به گزارش سرویس اجتماعی شیرازه، یک خبر کوتاه اما پرحادثه و غم‌بار بود؛ آری سیل ناگهانی شیراز در فرودین ۹۸ که در جان چندین نفر را گرفت و ده‌ها نفر را مجروح و خسارات مالی زیاید به بار آورد.

پس از آن با شنیدن خبر بارش باران در شهر شیراز دلهره به دل‌های شهروندان رخنه می‌کند که نکند باز مصیبتی بر ساکنان دیار سومین حرم اهل بیت(ع) نازل شود.

مصیبتی که نه تنها غم آن کام مردم شیراز را بلکه مردم ایران را چنان تلخ کرده که دیگر رسیدن دروازه قرآن آنان را نه شاد، بلکه غمخوار عزیزانی می‌کند که در سیل۹۸ شهر شیراز جانشان را از دست دادند. جانی که در گرو نصب چند لوله انتقال آب بود که همچنان با کم کاری شهرداری ترس تکرار مصیبت باقیست.

برای فهم این ترس کافی‌ست که در روزی بارانی، راهی خیابان‌های شهر بشویم و ببینیم که چگونه شیراز به همت تلاش شهرداری به ونیز تبدیل شده و نعمت الهی باران به دلیل عملکرد بد مسئولین شهری تبدیل به بحران می‌شود. بحرانی که در کوچه و خیابان و بزرگراه با حجم بالای سیلاب مانده از آنها به وضوح مشاهده می شود.

درواقع به استناد سخن سیدمحسن هاشمی، فعال اجتماعی و شهروند شیرازی؛ در سامانه به اصطلاح شفافیت شهرداری شیراز، فقط گزارش عملکرد جامع تا سال ۹۷ وجود دارد، پس نمی‌توان فهمید که شهرداری چه اقدامی در سال ۹۸برای پیشگیری از وقوع سیل انجام داده است. مگر اینکه به شهرداری برای مطالعه آمار بروید که باز هم شما را به دلیل وجود بیماری کرونا سمت سامانه هدایت می‌کنند.

تصاویر و کلیپ‌های منتشر شده از باران امروز شهر شیراز در فضای مجازی از عمق فاجعه خبر می‌دهد. مردم در بعضی از محلات شهر شیراز تا کمر به آب فرو رفته و وسائل نقلیه‌شان بر روی آب شناور است! یک روز باران آمد و خانه‌های تاریخی و قدیمی همانند خانه‌های درون یک آکواریوم به زیر آب رفته‌اند.

پیشگیری بهتر از درمان است

اخیرا در یک عکس نوشته، روابط عمومی شهرداری شیراز از آمادگی چهار هزار نیروی شهرداری شیراز به همراه تجهیزات و ماشین آلات امدادی برای مواجهه با بارندگی‌ها خبر می‌دهد. آیا بهتر نبود در ۹ ماهی که از سال می‌گذرد این چهار هزار نفر به حل مشکل اساسی می‌پرداختند تا آمادگی برای مواجهه با آب گرفتگی؟ آیا پیشگیری بهتر از درمان نیست؟

بازدید عجیب جناب شهردار

بعدازظهر امروز عکس‌هایی در صفحه اینستاگرام شهرداری شیراز از شهردار در بازدید مناطقی از شهر منتشر شد که نکته‌ای در آن وجود داشت. جالب این است که مناطقی که جناب شهردار به آن سرکشی کرده‌اند اصلا آب گرفتگی زیادی وجود ندارد فقط جوی‌های آب پر شده است. این تصاویر عجیب واکنش برخی از رسانه‌ها را به همراه داشت.

پروژه‌های چند میلیاردی به جای حل معضلات اساسی شهر

 فاجعه زمانی بیشتر رخ می‌نمایاند که تبلیغات رنگارنگ شهرداری در بیان عملکرد خویش و هزینه‌های ده‌ها میلیاردی روشنایی معابر و پل‌ها و یا پرداخت‌های میلیاردی به پیمانکار سنگ‌فرش کرددن خیابان‌هایی چون بلوار ارم را نظاره می‌کنیم. سنگ فرش یک بلوار آن‌هم در منطقه شمال شهر شیراز که از آسفالت‌های سالمی برخوردار است چه سودی دارد وقتی که برخی از خیابان‌های شهر زخم لاستیک‌های اغتشاشات آبان ماه سال گذشته پس از حدود ۱۰ ماه را بر تن خود به یادگار دارد و باعث فرسودگی وسیله نقلیه شهروندان آن هم در این گرانی خودرو می‌شود! با اینکه نهضت آسفالت از چند ماه پیش با بودجه‌های هنگفت اجرا شده است اما هنوز معابر اصلی ایراد مبرم دارد.

با خود می اندیشیم که اگر اعتبار و بودجه کم است پس چرا در چنین پروژه‌های لاکچری هزینه می‌شود و در اینجا پیشگیری از سیل معطل اجرای پروژه‌ای که بعضاً هنوز شروع نشده است. بنابر گزارش روابط عمومی شهرداری در پروژه‌های نورپردازی تقاطع غیر همسطح شهدای کشن با اعتبار ۱۰۸میلیارد ریال انجام شده است. آیا بهتر نیست این هزینه‌ها صرف مشکلات اساسی شهر همانند آسفالت خیابان‌ها، آبراه‌ها و نوسازی مناطق فرسوه و نظایر آن می‌شود؟

اگر به منطق و عقل رجوع کنیم می‌بینیم که اول مشکلات اساسی باید حل شود تا بعد بتوان به پروژه‌های دیگر حاشیه‌ای و مکمل پرداخت، اما این موضوع کمتر در شهرداری شهر جنت فراز شیراز مشاهده می‌شود.

از این‌روست که می‌توان با قاطعیت گفت؛ نداشتن راهبرد مدیریت شهری، عدم اولویت‌بندی خدمات شهری و تبعیض فاحش در ارائه خدمات در سطح شیراز از موارد مهمی است که سبب شده است شهر شیراز به چنین روزی مبتلا شود که نشانگان آن را باید در سخنان مسئولینی دانست تبعیض خدمات را ناشی از عوارض پرداختی هر منطقه دانسته و یا تدبیر برای تامین پارکینگ خودرو را نیز از عرصه وظایف خود خارج می‌دارند.

اعضای شورای شهر شیراز از سمت شهروندان انتخاب می‌شوند و در کنار وظایف دیگر بُعد نظارتی بر عملکرد شهرداری نیز دارند. امیدواریم که این نهاد مطالبه‌گری خود را از مجموعه شهرداری در خصوص نداشتن آینده‌پژوهی در مقابله با سیل و آبگرفتگی معابر داشته باشد.

و بد دارد سرنوشت شهردار و شورایی به‌پایان می‌رسد که روزگاری با شعارهای زیبا رای شهروندان را کسب کردند و اکنون همان شهروندان گرفتار سیل بدقولی‌های آنان در درب منزل خود هستند.

از وظیفه خطیر و طرح‌های دوفوریتی برای نام‌گذاری خیابان‌های شیراز به نام سلبریتی‌های مرحوم و وظیفه نداشتن برای ساخت پارکینگ عمومی در محلات قدیمی با خانه‌های فرسوده چند ده متری و کوچه‌های باریک و افتتاح برخی طرح‌های شورای چهارم که که بگذریم، مجموعه مدیریت شهری که با لیست امید مشغول خدمت‌رسانی به شهروندان شیرازی است، پاسخ دهد رهاورد سه سال و نیم خدمات خود چه بوده است؟