر حضرت احمدبن‌موسی (ع) جنبه‌ی مضاعف گردشگری دارد. اینجا مزار است، زیارتگاه است. جاذبه‌های گردشگری در اینجا خیلی زیاد است.

ایشان تصریح می کنند: من تصورم این است که اگر مسئولین کشور و مسئولین استان بتوانند از همین مسئله‌ی گردشگری به شکل درست، با تبلیغات صحیح و با جهت گیریِ صحیح استفاده کنند، درآمد آن، استان را از همه‌ ی معونه‌ های دیگر بی‌ نیاز می کند.

مسئولین استان فارس از فردای آن روز تاکنون در سخنرانی های متفاوت بر اهمیت این موضوع مدام تاکید می کنند اما اراده و برنامه مدونی برای بهره برداری از این نعمات ارزشمند ندارند و اصولا گفتار درمانی می کنند!

بعد از گذشت چندین و چند سال از تشکیل سازمان میراث فرهنگی و سایر سازمان ها و کمیسیون های مرتبط در فارس هنوز کسی نمی تواند آمار و جزئیات دقیقی از گردشگرانی که به این استان سفر کرده اند ارایه دهد. آمار و اطلاعاتی در دسترس نیست که چه میزان درآمد از بحث گردشگری عاید مردم فارس می شود یا این که برای معرفی ظرفیت های بی نظیر گردشگری این استان به جهانیان چه اقدامی صورت گرفته است؟ چند نمایشگاه در کشورهای اروپایی برای معرفی برندهای منحصر به فرد شیراز و فارس دایر شده است؟ چرا شهرداری شیراز و میراث فرهنگی برای برپایی یک بازارچه صنایع دستی پس از سال ها نمی توانند به توافق برسند؟ و سوالات فراوان بی پاسخی از این دست.

تردیدی وجود ندارد که در بحث گردشگری سلامت و گردشگری زیارت، شیراز جایگاه ویژه ای دارد. حرم مطهر احمد بن موسی الکاظم(ع) و وجود پزشکان حاذق در این شهر، زمینه مناسبی برای جذب گردشگر است. گرچه در زمینه تسهیل سفر شیعیان جهان به شهر شیراز و تشرف آنها به حرم مطهر حضرت شاهچراغ اقدامات خوب و شایسته ای در حال انجام است اما در گردشگری سلامت، پیشرفت خاصی را شاهد نیستیم و مردم کشورهای حاشیه خلیج فارس برای بحث درمان بیماری های خود به صورت موردی به شیراز سفر می کنند و هیچ اقدام سازمان یافته ای که بتواند بیماران منطقه را برای سفر به شیراز جهت درمان ترغیب کند، وجود ندارد.

یکی از پیش نیازهای توسعه گردشگری در فارس، توجه به زیرساخت ها و سرمایه گذاری است . متاسفانه بسیاری از اماکن گردشگری در استان از کمترین امکانات رفاهی و بهداشتی محروم هستند و این تنها شهر شیراز است که در بحث زیرساخت هایی همچون هتل، مشکل چندانی ندارد اما شهرستان های تاریخی مانند کازرون و فیروزآباد که خود می توانند یک قطب گردشگری باشند، از نبود هتل و اقامتگاه رنج می برند. به عنوان مثال، حمیدرضا گرامی فرماندار کازرون می گوید: در پنج ماه اول سال نزدیک به 7 هزار نفر گردشگر به کازرون سفر کرده اند اما به دلیل عدم وجود مراکز اقامتی و رفاهی حتی، یک روز را در این شهر نمانده اند.

با وجود همه این مسائل، نقش مسئولین در توسعه گردشگری، کلیدی است. نوع نگاه مسئولین به این مقوله و برنامه ریزی و تلاش آن ها برای معرفی جاذبه ها در جذب توریست اهمیت ویژه ای دارد. بعد از توافق هسته ای و گشایش های احتمالی، ورود مسئولین و هیئت های فرهنگی و تجاری خارجی به کشورمان بیشتر شده است و این هیئت ها به دنبال آنند تا بازاری را در کشورمان برای محصولات خود دست و پا کنند، حال، ما برای معرفی جاذبه های توریستی خود چه می کنیم؟

تقریبا، مقصد دوم تمام کسانی که پای خود را به کشور ما می گذارند پس از تهران، شهر اصفهان است. از اشتون گرفته تا وزیر خارجه جمهوری چک؛ سری به این شهر زده، از جاذبه های تاریخی و گردشگری اصفهان بازدید کرده و سوغات این شهر را به یادگار خریده اند.

حال فارس اما در این موضوع نزار است و هیچ مسئولی از این استان نمی خواهد یا نمی تواند، پای مسئولان کشورهای خارجی را به بازار وکیل بکشاند و او را ترغیب به خرید فرش و خاتم کند. چرا کسی در این استان نمی تواند حتی سفرا و هیئت های خارجی که به شیراز سفر می کنند را به بازدید از آثار و ابنیه تاریخی همچون تخت جمشید ببرد و «محصول فکر راقی و روشن بین و روحیه بلند نظر ایرانی» را به آن ها معرفی کند.

رهبر معظم انقلاب می فرمایند: در دنیا از چیزهائی که جنبه‌ی افتخارآمیز هم خیلی ندارد، گاهی اوقات به عنوان مفاخر تاریخی استفاده می کنند. آن کسانی که مفاخر تاریخی را ندارند، برای خودشان خلق می کنند! ما این همه مفاخر تاریخی داریم، این همه چیزهائی که مایه‌ی تفاخر تاریخی ملت ایران است، اعتماد به نفس ملت ایران است؛ چرا اینها را نشان ندهیم؟