کد خبر: ۱۴۸۵۳۷
تاریخ انتشار: ۱۴:۴۳ - ۲۷ تير ۱۴۰۰

طرح مثلث واشنگتن، تل آویو و پاریس برای روشن کردن آتش جنگ در لبنان

نشریه رأی الیوم در مطلبی طرح آمریکا، رژیم صهیونیستی و فرانسه برای روشن کردن آتش جنگ در لبنان را شکست خورده ارزیابی کرد.
به گزارش سرویس بین الملل شیرازه، نشریه الکترونیکی رأی الیوم که از لندن به روز می‌شود، در سرمقاله خود با اشاره به اینکه احتمالا آمریکا، رژیم صهیونیستی و فرانسه تصمیم خود را برای دامن زدن به جنگ داخلی در لبنان اتخاذ کرده اند، نوشت سعد الحریری دانسته یا ندانسته، ابزاری برای افزایش شدت بحران‌ها و انفجاری شدن اوضاع در لبنان بود.

رأی الیوم در عین حال افزود طرح مثلث واشنگتن، تل آویو و پاریس برای روشن کردن آتش جنگ در لبنان، با هدف غرق کردن منطقه در جنگ‌های چندین ساله با شکست مواجه خواهد شد؛ همان طور که طرح علیه افغانستان به پیروزی نرسید و طرح هدف قرار دادن سوریه و عراق با شکست مواجه شد.
بیشتربخوانید:





روزنامه اینترنتی رأی الیوم در ادامه نوشت: سعد الحریری پس از رایزنی‌های گسترده با متحدان خود در اروپا، آمریکا و کشور‌های عربی، تصمیم خود را گرفت. وی رسما از تشکیل دولت انصراف داد و از رویارویی سیاسی و چه بسا امنیتی با میشل عون، رئیس جمهور لبنان و حزب الله متحد وی خبر داد و این دو طرف را مسئول بحران کنونی لبنان و تحولات احتمالی ناشی از آن دانست.

همه بهانه‌هایی که درباره انفجاری شدن بحران مطرح می‌شود، مانند پافشاری میشل عون بر یک سوم تعیین کننده در کابینه دولت، معرفی وزرای مسیحی، مخالفت با تقسیم بندی طایفه‌ای کابینه، فرار الحریری به سمت انتخابات پارلمانی ماه مه آینده، همگی برای فرار از علت واقعی بود. علت واقعی، تحقق خواسته‌های تل آویو برای برخوردار بودن از امنیت و ثبات و رسیدن به سهمیه بیشتری از ذخایر نفت و گاز لبنان در دریای مدیترانه از طریق تحمیل نقشه‌های رژیم اشغالگر برای ترسیم مرز‌های مشترک است.

روز پنجشنبه که الحریری تصمیم به رفتن به کاخ بعبدا گرفت، قصد داشت آخرین دیدار با میشل عون را داشته باشد، زیرا وی کابینه شامل ۲۴ وزیر را آماده کرده بود؛ آن هم در حالی که به خوبی می‌دانست چنین کابینه‌ای مورد قبول نخواهد بود. میشل عون با مخالفت فوری با آن، صادق بود، بسیار واضح و روشن عمل کرد و برخلاف خواسته الحریری، آن را به مدت ۲۴ ساعت بررسی نکرد.

انصراف الحریری لبنان را بیش از هر زمانی به فروپاشی فراگیر، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و در پی آن، احتمال خطر جنگ داخلی نزدیک کرد. در عین حال می‌پذیریم که در صورت وقوع جنگ در آینده، این جنگ متفاوت خواهد بود، زیرا این جنگ بین دو جریان لبنانی خواهد بود که بیشتر این ویژگی‌ها را دارند. شاید بتوان گفت اقدام الحریری به تحریک لبنانی‌ها به خصوص طرفداران و متحدانش علیه میشل عون و مسئول دانستن آن‌ واضح‌ترین نشانه برای این موضوع باشد.
یافتن نخست وزیر جایگزین برای لبنان دشوار است

پیش بینی اینکه رایزنی‌های نتیجه بخشی بین رئیس جمهور و فراکسیون‌های پارلمانی برای یافتن نخست وزیر جایگزین صورت بگیرد، دشوار است، زیرا الحریری به سنگ اندازی در این زمینه و مشارکت نکردن در آن و معرفی نکردن هیچ نامزدی متعهد شده است. حتی اگر این نوع رایزنی‌ها انجام شود، نتیجه بخش نخواهد بود، زیرا نتایج آن با مخالفت و تحریم همراه خواهد شد. همان طور که این اتفاق در خصوص دولت حسان دیاب روی داد. به نظر می‌رسد تصمیم آمریکا، رژیم صهیونیستی و فرانسه برای روشن کردن آتش جنگ داخلی اتخاذ شده است و کسانی که سخنی غیر از این موضوع را مطرح کنند، لبنان را نمی‌شناسند و از مثلث آمریکا، رژیم صهیونیستی و فرانسه و اهداف واقعی آن‌ها در قبال این کشور و منطقه آگاه نیستند.
طرح‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی در غرب آسیا همواره با شکست همراه بوده است

 این روزنامه در ادامه آورده است: ارزش لیره کاهش و قیمت هر دلار به ۳۲ هزار لیره افزایش یافت و چه بسا طی چند روز به ۴۰ هزار لیره هم برسد. خدمات عمومی در زمینه بهداشت، حمل و نقل، برق و آب هم به فروپاشی رسید. بیش از دو سوم ملت لبنان زیر خط گرسنگی هستند. اگر طرف‌های لبنانی که حامی این طرح آمریکا و رژیم صهیونیستی هستند، تصور می‌کنند که این طرح به انقلاب اجتماعی علیه حزب الله منجر خواهد شد، در اشتباه هستند؛ زیرا طرح‌های مشابه این طرح طی ۴۰ سال تحریم علیه ایران، ۱۳ سال علیه عراق و ۱۵ سال علیه نوار غزه به نتیجه نرسید. اما این احتمال وجود دارد که این طرح به جنگ داخلی منجر شود و چنین جنگی می‌تواند مقدمه‌ای برای جنگ بزرگ منطقه‌ای باشد که در این صورت پیمان رژیم صهیونیستی و آمریکا و نمایندگان لبنانی این پیمان، بزرگ‌ترین بازنده آن خواهند بود.

سعد الحریری، دانسته یا ندانسته، به منزله ابزاری برای افزایش شدت بحران‌ها به منظور تسریع در انفجاری شدن اوضاع لبنان بر اثر تحریک خارجی و دسیسه چینی داخلی بود؛ به طوری که اوضاع در پایان، بر اساس طرحی حساب شده، به انفجاری شدن لبنان و منطقه و غرق کردن آن در جنگ‌های چندین ساله منجر شود. اما طرفی که در افغانستان پیروز نشد و در عراق و سوریه شکست خورد، در لبنان اوضاع بهتری نخواهد داشت.

انتهای پیام/ش

نظرات بینندگان