
در وصیتنامه شهید خبرنگار «محمود صارمی» میخوانیم؛
خدایا مرا جزء توبهکاران واقعی قرار بده
شهید «محمود صارمی» در وصیت خود مینویسد: ای خدا مرا که در اثر غرور و خودپرستی گناه میکنم ببخش؛ زیرا این بدن ضعیف من توانایی تحمل آتش جهنم را ندارد و خدایا مرا جزء توبهکاران واقعی قرار بده.
به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، از این پس هر روز را با یاد و خاطره شهیدان عزیزمان، پرچمدار آزادی و عزت ایران اسلامی خواهیم ساخت و در پرتو فداکاریهای آنان، راه صدق و ایثار را برای نسلهای آینده روشنتر خواهیم کرد.
شهید محمود صارمی در خردادماه ۱۳۴۷ش در شهرستان بروجرد در خانوادهای مذهبی دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در مدرسه شهید باهنر بروجرد سپری نمود و دوران متوسطه را نیز در دبیرستان حضرت رسول «ص» در رشته علومانسانی با موفقیت در سالهای ۱۳۶۵-۱۳۶۶ش پشت سر نهاد.
وی همراه با تحصیل به دلیل علاقه شدید به ورزش کاراته در این رشته فعالیت خود را آغاز کرد و در فاصله کوتاهی با گذراندن دورههای مختلف در این رشته، موفق به کسب کمربند مشکی و کارت مربیگری در این حرفه شد.
صارمی در سال ۱۳۶۷ در کنکور سراسری رشته جغرافیای انسانی دانشکده ادبیات و علومانسانی «آن زمان دانشکده جغرافیا در طبقه چهارم دانشکده ادبیات واقع بود» دانشگاه تهران پذیرفته شد و دوران تحصیلات دانشگاهی خود را بهطورجدی با موفقیت و در سختترین شرایط زندگی با کارکردن جهت امرارمعاش و تأمین هزینههای تحصیل طی کرد.
صارمی در دوران تحصیلات در دانشگاه بنا به وظیفه و احساس مسئولیت از طریق بسیج دانشجویی دانشگاه تهران به جبهههای کردستان، حلبچه و جنوب خرمشهر اعزام و ۱۴ ماه در این جبههها در کنار سایر رزمندگان اسلام به دفاع از کیان و تمامیت ارضی کشور پرداخت.
صارمی در سال ۱۳۷۱ با داشتن دانشنامه کارشناسی، به استخدام سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی درآمد و بهعنوان کارشناس متون خبری فعالیت خود را آغاز کرد.
وی پس از چند صباحی استخدام در سازمان ایرنا، تشکیل خانواده داد و در سال ۱۳۷۲ش خداوند فرزندی به او عطا کرد که نامش را سینا نهاد.
صارمی باپشتکار فراوان در حین اشتغال در خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، تحصیلات خود را در دوره کارشناسیارشد ادامه داد و در سال ۱۳۷۴ش موفق به اخذ مدرک کارشناسیارشد از دانشگاه شهید بهشتی در رشته جغرافیای انسانی با گرایش روستایی شد.
روایت شهادت شهید محمود صارمی
صارمی در ۲۶ دیماه سال ۱۳۷۵ش بهعنوان مسئول نمایندگی خبرگزاری جمهوری اسلامی راهی کابل در افغانستان شد؛ زیرا در شرایطی که این کشور درگیر جنگهای داخلی بود و بهخوبی میدانست در این سرزمین آشوبزده خطر به اسارت درآمدن و حتی شهادت وجود دارد؛ اما برحسب وظیفه، رسالت و تکلیف این راه را انتخاب کرد.
وی با تنها سلاحش که ایمان و قلمش بود، در آن وضعیت بحرانی کشور مصیبتزده افغانستان توانست مظلومیت مردم ستمدیده، زجرکشیده و بیدفاع و بیگناه بهویژه مردم مزارشریف و جنایت گروه ضدبشری، تروریست، متحجر و خائن طالبان را به طور صریح و سالم به گوش جهانیان برساند.
صارمی حدود ۲۰ روز قبل از سقوط مزارشریف و آن حادثه تلخ، دچار بیماری آپاندیس میگردد که با مشکلات فراوان و تلاش و پیگیری دوستانش به مدت پنج ساعت شبانه به دکتر رفته و با توجه به وضعیت نامساعد جسمیاش، در محیطی کاملاً غیربهداشتی با فقدان امکانات، بدون وجود نور کافی و برق تحت عمل جراحی قرار میگیرد.
وی بعد از گذشت دو روز از این جراحی به ایران اعزام میشود و باوجود سپریکردن دوران نقاهت در تهران، پس از اوجگیری جنگ در افغانستان برحسب تکلیف از طریق خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران و با توجه به احساس مسئولیت شرعی و حرفهای خبرنگاری و رسالتی که بر دوش داشت؛ مجدداً چهاردهم مردادماه به محل کارش در مزارشریف اعزام شد.
در زمان بسیار کوتاهی به مدت سه روز تا هفدهم مردادماه خبر سقوط مزارشریف و به خاک و خون کشیدن، قتلعام زنان، مردان و کودکان بیگناه را به ایران و سراسر جهان مخابره نمود.
محمود صارمی به همراه دیپلماتهای کنسولگری جمهوری اسلامی در هفدهم مردادماه ۱۳۷۷ش، غریب و بیگناه در زیرزمین کنسولگری ایران به شکلی فجیع و با بیرحمی تمام بهوسیله پیشرفتهترین سلاحهای آمریکایی توسط تروریستهای طالبان به رگبار مسلسل بسته شد و به صف رهپویان قافله قلم داران شهید پیوست.
فرازی از وصیتنامه شهید محمود صارمی
بسمهتعالی
ای برادران و خواهران جهادگر خطاهای من گنهکار روسیاه را که باعث رنجش شما شده ببخشید تا خدای بزرگ از من راضی شود.
ای خدا مرا که در اثر غرور و خودپرستی گناه میکنم ببخش؛ زیرا این بدن ضعیف من توانایی تحمل آتش جهنم را ندارد و خدایا مرا جزء توبهکاران واقعی قرار بده.
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!