به گزارش سرویس اجتماعی شیرازه، معضل حاشیه نشینی سالیان سال استکه گریبانگیر بسیاری از کلانشهرهای کشور از جمله شیراز شده و آسیب های اجتماعی زیادی را به بار آورده است.جایی که ساکنین آن به مرور زمان با آسیب های زیادی مواجه شده و جامعه را هم به فساد و تباهی می کشانند.


در این راستابارها و بارها مسئولین کشوری واستانی در سخنان خود به معضلات حاشیه نشینی اطراف شهر ها اشاره و نسبت به عواقب ناخوشایند آن ابراز نگرانی کرده اند، اما همچنان انگار هنوز یکعزم جدیبرایمرتفع کردن این مشکل وجودندارد.


.به گفته برخی کارشناسان دلیل اصلی حاشیه‌نشینی خشکسالی‌های مداوم، کمبود آب و نبود اشتغال در روستاهاست اما در حال حاضر برخی از شهروندان هم به علت گرانی مسکن و کمبود درآمد به ناچار به حاشیه نشینی روی آورده اند مسئله ایکه آنقدرحائز اهمیت است که رهبر معظم انقلاب هم در جلسات برگزار شده با مسوولان کشوربارها به این مسئله و آسیب‌های اجتماعی ناشی از حاشیه‌نشینی اشاره کرده و برای رسیدگی به مشکلات موجود تاکید کرده‌اند.


اگر چه سخن گفتن از معضلات حاشیه نشینی مثنوی هفتاد منی است که تاابد میتوان در موردش مطلب نوشت اما به نظر می رسد در این راستا عده ای از  مسئولان استان فارس و شهر شیراز به این نتیجه رسیده اند که تنها راه برون رفت از مشکلات حاشیه نشینی و کنترل آسیب های ناشی از آن  الحاق روستاهای اطراف  به کلانشهر شیراز است. روستاهایی که به دلیل نزدیکی به این کلانشهر، با هجوم انبوهی از جمعیت مواجه شده‌اند به خصوص در چند سال اخیر که مسئله گرانی بی سابقه مسکن و هرج و مرج در قیمت گذاری های رهن و اجاره در کشور و به ویژه استان فارس و شهر شیراز بی داد می‌کند.


افراد ساکن در شیراز که توان زندگی در این شهر را ندارند به روستاهای اطراف پناه آورده اند که همین مسئله موجب افزایش حاشیه نشینی و مشکلات بسیاری از جمله اعتیاد، عدم خدمت رسانی مناسب دستگاه های دولتی، کمبود امکانات، آسیب های اجتماعی و... شده است.


چندین سال است که ساکنان روستا های اطراف درخواست و مطالبه گری الحاق دارند چراکه از نبود امکانات و سایر مشکلات رنج می برند؛ حتی اصحاب رسانه استان فارس به کرات در این راستا قلم زده و رسالت خود را انجام داند که نتیجه آن حضور مدیران ادوار های مختلف در این مناطق بوده است

یکی از اهالی روستای گردخون چندی پیش به یکی از خبرنگاران رسانه ها گفته بود  که معتقد است الحاق روستاهای پیرامونی به شیراز، منجر به کاهش مشکلات این روستاها خواهد شد.

گردخون روستایی در یک کیلومتری شیراز است که به گفته اهالی از امکانات و خدمات شهری بی بهره یا کم بهره است و به دلیل ارزان بودن قیمت زمین در این منطقه، بسیاری از افراد با خرید این زمین ها اقدام به ساخت و سازهای غیراصولی و غیر مجاز کرده اند.
پایین بودن سطح بهداشت، اعتیاد، فقر، کارتن خوابی و بیکاری و آسیب های اجتماعی همچنین وجود زمینه های لازم برای ارتکاب جرایم، اعمال مجرمانه یا بزهکارانه از دیگر مسائل مطرح شده از طرف اهالی گردخون است که به گفته آنان باعث احساس ناامنی در این منطقه شده است

توصیف اهالی از وضع خود چنین است:‌روستای گردخون در شرایط کنونی ماهیت روستایی خود را از دست داده‌ و به شهری بی‌هویت که شبیه شهر هم نیست تبدیل شده است به همین منظور درخواست الحاق به شهر شیراز را دارند.

طرح الحاق این روستاها از سال ۱۳۹۲با پیگیری‌های برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی مطرح شده و با توجه به موافقت معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار وقت فارس و مدیر کل دفتر امور شهری، مدیر کل دفتر فنی و پیگیری های فراوان  محمدرضا امیری فرماندار شهرستان شیراز برای الحاق روستای های مذکور، تاکنون هیچ گونه اقدامی صورت نگرفته است.

برای اجرای این طرح که موافق و مخالفانی دارد به عقیده سید احسان اصنافی شهردار شیراز نیز موانع و مشکلاتی وجود دارد که تا مرتفع شدن این موانع الحاق روستاها به کلانشهر شیراز امکان پذیر نیست.

اما رضا محمدیان رئیس کمیسیون شیراز سومین حرم اهل بیت(ع) شورای شهر شیراز این طرح را تنها مسکنی یر زخم بدخیم حاشیه نشینی شهرها میداند وبر این باور است که مشکل باید ریشه ای حل شود .

وی در گفتگو با شیرازه، عنوان کرد: موضوع حاشیه نشینی یک بحثی است که سیاست‌گذاری کلان کشوری می‌خواهد و با سیاستگذاری یک شورا و یک شهر درست نمیشود، چون جنبه های مختلفی دارد.

محمدیان افزود: بیکاری، خشکسالی، نبودن فضای درمانی،  فضای کار در روستا، نبودن امنیت و همه اینها باعث می‌شود که روستاییان به شهرها مهاجرت کنند و ازآنجا که قیمت اراضی و املاک در کلانشهرها بسیار بالاست،پس نمی توانند وارد شهر شوند در نتیجه در حاشیه شهرها سکونت پیدا می کنند و متاسفانه در این میان شبانه سازی و خلاف سازی هم اتفاق می‌افتد و مشکلات حاشیه نشینی را دامن می زند.

این عضو شورای شهر اظهار کرد: مشکلات مذکور در روستاها باعث شده که هر ساله تعداد زیادی به جمعیت کلان‌شهر شیراز اضافه شود و این اتفاق فقط مختص شیراز هم نیست بلکه گریبان همه کلان‌شهرهای کشور را گرفته است.

وی با بیان اینکه در دوره چهارم شورای شهر شیراز در دو نوبت چندین روستا به شیراز الحاق شدند، گفت: تمام روستاهای بلوار اتحاد، قصر قمشه، دوکوهک، گویم و نصرآباد به شیراز ملحق شدند و پیش‌بینی شده بود که تا ۲۰ سال آینده الحاقی به شهر شیراز نخواهیم داشت ولی متاسفانه هنوز هفت سال نگذشته که شاهد هستیم قریب به ۲ هزار هکتار از اراضی و روستاهای اطراف شیراز،خواهان الحاق به این کلانشهر هستند.

محمدیان با بیان اینکه به نظر بنده اگر کار ریشه ای حل نشود مجدد ۵ تا ۶ سال دیگر روستاهای دیگری نیز درخواست الحاق به شهر شیراز را خواهند داشت، تصریح کرد: الحاق روستا به کلانشهر راه حل مناسبی برای حل مشکل آسیب های اجتماعی نیست، بلکه این راهکار تنها یک مُسکن است.

وی اظهارداشت: بنده به عنوان پیشنهاد اعلام کرده‌ام که یکی از راهکارها می تواند ساخت مَسکن ملی کوچک مقیاس در این روستاها باشد تا باعث تقویت زیرساخت ها در روستا گردد اما به شرط اقامت و کار در همان محل، یعنی افراد متعهد شوند که در همان روستا هم زندگی و هم کار کنند. به طور مثال زنبورداری، کشاورزی، دامپروری و مشاغل دیگری که می شود درقالب مشاغل روستایی تعریف کرد.

رئیس کمیسیون سومین حرم اهل بیت(ع) در ادامه  با تاکید بر اینکه این کارها شدنی و قابل اجراست که نیاز به یک مدیریت قوی و کارآمد دارد، اظهار کرد: بنده معتقدم در راستای توسعه زیرساخت‌ها، اگر کلان شهرها متعهد شوند به صورت کلی در سراسر کشور درصدی از درآمد خود را صرف تقویت و توسعه زیرساخت ها کنند و یا دولت درصدی از سهم نفت و گاز را که به کلانشهرها تعلق می‌گیرد را در روستاها هزینه کند و از این طریق مدرسه، فضای درمانی و... بسازد و زیرساخت ها را افزایش دهد و شغل ایجاد کند قطعاً روستاییان در روستا خواهد ماند و مجبور به مهاجرت به شهر و حاشیه نشینی نخواهد شد.

محمدیان با اشاره به اینکه توزیع جمعیت در کشور یکی از مواردی است که  قدرت  استراتژیک  کشور را افزایش می‌دهد، عنوان کرد: این که جمعیت را در یک نقطه متمرکز کنیم از نظر امنیتی کار بسیار اشتباهی است به طور مثال اکنون در استان فارس دو پنجم جمعیت در شهر شیراز زندگی می کنند در حالی که این آمار باید زیر 30 و حتی 25درصد باشد و این یک کار اشتباه است، از طرفی نیز منطق شهرسازی می گوید تراکم جمعیت در شهر موجب بروز مشکلات بسیاری خواهد شد.

وی در ادامه رفع مشکل حاشیه نشینی و کاهش آسیب های اجتماعی را یک کار بین بخشی  دانست و تصریح کرد: این کار یک سیاست‌گذاری کلان، جدی است که همت چند وزارتخانه از جمله وزارت کشور، وزارت بهداشت و درمان و وزارت راه و شهرسازی را می طلبد که همگی در کنار هم قرار گیرند و با هم همکاری کنند و مجلس هم قانون گذاری کرده و بودجه برای آن تعیین کنند تا کار صورت گیرد.


محمدیان ابراز کرد: نباید به اسم عدالت اجتماعی و این که همه حق دارند در شهر زندگی کنند این اتفاق بیفتد بلکه باید راهکاری اندیشیده شود که جمعیت به صورت متوازن توزیع شود و فرد روستایی بتواند به صورت عادلانه و با فراهم آمدن شرایط و امکانات رفاهی زندگی در روستای خود زندگی کند، ما نباید خدمات مجانی در شهر ارائه دهیم بلکه همین خدمات رایگان را باید در روستا مصرف کنیم که جمعیت تولید کننده ما در روستا بتوانند به راحتی زندگی کرده و به تولید و فعالیت مشغول شوند.

وی در انتها در پاسخ به این سوال که آیا شورای شهر شیراز تاکنون در این راستا گامی برداشته است یا خیر؟ گفت: گرچه تمام این مباحث در شورا مطرح می شود اما از آنجا که تصمیماتی که اتخاذ می شود به همکاری چند دستگاه خدمت رسان و وزارتخانه  نیاز دارد، باید دیگر دستگاهها و وزارتخانه ها نیز پای کار آمده تا مشکل حاشیه نشینی، آسیب های اجتماعی و اتفاقات ناشی از آن یکبار برای همیشه حل شود.

انتهایپیام/س