عدم حمایت دولت یکی از موانع کارآفرینی است/ مسئولان جواب قانع کنندهای نمیدهند
در
همین زمینه با محمد شاهین اکبرآبادی یکی از پرورش دهندگان موفق مرغ بومی
به گفتگو نشسته ایم ؛ محمد شاهین که متولد سال 1360 و دارای مدرک کارشناسی
رشته علم اطلاعات و دانش شناسی و کارشناسی ارشد مدیریت MBA
می باشد به جای تلاش برای استخدام در مشاغل دولتی، دست به فعالیتی زد که
امروز برای 5 نفر به طور مستقیم و برای 200 نفر به طور غیرمستقیم
اشتغالزایی کرده است، او همچنین اکنون مدیر عامل شرکت تعاونی مرغداران کوار
می باشد.
چطور شد که به پرورش مرغ بومی روی آوردید؟
از
دوران کودکی و بواسطه فعالیت مرحوم پدرم در پرورش مرغ گوشتی با اصول پرورش
مرغ آشنا شدم و پس از وفات پدرم، مسئولیت اداره مرغداری به من واگذار شد و
آن دوران همزمان بود با افت شدید بازار مرغ گوشتی، لذا به این فکر افتادم
که به فعالیت دیگری بپردازم. ابتدا مدتی به پرورش گاو پرداختم و مدتی نیز
دست به پرورش گوسفند زدم، منتهی هیچکدام از آنها با امکانات و توانایی های
من سازگار نبود و بنابراین تصمیم گرفتم همان راه پدر را با تغییرات و
نوآوری هایی انجام دهم و از این رو به پرورش مرغ بومی روی آوردم، البته
مدتی نیز پرورش اردک و بلدرچین را تجربه کردم. در سال 1390 و با شرکت در
کلاس های جهاد کشاورزی شیراز و با 2500 قطعه جوجه بومی کار خود را آغاز
کردم و روز به روز بر این تعداد افزودم و از آنجایی که تولید جوجه بومی در
استان فارس محدود بود، به ناچار به جهاد کشاورزی استان اصفهان مراجعه کردم و
ظرفیت پرورش این واحد را بیش از پیش افزایش دادم.
آیا نهاد و سازمانی هم از شما حمایتی به عمل آورده؟
حدود
دو سال پیش مسئولین بسیج سازندگی سپاه ناحیه کوار از فعالیت بنده مطلع
شدند و در نظر داشتند که در قالب کمک به طرح های اقتصاد مقاومتی از این طرح
نیز حمایت کنند و لذا دو فقره وام 30 میلیون تومانی به آن اختصاص دادند
منتهی به دلیل ضمانت نامه های سخت بانکی، تنها موفق به دریافت 15 میلیون
تومان از آن وام شدم.
در حال حاضر ظرفیت تولید سالانه شما به چه میزان است؟
همانطور
که گفتم من کار خود را با 2500 قطعه آغاز کردم و در دفعات بعد آن را به 5
هزار، 10 هزار و نهایتاً 60 هزار قطعه در یک دوره پرورش مرغ بومی افزایش
دادم به طوری که در حال حاضر با پرورش 250 هزار قطعه مرغ بومی در سال مشغول
به فعالیت هستم.
برآوردتان از میزان پرورش این نوع از مرغ از ابتدای فعالیتتان تاکنون چقدر است؟
با توجه به روند افزایشی میزان فعالیتمان، آماری در حدود 800 هزار قطعه را تاکنون پرورش داده ایم.
هر دوره پرورش مرغ بومی چند روز یا ماه است؟
دوره
پرورش این نوع از مرغ 2.5 تا 3 ماه می باشد و در صورتی که آن را تا 6 ماه
نگهداری کنیم به مرحله تولید تخم هم می رسد منتهی به دلیل مخارج سنگین
تغذیهای، تولید تخم مرغ آنها در حال حاضر مقرون به صرفه نیست.
مرغ بومی نسبت به مرغ گوشتی دارای چه مزیت هایی می باشد؟
مرغ
بومی (محلی) نسبت به مرغ گوشتی (ماشینی) از خواص بیشتری برخوردار است و به
دلیل اینکه این نوع مرغ مقاومت بهتری در برابر بیماریها دارد در طول دوره
پرورش آنها از آنتی بیوتیک و داروهای کمتری استفاده می شود و به همین دلیل
در میان مصرف کنندگان نیز از مقبولیت بیشتری برخوردار است.
مهمترین مشکلات بر سر راه پرورش مرغ بومی در حجم انبوه چیست؟
عمده
مشکل پرورش مرغ بومی، عدم وجود مشتری عمده آن و عدم صدور مجوز کشتار آن
توسط سازمان دامپزشکی می باشد و البته مدت زمان به نسبت زیاد رشد این
پرندگان را نیز باید به این موارد اضافه نمود، در حالی که مرغداریهای
صنعتی بعد از 45 روز مرغهای خود را به بازار عرضه میکنند، اما زمان پرورش
مرغ بومی حداقل 2.5 تا 3 ماه است.
آیا اقدامی نیز در خصوص دریافت مجوز کشتار انجام داده اید؟
بله؛
بارها جلساتی را با مسئولین دامپزشکی استان داشته ایم و پیگیری های متعددی
را انجام داده ایم ولی متأسفانه مسئولین دامپزشکی به هیچ وجه زیر بار صدور
این مجوز نمی روند و جواب قانع کننده ای نیز به ما ارائه نمی دهند و تنها
جوابشان این است که این نوع مرغ در سیستم ما تعریف نشده است و این در حالی
است که مجوز کشتار بوقلمون، بلدرچین، کبک و برخی دیگر از پرندگان به راحتی
صادر می شود و گوشت آنها به وفور در بازار موجود است. البته ما این نکته را
هم به مسئولین دامپزشکی و جهاد کشاورزی استان متذکر شده ایم که روزی می
رسد که این طرح در یکی دیگر از استان های کشور انجام می شود و آن زمان است
که شما باید در حسرت پیشتازی آن استان در انجام این طرح بمانید.
عمده مشتریان شما چه کسانی هستند؟
به
دلیل عدم صدور مجوز کشتار، عمده مشتریان ما افراد دست فروش و یا پرورش
دهندگانی است که متقاضی 200 تا 500 قطعهای مرغ بومی می باشند و ما در واقع
به نوعی اشتغالزایی غیرمستقیمی نیز برای این افراد انجام دادهایم.
چه توصیه ای به افرادی دارید که می خواهند در این مسیر گام نهند؟
پیشنهادم
می کنم این کار را از منزل و به تعداد کم، آن هم با پرورش نیمچه (مرغ یک
تا 2 ماهه) آغاز کنند و هم می توانند آن را پرورش داده و به مرحله تخم
گذاری برسانند و هم می توانند بزرگ کرده و گوشت آن را به فروش برسانند.
چه درخواستی از مسئولین دارید؟
مهمترین
درخواستم از مسئولین این است که نسبت به صدور مجوز کشتار همکاری لازم را
داشته باشند و البته مشکلات دیگری نیز که ما با آن روبرو هستیم این است که
پرورش مرغ بومی از سهمیه سوخت دولتی برخوردار نیست و صندوق بیمه کشاورزی
نیز این نوع مرغ را مورد بیمه قرار نمی دهد و این در حالی است که این نوع
مرغ به دلیل مقاومت ذاتی، از تلفات بسیار کمتری برخوردار است که امیدواریم
مسئولین امر در جهت رفع این موانع اقداماتی انجام دهند.
به عنوان یک کارآفرین، مهمترین موانع موجود بر سر راه کارآفرینی در ایران را در چه می دانید؟
مهمترین
این موانع را می توان در بروکراسی شدید اداری، عدم مدیریت کلان کشور، عدم
حمایت از سوی دولت و وامهای بانکی غیرقابل دریافت توسط بسیاری از افراد به
دلیل ضمانت نامه های سنگین دانست به طوری که بسیاری از افراد برای یک وام
چند میلیونی می بایست ضمانت های آنچنانی ارائه دهند و این در حالی است که
برخی از افراد وام های کلان و میلیاردی را بدون کمترین پشتوانه و براحتی
دریافت می کنند.
آیا پیشنهادی جهت توسعه کارآفرینی دارید؟
پیشنهاد
می کنم دولت با اختصاص یک درصد مالیات بر دخانیات، درآمد حاصل از آن را در
اختیار کارآفرینی قرار دهد تا از این طریق بخشی از ضرر و زیانی که برخی
افراد بر جامعه تحمیل می کنند جبران گردد.
نظر شما در خصوص اقتصاد مقاومتی چیست؟
به
هر حال در شرایط تحریم ما مجبور به روی آوردن به این نوع از اقتصاد هستیم و
یکی از نمونه های موفق این نوع اقتصاد، کشور چین است که در سالهای اخیر
بواسطه همین روش به رشد چشمگیری دست یافته است و جالب اینکه یکی از شعارهای
دولت چین این است که «هر خانه را به یک کارخانه تبدیل کنید». در مجموع می
توان گفت اقتصاد مقاومتی فرصت مناسبی برای بهرهگیری از ظرفیت تولید داخل
است.
به عنوان مدیرعامل شرکت تعاونی مرغداران کوار، مهمترین مشکلات مرغداران شهرستان را در چه چیزی می دانید؟
مهمترین
مشکلی که مرغداران در ماه های اخیر با آن درگیر هستند قیمت پایین مرغ و
عدم حمایت از سوی دولت می باشد، هم اکنون قیمت تمام شده هر کیلو مرغ برای
مرغدار 4500 تومان هزینه دارد در صورتی که باید آن را با قیمت 3700 تا 3800
تومان به بازار عرضه کند. درست است که این مسئله برای مصرف کننده خوشایند
است که قیمت مرغ و هرگونه اقلام موردنیازش پایین باشد منتهی این امر بسیاری
از تولیدکنندگان را به مرز ورشکستگی کشانده است و چاره این امر نیز حمایت
دولت از تولیدکننده می باشد.