به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، در سال‌هایی که بحران خشکسالی نفس اقتصاد کشاورزی را در بسیاری از مناطق کشور گرفته، شهرستان استهبان – با سابقه‌ای دیرینه در تولید باکیفیت‌ترین انجیر دیم جهان بیش از همیشه نیازمند توجه، حمایت و برنامه‌ریزی دقیق و فوری است.

امروز، باغ‌های انجیر استهبان که نتیجه سال‌ها تلاش، دانش بومی و فرهنگ کشاورزی مردمان این دیار است به علت کاهش شدید بارندگی و نبود برنامه آبیاری، در آستانه فروپاشی قرار دارند.

زیرساخت‌های حمل‌ونقل و بازار رسانی مناسب، سختی‌های صادرات، بروکراسی دست‌وپاگیر بانکی، و عدم حمایت کافی از صادرکنندگان و تولیدکنندگان، زنجیره‌ی اقتصادی این محصول ارزشمند را در معرض خطر جدی قرار داده است.

استهبان سهمی از منابع طبیعی چون نفت ندارد، اما سرمایه‌اش، مردم پرتلاش و محصول استراتژیکی چون انجیر است. اما همین میراث نیز در حال از بین رفتن است. وقتی باغدار به دلیل نبود آب، هزینه بالا، یا صادرات ناممکن، امیدی به آینده نداشته باشد، چه انتظاری از ماندگاری و شکوفایی این صنعت می‌توان داشت؟

حفظ انجیرستان‌های استهبان تنها یک اقدام اقتصادی نیست؛ این یک وظیفه ملی است. وظیفه‌ای برای حفظ میراثی جهانی، برای حمایت از مردمانی که در سخت‌ترین شرایط به تولید ادامه داده‌اند، و برای پاسداشت یکی از مهم‌ترین نمادهای کشاورزی ایران.

خواست مردم روشن است

اجرای فوری طرح آبیاری کمکی عادلانه، تسهیل شرایط صادرات و رفع موانع ارزی، اختصاص بودجه برای زیرساخت‌هایی مانند جاده‌ها و کانال‌های سنتی، ارائه تسهیلات مناسب برای سازگاری با تغییر اقلیم مانند سایبان و گلخانه، و تشکیل کارگروه ملی برای رسیدگی به مسائل انجیر.

زمان آن رسیده است که تصمیم‌گیران، به‌جای وعده، عمل کنند. استهبان باید دیده شود، نه فقط در سخنرانی‌ها، بلکه در تخصیص بودجه، تصویب طرح‌ها، و اجرای برنامه‌ها.
این صدا، صدای باغدارانی‌ست که با دستان پینه‌بسته، درخت‌هایشان را به امید روزی بهتر نگاه داشته‌اند. نگذاریم این امید خاموش شود.

انتهای خبر/ 224224