لازم به ذکر است حال محمد رضا دلداری هم اکنون در وضعیت خوبی می باشد ولی کماکان به تشخیص پزشکان باید تحت بستری و مراقبت باشد.

همسر محمد رضا دلداری به خبرنگار ما گفت: از اهالی استهبان هستم و 23 سال از زندگی مشترکم با آقای دلداری می گذرد

وی از ازدواج خود با دلداری گفت: در سال 1374 در سن 15 سالگی با محمد رضا ازدواج کردم، حاصل این ازدواج ابوالفضل که اکنون 12 سال دارد و در حال تحصیل است.

وی در خصوص نحوه انتخاب محمد رضا دلداری به عنوان همسر گفت: از ابتدا علاقه شدیدی به خانواده های شهدا و ایثارگزام و جانبازان و کسانی که به کشور با ایمان خالص خدمت کردند را داشتم و آرزویم این بود که همسرم نیز از این خانواده ها باشد.

در ازدواج با محمد رضا همه تصمیمات برعهده خودم بود و چون اورا با ایمان و خوش اخلاق و صادق یافتم به وی علاقه مند شدم؛ برای من مهمترین ملاک و معیار صداقت و درک متقابل است که خداوند خواسته بنده را اجابت کرد و همسری با این ویژگی ها را برایم برگزید.

همسر محمد رضا درخصوص زمان جانبازی همسرش بیان کرد: او در سال 1360 در سن هجده سالگی در جنگ تحمیلی جانباز شد و از هجده سالگی تا کنون با ویلچر جابه جا می شود.

وی در مورد بستری های محمد رضا اظهار داشت: سابقه بستری های محمد رضا کم نیست و قبلا هم به مدت 3 سال در بیمارستان ارتش بستری بوده و هم اکنون هم بعد از اینکه حالش وخیم شد 41 روز در بیمارستان علوی تحت مراقبت و بستری می باشد میگذرد و چند روز پیش به علت عوارض داروئی به کما رفت و خداوند دوباره هوشیاری را به وی بازگرداند به گفته پزشکان وضعیت وی رو به بهبودی است.

رنجبر مهمترین عامل ازدواج موفق را درک متقابل افراد از هم دانست و ادامه داد: زوج هایی هستند که شبیه وضعیت من ازدواج میکنند ولی به دلیل عدم درک متقابل وعدم شناخت کامل اخلاقیات به جدایی منجر می شود.

همه تلاشم در زندگی این است که همواره او را راضی نگه دارم وی همچنین ادامه داد: که خانواده دلداری و هم خانواده ام از بنده راضی هستند واین از لطف خداوند است که شامل حالم شده تا در کنار همسرجانبازم زندگی کنم و از او مراقبت کنم

همسر جانباز در خصوص اخلاق نیک محمد رضا میگوید: هر ساله بدون این که من یادم باشد سالگرد ازدواجمان را به من یادآوری میکند و با جشن کوچکی این روز را گرامی میدارد .

با وجود همه مشکلات فراوانی که وجود دارد خدا را شاکرم که در کنارم است همدیگر را کامل درک میکنیم درک مهمترین چیزی است که همسر جانباز باید داشته باشد.

در دورانی که تازه مادر شدم دوران سختی را نسبت به دیگر خانواده هایی که زندگی معمولی دارند را گذراندم، بعد از تلاش ها و زحمات فراوان به لطف خدا صاحب فرزند شدیم در آن زمان احساسی داشتم که اصلا نمیتوان بیان کرد همه ما خوشحال بودیم نه تنها من بلکه همه آشنایان اقوام حتی همسایگان خوشحال شدند.

وی ادامه داد به عنوان یک زن به راحتی توانستم تمامی امور خارج از منزل را انجام بدهم بدون این که از کسی توقعی داشته باشم و یا باری بر دوش کسی بگذارم به تنهایی از عهده کارها بر می آیم.

در برخی از سازمان ها و ادارات به دلیل عدم شناخت از وضعیت محمد رضا دلداری کارها به سختی انجام می شود و مطمئن هستم اگر بشناسند اصلا کوتاهی نمیکنند و کمک میکنند ولی من اخلاقا نمی پسندم که خود را معرفی کنم تا از این عنوان برای انجام امور اداری استفاده کنم، سختی ها را قبول میکنم و هیچ اعتراضی نمیکنم زیرا از روز اول خودم این شرایط را پذیرفته ام با توکل بر خدا از مشکلات عبور میکنم.

رنحبر در مورد مشکلاتی که یک جانباز با شرایط خاص در جامعه ممکن است با آن روبرو شود، گفت: وضعیت عبوری معابر برای جانبازان و افراد معلول که با ویلچر جا به جا می شوند ناراحت کننده است و هیچ جایگاهی برای عبور و مرور افراد ویلچری در نظر گرفته نشده است و حتی در برخی از ارگان ها و ادارات تعبیه نشده است و باعث به وجود آمدن مشکلات فراوانی در جا به جایی و انجام امور شده است.

وی در پایان به دیگر مشکلات جانبازان و معلولین اشاره کرد و بیان کرد: که هر گاه برای انجام امور به مکانی مراجعه کردم در هنگام بازگشت متوجه برگ جریمه راهنمایی و رانندگی بر روی شییشه اتومبیل میشوم با وجود نشان معلولیت بر روی پلاک خودرو و محدودیت هایی که برای پارک کردن خودرو جانبازان و معلولین وجود دارد شاهد این هستم که بدون درک این مشکل برگ های جریمه شامل حال ما می شود، در صورتی که یک فرد ناتوان قادر نیست مسافت طولانی بین فلان اداره تا محل پارک خودرو را با ویلچر بپیماید و لازم است در نزدیکی آن مکان و یا مرکز پارک کند و تقاضا دارم تا این مشکل بزرگ برای جانبازان و معلولین برطرف شود.

انتهای پیام/