به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، باتوجه‌به تقارن خجسته آغاز سال ۱۴۰۴ با نام مبارک حضرت علی علیه‌السلام، از این پس بامدادان را با انوار قدسی نهج‌البلاغه منور می‌سازیم.

در حکمت ۱۰۷ نهج‌البلاغه آمده است:

«رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ وَ عِلْمُهُ مَعَهُ لَمْ یَنْفَعْهُ لَا یَنْفَعُهُ»

«چه‌بسا دانشمندی که جهلش او را از پای در آورد و دانش او همراهش باشد؛ اما سودی به حال او نداشته باشد».

امام علی علیه‌السلام در این سخن کوتاه و پرمعنا می‌فرماید: بسیاری از دانشمندان علم دارند، اما جهلشان آن‌ها را نابود می‌کند. این یعنی علم بدون عمل و توجه به آن، هیچ تأثیری ندارد و فرد را به بیراهه می‌برد.

ایشان در حدیثی دیگر می‌فرماید: عالِمِی که به علم خود عمل نمی‌کند، مثل فردی است که در جهل خود غرق است و این بیان نشان می‌دهد که علم بدون عمل، مانند جهل است و به درد نمی‌خورد.

امام علی علیه‌السلام همچنین می‌فرماید: علمی که تو را اصلاح نکند، گمراهی است و مالی که به تو سود ندهد، بدبختی است. علم باید انسان را به راه درست هدایت کند، در غیر این صورت، هیچ فایده‌ای ندارد.

گاهی علم با غرور، تکبر و خودخواهی همراه می‌شود و این ویژگی‌ها باعث می‌شود که علم نه‌تنها سودی نداشته باشد، بلکه به نابودی انسان منتهی شود. تاریخ پر است از نمونه‌هایی که نشان می‌دهد علم بدون درک و عمل، بی‌ارزش است.

انتهای خبر/