عدم رقابت ورزشکاران ایرانی با اسرائیل نیازمند بازنگری
شنیده می شود برخی فدراسیون ها حتی در برخی موارد رشوه میدهند، تا قرعه ایران به اسرائیل نخورد یا ورزشکار را مصدوم و مریض جلوه میدهند و یا حتی در برخی موارد وقتی احتمال برخورد با ورزشکار اسرائیلی زیاد است به ان رقابت ها ورزشکار اعزام نمیکنند.
به گزارش شیرازه، از ابتدای انقلاب شکوهمند اسلامی ایران عدم رسمیت بخشیدن به اسراییل به عنوان یکی از اصول سیاست خارجی ایران نمود بیرونی بسیاری داشته است.
در راستای این اصل خدشه ناپذیر، عدم روبرویی ورزشکاران ایرانی در مقابل ورزشکاران اسراییل به عنوان یکی از ارکان تثبیت شده ورزش جمهوری اسلامی ایران تعیین شده است.
پایه گذار عدم رقابت با اسرائیل
در این رابطه علی اکبر ولایتی رئیس هئیت موسس و هیئت امنای دانشگاه آزاد ضمن تقدیر از اقدام کشتی گیر ایران در عدم رویارویی با کشتی گیر رژیم صهیونیستی گفت: برخی میگویند این کار را ولایتی پایه گذاری کرد؛ بنده افتخار میکنم پایه گذار این اقدام در کشور بودم.
هدف از به رسمیت نشناختن اسرائیل در ورزش؟
مهمترین دلیل عدم رقابت با ورزشکاران را میتوان اعلام و ابراز عدم رسمیت کشور غاصب اسرائیل توسط جمهوری اسلامی ایران است که در بسیاری مواقع در مجامع جهانی نیز بازتاب های فراوانی داشته و این پیام از بعد تبلیغات جهانی با توجه به نفوذ ورزش در بین مردم جهان تاثیرگذاری زیادی دارد و پیام غاصب بودن اسرائیل را به مردم دنیا که شناختی هم از سیاست نداشتند رساند؛ تا جایی که عوامل این رژیم در مجامع بینالمللی ورزشی با استدلال سیاسی کردن ورزش توسط ایران، بحث محرومیت ورزشکاران و حتی کل تیم ایران را در کمیتههای ورزشی مطرح کردند و هزینه بازی نکردن را از یک باخت به محرومیت ورزشکار و حتی تا کل تیم برای ایران بالابردند.
پایه گذار عدم رقابت با اسرائیل
در این رابطه علی اکبر ولایتی رئیس هئیت موسس و هیئت امنای دانشگاه آزاد ضمن تقدیر از اقدام کشتی گیر ایران در عدم رویارویی با کشتی گیر رژیم صهیونیستی گفت: برخی میگویند این کار را ولایتی پایه گذاری کرد؛ بنده افتخار میکنم پایه گذار این اقدام در کشور بودم.
هدف از به رسمیت نشناختن اسرائیل در ورزش؟
مهمترین دلیل عدم رقابت با ورزشکاران را میتوان اعلام و ابراز عدم رسمیت کشور غاصب اسرائیل توسط جمهوری اسلامی ایران است که در بسیاری مواقع در مجامع جهانی نیز بازتاب های فراوانی داشته و این پیام از بعد تبلیغات جهانی با توجه به نفوذ ورزش در بین مردم جهان تاثیرگذاری زیادی دارد و پیام غاصب بودن اسرائیل را به مردم دنیا که شناختی هم از سیاست نداشتند رساند؛ تا جایی که عوامل این رژیم در مجامع بینالمللی ورزشی با استدلال سیاسی کردن ورزش توسط ایران، بحث محرومیت ورزشکاران و حتی کل تیم ایران را در کمیتههای ورزشی مطرح کردند و هزینه بازی نکردن را از یک باخت به محرومیت ورزشکار و حتی تا کل تیم برای ایران بالابردند.
در آخرین این قبیل اتفاقات کشتی گیر جوان ایرانی که هفته قبل در مسابقات جهانی زیر23 سال، برای رو در رو نشدن با کشتی گیر رژیم صهیونیستی به رقیب روس باخته بود طبق اعلام فدراسیون کشتی پرونده شکست عمدی وی به عنوان حرکتی غیراخلاقی به کمیته اخلاق اتحادیه جهانی ابلاغ شده است.
این قانون این گونه است که اگر در هر ورزشی متوجه شوند که ورزشکار با تبانی یا هر علت دیگری نتیجه مسابقه را تغییر داده است متهم به رعایت نکردن اصول جوانمردانه خواهد بود و اگر اثبات شود که چنین کاری کرده است با او برخورد خواهد شد.
البته فدراسیون کشتی ایران در پی ارجاع پرونده علیرضا کریمی و کادر فنی تیم امید ایران به «کمیته اخلاق و امور انضباطی اتحادیه جهانی کشتی» که ممکن است تبعات مختلفی را برای کشتی ایران در پی داشته باشد، اعلام کرده: "این فدراسیون با تمام توان و با استفاده از ابزارهای فنی و مدیریتی موجود از حقوق کشتیگیر، کادرفنی و کشتی ایران در کمیته مربوطه دفاع خواهد کرد.
در این میان برخی از احتمال محرومیت ایران از میزبانی ها خبر دادند و برخی هم نظر دیگری دارند. باید دید رسول خادم که در هیات رییسه اتحادیه جهانی هم عضویت دارد، می تواند این خبر بزرگ را از سر کشتی ایران بگذراند یا خیر.
در خصوص مواضع فدراسیون ایران در قبال مسائل خارج از امور، اصولا دو راه بیشتر وجود ندارد، یکی این که ایران مقابل این رژیم کودک کش بازی کند که در صورت شکست هرگونه استفاده و مانور تبلیغاتی در آن نتیجه عکس خواهد داشت و اصولا به رسمیت شناختن خواهد بود.
راه دیگر این است که ورزشکار ایرانی با پرچم ایران و فلسطین در زمین حاضر شود اما مسابقه ندهد این طور حداقل محرومیت بخاطر روبرو نشدن با اسرائیل است نه به خاطر شکست عمدی یا مصدومیت. در این شرایط به ورزشکار رژیم جعلی اسرائیل میفهمانیم که نه مصدومیم و نه مشکلی در سلامتیمان است و تنها دردی که داریم در سکوت در مقابل کودک کشی و تحقیر انسانیت است. در از آن داریم که انسان باید شرم کند از اینکه با لباس دولتی پست و جعلی که افتخارش کودک کشی است در میادین ورزشی حاضر شود و دلیل عدم رقابتمان جز حمایت از مظلوم نیست.
راه دیگر این است که ورزشکار ایرانی با پرچم ایران و فلسطین در زمین حاضر شود اما مسابقه ندهد این طور حداقل محرومیت بخاطر روبرو نشدن با اسرائیل است نه به خاطر شکست عمدی یا مصدومیت. در این شرایط به ورزشکار رژیم جعلی اسرائیل میفهمانیم که نه مصدومیم و نه مشکلی در سلامتیمان است و تنها دردی که داریم در سکوت در مقابل کودک کشی و تحقیر انسانیت است. در از آن داریم که انسان باید شرم کند از اینکه با لباس دولتی پست و جعلی که افتخارش کودک کشی است در میادین ورزشی حاضر شود و دلیل عدم رقابتمان جز حمایت از مظلوم نیست.
متاسفانه شنیده می شود برخی فدراسیون ها حتی در برخی موارد رشوه میدهند، تا قرعه ایران به اسرائیل نخورد یا ورزشکار را مصدوم و مریض جلوه میدهند و یا حتی در برخی موارد وقتی احتمال برخورد با ورزشکار اسرائیلی زیاد است به ان رقابت ها ورزشکار اعزام نمیکنند.
به نظر می رسد با این روش ها نه عزت ملی و اعتقادی خواهیم داشت و نه به هدفمان که همان حمایت از مظلومان فلسطین و تحقیر رژم صهیونیستی نخواهیم رسید.
راهکارهای یک معادله سخت
حل معادله سخت شده است. سه راه داریم که هرکدام هزینههای خودش را دارد:
یک: همین روش را ادامه بدهیم یعنی باخت در بازی ماقبل اسرائیل: این روش یعنی ایجاد هزینه باخت برای ایران بدون هیچ هزینه تبلیغاتی علیه اسرائیل.
دو: حاضر نشدن در مقابل حریف اسرائیلی بجای باخت در بازی ماقبل: این روش تبلیغات علیه رژیم اسرائیل را دارد اما هزینه سنگین محرومیت ورزشکار و کل تیم ورزشی ایران را نیز به همراه دارد.
سه: بازی کردن در مقابل رژیم اسرائیل: در این روش باتوجه به آنکه سالهاست تبلیغ کردهایم که بازی کردن یعنی تأیید رژیم اسراییل؛ هزینه سنگین عقبنشینی را برای کل سیاستهای جمهوری اسلامی دارد.
البته در صورت ادامه شرایط فعلی باید بگونهای از ورزشکار تجلیل شود که حداقل قسمتی از هزینه سنگینی که او پرداخته جبران شود (باخت برای یک ورزشکار گاهی یعنی پایان تمام زندگی حرفهایاش). تقدیر شایسته از ورزشکار و دلجویی از او که باعث احساس خسران در وی نشود..
باید در اینباره راهکار و چاره بهتری جست...
باید در اینباره راهکار و چاره بهتری جست...
* ابراهیم شیشه گر
نظرات بینندگان