لزوم ورود نهادهای نظارتی برای صیانت از بیت‌المال در فوتبال
وضعیت امروز نقل و انتقالات فوتبال و مطرح شدن رقم‌هایی که خیلی‌ها را شگفت‌زده می‌کند، نتیجه تماشاگر بودن مسئولان نظارتی و فدراسیون فوتبال است.
به گزارش شیرازه، روزنامه «جوان» در صفحه ورزشی خود نوشت:
با شروع فصل نقل و انتقالات، ریخت و پاش‌ها در باشگاه‌های دولتی دوباره شروع شده، آن هم در شرایطی که همه حواس‌ها به روسیه و خبرهای مربوط به تیم ملی فوتبال است. اینجا در تهران مدیران تیم‌های دولتی با گشاده‌دستی در حال بستن قراردادهای میلیاردی با بازیکنان میلیونی هستند بدون اینکه کسی متوجه رقم‌هایی باشد که این روزها در برگه قرارداد بازیکنان نوشته می‌شود، رقم‌هایی که دیگر از چندصد میلیون عبور کرده و حالا کمتر بازیکنی پیدا می‌شود که پیشنهاد یک قرارداد میلیاردی را روی میز مدیران تیم‌ها نگذارد. البته این مسئله مختص به امسال و سال گذشته نیست و چند سالی است که بدون هیچ ضابطه و قانونی قراردادهای فوتبالیست‌ها صفرهایش اضافه می‌شود، قراردادهایی که در نهایت باید از جیب بیت‌المال پرداخت شود و مدیر باشگاه هم دغدغه‌ای برای جذب بازیکن آن هم به قیمت غیرواقعی ندارد! مانند چند روز پیش که مدیرعامل باشگاه پارس جنوبی دست به یک افشاگری تکان‌دهنده زد تا عمق فاجعه و ریخت و پاشی که این روزها از بیت‌المال در فوتبال در جریان است، مشخص شود. مدیرعامل پارس جنوبی گفته بود، یکی از تیم‌های دولتی با بازیکن این تیم که تا فصل پیش قرارداد 300 میلیونی داشت، قراردادی 5/2 میلیاردی بسته است!
صحبت‌های مدیرعامل پارس جنوبی حاکی از رشد هشت برابری قیمت یک بازیکن در یک فصل است، اتفاقی بی‌سابقه آن هم برای بازیکنی که نه ستاره لیگ بوده و نه حتی لباس تیم ملی را پوشیده است. البته وقتی چند سال قبل قرارداد 900 میلیونی بازیکن استقلال پس از یک فصل سکونشینی و بازی نکردن برای فصل بعد به بالای میلیارد رسید، می‌شد حدس زد که فصل نقل و انتقالات در فوتبال ایران از قاعده خاصی پیروی نمی‌کند و به این بستگی دارد که یک مدیر چقدر می‌تواند به بیت‌المال و بودجه عمومی کشور دست‌درازی کند.
در چنین شرایطی که یک بازیکن معمولی بالای 2 میلیارد می‌گیرد، بازیکنان ملی‌پوش که در جام جهانی هم حضور دارند، چه پیشنهادی قرار است روی میز مدیرعامل خود بگذارند؟!
وضعیت امروز نقل و انتقالات فوتبال و مطرح شدن رقم‌هایی که خیلی‌ها را شگفت‌زده می‌کند، نتیجه تماشاگر بودن مسئولان نظارتی و فدراسیون فوتبال است. به‌رغم اینکه چند سال پیش برای جلوگیری از افزایش افسارگسیخته قرارداد فوتبالیست‌ها، ابتدا قانون سقف قرارداد و در ادامه سقف بودجه باشگاه‌ها تدوین شد، اما این قوانین یک سال بیشتر تاریخ مصرف نداشت، قوانینی که درست اجرا نشدن آن، سهم زیادی در افزایش رقم قراردادها و پنهانکاری باشگاه‌ها داشت.
با این حال چند سالی است که نه فدراسیون فوتبال و نه سازمان لیگ دغدغه‌ای برای کنترل قراردادها ندارند و در این چند سال قدمی هم در این رابطه برنداشته‌اند تا قیمت بازیکنان برخلاف وضعیت معیشتی مردم که هر سال سخت‌تر می‌شود، بالا و بالاتر برود تا جایی که امروز یک باشگاه دولتی راحت می‌آید و با یک بازیکن 300 میلیونی قرارداد 5/2 میلیاردی می‌بندد، رویه‌ای که در باشگاه‌های صنعتی نیز در جریان است و تا امروز حساسیت کسانی را که مدافع بیت‌المال و مدعی مبارزه با فساد در فوتبال بوده‌اند به همراه نداشته است. مدیران باشگاه‌های دولتی و صنعتی هم بدون توجه به هزینه‌هایی که با این ریخت و پاش به بیت‌المال تحمیل می‌کنند، این روزها بدون اینکه مورد کوچک‌ترین عتابی قرار گیرند، در حال جولان دادن هستند.
با توجه به اهمال فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ به نظر می‌رسد دستگاه‌های نظارتی و بازرسی باید برای صیانت از بیت‌المال وارد میدان شوند. بدیهی است در سال‌های اخیر حضور کمرنگ نهادهای ناظر و بالادستی در کنترل هزینه‌های افسارگسیخته باشگاه‌ها در رسیدن فوتبال به فساد و حیف و میلی که این روزها درگیر آن است، کمک کرده است. ادامه بی‌تفاوتی دستگاه‌های نظارتی به ریخت و پاش‌هایی که از بیت‌المال در فوتبال در حال رخ دادن است، نگران‌کننده است و این را می‌طلبد که آنها محکم‌تر از قبل وارد میدان شوند و از گشاده‌دستی و دست‌درازی مدیران باشگاه‌های دولتی و صنعتی به بیت‌المال جلوگیری کنند. برخورد با مدیران متخلف باشگاه‌ها که فقط هزینه روی دست باشگاه می‌گذارند و ترفندی برای درآمدزایی ندارند بدون شک می‌تواند نقش زیادی در کنترل وضعیت نابه‌سامان ارقام رد و بدل شده در فوتبال داشته باشد، اقدامی که باعث می‌شود تا مدیری به خودش اجازه ندهد با دست‌درازی به بیت‌المال با یک بازیکن میلیونی قراردادی میلیاردی ببندد.
سعید احمدیان
با شروع فصل نقل و انتقالات، ریخت و پاش‌ها در باشگاه‌های دولتی دوباره شروع شده، آن هم در شرایطی که همه حواس‌ها به روسیه و خبرهای مربوط به تیم ملی فوتبال است. اینجا در تهران مدیران تیم‌های دولتی با گشاده‌دستی در حال بستن قراردادهای میلیاردی با بازیکنان میلیونی هستند بدون اینکه کسی متوجه رقم‌هایی باشد که این روزها در برگه قرارداد بازیکنان نوشته می‌شود، رقم‌هایی که دیگر از چندصد میلیون عبور کرده و حالا کمتر بازیکنی پیدا می‌شود که پیشنهاد یک قرارداد میلیاردی را روی میز مدیران تیم‌ها نگذارد. البته این مسئله مختص به امسال و سال گذشته نیست و چند سالی است که بدون هیچ ضابطه و قانونی قراردادهای فوتبالیست‌ها صفرهایش اضافه می‌شود، قراردادهایی که در نهایت باید از جیب بیت‌المال پرداخت شود و مدیر باشگاه هم دغدغه‌ای برای جذب بازیکن آن هم به قیمت غیرواقعی ندارد! مانند چند روز پیش که مدیرعامل باشگاه پارس جنوبی دست به یک افشاگری تکان‌دهنده زد تا عمق فاجعه و ریخت و پاشی که این روزها از بیت‌المال در فوتبال در جریان است، مشخص شود. مدیرعامل پارس جنوبی گفته بود، یکی از تیم‌های دولتی با بازیکن این تیم که تا فصل پیش قرارداد 300 میلیونی داشت، قراردادی 5/2 میلیاردی بسته است!
صحبت‌های مدیرعامل پارس جنوبی حاکی از رشد هشت برابری قیمت یک بازیکن در یک فصل است، اتفاقی بی‌سابقه آن هم برای بازیکنی که نه ستاره لیگ بوده و نه حتی لباس تیم ملی را پوشیده است. البته وقتی چند سال قبل قرارداد 900 میلیونی بازیکن استقلال پس از یک فصل سکونشینی و بازی نکردن برای فصل بعد به بالای میلیارد رسید، می‌شد حدس زد که فصل نقل و انتقالات در فوتبال ایران از قاعده خاصی پیروی نمی‌کند و به این بستگی دارد که یک مدیر چقدر می‌تواند به بیت‌المال و بودجه عمومی کشور دست‌درازی کند.
در چنین شرایطی که یک بازیکن معمولی بالای 2 میلیارد می‌گیرد، بازیکنان ملی‌پوش که در جام جهانی هم حضور دارند، چه پیشنهادی قرار است روی میز مدیرعامل خود بگذارند؟!
وضعیت امروز نقل و انتقالات فوتبال و مطرح شدن رقم‌هایی که خیلی‌ها را شگفت‌زده می‌کند، نتیجه تماشاگر بودن مسئولان نظارتی و فدراسیون فوتبال است. به‌رغم اینکه چند سال پیش برای جلوگیری از افزایش افسارگسیخته قرارداد فوتبالیست‌ها، ابتدا قانون سقف قرارداد و در ادامه سقف بودجه باشگاه‌ها تدوین شد، اما این قوانین یک سال بیشتر تاریخ مصرف نداشت، قوانینی که درست اجرا نشدن آن، سهم زیادی در افزایش رقم قراردادها و پنهانکاری باشگاه‌ها داشت.
با این حال چند سالی است که نه فدراسیون فوتبال و نه سازمان لیگ دغدغه‌ای برای کنترل قراردادها ندارند و در این چند سال قدمی هم در این رابطه برنداشته‌اند تا قیمت بازیکنان برخلاف وضعیت معیشتی مردم که هر سال سخت‌تر می‌شود، بالا و بالاتر برود تا جایی که امروز یک باشگاه دولتی راحت می‌آید و با یک بازیکن 300 میلیونی قرارداد 5/2 میلیاردی می‌بندد، رویه‌ای که در باشگاه‌های صنعتی نیز در جریان است و تا امروز حساسیت کسانی را که مدافع بیت‌المال و مدعی مبارزه با فساد در فوتبال بوده‌اند به همراه نداشته است. مدیران باشگاه‌های دولتی و صنعتی هم بدون توجه به هزینه‌هایی که با این ریخت و پاش به بیت‌المال تحمیل می‌کنند، این روزها بدون اینکه مورد کوچک‌ترین عتابی قرار گیرند، در حال جولان دادن هستند.
با توجه به اهمال فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ به نظر می‌رسد دستگاه‌های نظارتی و بازرسی باید برای صیانت از بیت‌المال وارد میدان شوند. بدیهی است در سال‌های اخیر حضور کمرنگ نهادهای ناظر و بالادستی در کنترل هزینه‌های افسارگسیخته باشگاه‌ها در رسیدن فوتبال به فساد و حیف و میلی که این روزها درگیر آن است، کمک کرده است. ادامه بی‌تفاوتی دستگاه‌های نظارتی به ریخت و پاش‌هایی که از بیت‌المال در فوتبال در حال رخ دادن است، نگران‌کننده است و این را می‌طلبد که آنها محکم‌تر از قبل وارد میدان شوند و از گشاده‌دستی و دست‌درازی مدیران باشگاه‌های دولتی و صنعتی به بیت‌المال جلوگیری کنند. برخورد با مدیران متخلف باشگاه‌ها که فقط هزینه روی دست باشگاه می‌گذارند و ترفندی برای درآمدزایی ندارند بدون شک می‌تواند نقش زیادی در کنترل وضعیت نابه‌سامان ارقام رد و بدل شده در فوتبال داشته باشد، اقدامی که باعث می‌شود تا مدیری به خودش اجازه ندهد با دست‌درازی به بیت‌المال با یک بازیکن میلیونی قراردادی میلیاردی ببندد.
سعید احمدیان
نظرات بینندگان
